گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ «سیدحسین ولی‌پور زرومی»؛ باز هم صدای زوزه‌ی گرگی بلند شد و گوشه‌ای از تن ملت ما درید. این بار شیراز عزیز ما در خون نشست. حضرت شاهچراغ علیه السلام شب گذشته میزبان شهیدان بود؛ شهیدانی از جنس حریم نماز و عفاف. هم آنانکه در اوج وقاحت کرکسان دین‌خوار و لامذهبان کوته‌نگر، ایمان خویش را به محبت فرزندان آل الله گره زدند. البته که ملت مومن ایران شرارت یک تکفیری خدانشناس را در پیوند با اقدامات نمک به حرامانی می‌داند که چندی است امنیت این ملک و آئین را به سخره گرفتند و با دلبستن به وعده‌های فرزندان «جهود» و «سعود»، کمر به نابودی وطن بستند.
خون شهیدان نماز در حضرت شاهجراغ علیه‌السلام بر گردن تمام امنیت سوزان اخیر است؛ از بهانه جویان جنایتکار کومله تا سلبریتی‌های بی‌ارزش و فندق مغز. از آدم‌کشان کومله که انتظاری نبود و نیست، ولی اینان که از وطن و ملت دم می‌زنند باید پاسخگوی نتایج گفتار و کردارشان باشند؛ از بازیگران به اصطلاح هنرپیشه تا ورزشکاران از خون و خوان ملت خورده. چه او که منت نمایش جنس فروخته شده خود می‌گذارد و چه او که همراه با بیگانه بر کوره کشته سازی می‌دمد؛ چه او که بر ساحل دبی نشسته و فرزندان این مرز و بوم را به خیابان می‌کشد و چه او که با آشوبگران ناشریف همسفره می‌شود. ننگ بر همه‌شان.
دیگر صبر و مدارا بس است. دل‌های ملت غمگین است. در این مدت هرچه بی‌شرافتی بود از سوی بازیگران مجازی و میدانی جیره خوار صهیونیسم جهانی و وهابیت کوردل سر زده است. کاسه صبر مومنین لبریز شد. یا علی باید گفت و در خیبری جدید باید از بن کند. بیشه کفتاران باید ویران کرد. تسلیت به مردم شیراز و ایران زمین کافی نیست. جمع کردن دورهمی خرابکاران و بددلان، تنها مرحم زخم‌ها خواهد بود. خانه آنها، تار‌های عنکوبتی بیش نیست. باید نابود شوند.
انتهای پیام/
