جنایت تروریستی شیراز به روایت رسانه‌های مدعی حقوق بشر
گروه اجتماعی دفاع‌پرس - سعید نوروزی‌پور؛ خبری به گستره‌ای جهانی در کمترین زمان ممکن از رسانه‌ها مخابره می‌شود؛ چهارشنبه چهارم آبان همزمان با نماز مغرب و عشاء تروریستی مسلح وارد حرم احمد بن موسی علیه السلام در شیراز می‌شود و زائران را به رگبار می‌بندد؛ در این میان اما رسانه‌های پرکار این روزهای جهان در سکوتی معنادار فرو می‌روند!
در این حادثه هولناک تروریستی 15 نفر از جمله سه دانش آموز شهید و 21 نفر مجروح می‌شوند، اما رسانه‌های معاند که در گذشته نشان داده بودند تمام تلاش خود را برای نشان دادن ضعف امنیتی در ایران می‌کنند این بار سکوت می‌کنند دلیل این برخورد کاملا واضح است، این رسانه‌ها بیم از آن دارند که هدف این حادثه با اهداف اغتشاشگران در اذهان عمومی گره بخورد و در نتیجه باصطلاح زحمات 40 روزه آنها را بر باد برود.
از طرف دیگر اگر این رسانه‌ها به موضوع ضعف امنیت در ایران تاکید کنند باید پاسخگوی تبلیغات عجیب و غریبی باشند که در 40 روز اخیر انجام دادند و نیروهای امنیتی و حافظ نظم را نیروهایی مسلح، خون‌ریز و دشمن مردم معرفی کرده‌اند.
رسانه‌های معاند در ماجرای شیراز تلاش کردند به شکلی همسو و همراه یکدیگر حرکت کنند و بر حادثه تروریستی شیراز تمرکز نکنند و در تحلیل این حادثه هولناک علی‌رغم حوادث دیگر دست به عصا عمل کنند؛ حداکثر قضاوت این رسانه‌ها در برخورد با عملیات تروریستی در شیراز آن است که مسئولیت‌پذیری داعش در این ماجرا را زیر سوال ببرند و یا کلام حق مسئولان ایرانی با این محوریت که اغتشاش و بی نظمی زمینه ساز بروز حرکت‌های تروریستی است را زیرسوال ببرند.
پس از حمله تروریستی به حرم شاهچراغ، داعش با صدور بیانیه و کلیپی مسئولیت این حمله را برعهده گرفت اما رسانه‌های معاند نه‌تنها به این موضوع نپرداختند بلکه به گونه‌ای عمل کردند تا این حس را القا کند که چنین نبوده و این یک برنامه‌ریزی داخلی است برای آرام کردن شرایط جامعه، حال باید گفت هیچ ذهن عاقلی تایید نمی‌کند که یک حکومت با تولید بحرانی در کنار بحرانی دیگر درصدد غلبه بر یک بحران نه چندان جدی براید؛ ناگفته روشن است که چنین موضع گیری‌های سرگردانی در یک حصر عقلی می‌تواند ناشی از دو حالت مشخص باشد اول آنکه این رسانه‌ها از ابتدا در جریان ماجرای شیراز بوده اند و یا آنکه در میدانی به بازی گرفته شده اند که هیچ اطلاعی از آن نداشته‌اند؛ در هر دو حال ترجیح رسانه‌ای آنها این شده است که درسایه تعقیب رویکردهای رسانه ای همدیگر، شیوه‌ای همسو در عدم تمرکز بر عملیات تروریستی شیراز را پیگیری کنند.
خارج نشینان با بهره‌گیری از امپراطوری رسانه‌ای در روزهای گذشته از هر ظرفیتی برای تولید بحران در کشور استفاده کردند. از ماجرای اغتشاشات گرفته تا متهم کردن ایران به فروش پهپاد به روسیه علیه اوکراین و در کنار آن تمرکز بر سناریوی کشته‌سازی، متهم کردن مسئولان ایرانی به دروغگویی و بلاخره عملیات تروریستی آنهم در روز چهلم مهسا امینی ... اندکی تامل در هر یک از این بحران آفرینی‌ها و توجه به همزمانی‌های خاص آنها با یکدیگر نشان می‌دهد دشمنان برنامه‌ها و توطئه‌های مختلفی برای این کشور دارند و از ابزارهای مرکب سخت و نرم علیه مردم ایران استفاده می‌کنند.
هرچند اظهارنظر و قضاوت درباه پشت پرده ماجرای شیراز نیازمند تحقیقات است اما آنچه مسلم است و مسئولین کشوری و لشکری روزهای گذشته بر آن تاکید داشتند این اقدام بی‌پاسخ رها نخواهد شد و سرنخ‌های اولیه در شناسایی پشت پرده شیراز را شاید بتوان در حمایت‌کنندگان خارجی از رسانه‌های خاص در اغتشاشات پی‌جویی کرد و قطعا پاسخ جنایت نجابت نیست و باید به دشمنان و کسانی که طرح این نقشه شوم و هولناک بود پاسخی کوبنده و درس آموز داده شود.
انتهای پیام/ 241
