گروه استان‌های دفاع‌پرس - «حمید جهانگیر فیض‌آبادی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ دُردانهٔ سه‌سالهٔ امام حسین(ع)! دختری که تاب بی‌بابائی نداشت. پرکشید و رفت و انسانیت را تا انتهای تاریخ شرمسار سبوعیت فرزندان مرجانه‌ها گذاشت.
آرمیتا! پدر از دست داد تا چرخ هسته‌ای ایران از دَوَرانِ دوران نایستد و خار چشم قدرت‌های استکباری عالم باشد.
محمدطه! بر بال ملائک به آسمان اهواز پرکشید تا جیغ‌های بنفش شیطان بزرگ، پاداش خوش‌رقصیِِ شیاطینِِ اَلاَحوازی باشد.
کودک گمنام! در آغوش مادر، سنگ‌های زمین شاه‌چراغ را رنگینِ خون پاکش کرد تا شاهدی بر مظلومیت شیعه در همهٔ قرون و اعصار باشد.
اما آرتین! بیان قاصر است از اندوهِ نگاه طفلی که به‌یک‌باره تمام هستیش در مقابل چشمان معصومش به‌خون نشستند تا بهای سنگین امنیت، آشکارتر به چشم آید.
آرتین عزیز! تو تنها نیستی. یک ایران مدیون خانوادهٔ توست. حیف که غربت، مظلومیت و تنهاشدنت برای سلبریتی‌ها و رسانه‌های مزدوری که مرزهای وقاحت، بی‌شرمی و بی‌شرفی را جا‌به‌جا کرده‌اند، مایهٔ تزریق دلار به جیب‌های گشاد و کثیف‌شان نیست.
ما به قلب کوچکت که با دیدن وحشیانه‌ترین جنایت تاریخ به تپش افتاد، قول می‌دهیم از خون مادر، پدر و برادرت نخواهیم گذشت.
انتقام از سران جنایت‌کار آمریکا، انگلیس، اسرائیل و عربستان که به خیال خام و پوچ‌شان پا روی خط قرمز امنیت ایران گذاشته‌اند، کمترین درخواست از مسئولین است تا دنیا بداند بازی با دم شیر چه بهای سنگینی دارد.
قطعاً تنها موشک‌های آمادهٔ شلیک، تسکینی بر جراحت دل مردم ایران خواهند بود.
انتهای پیام/
