گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس_ علی عبدالصمدی؛ امام حسن عسکری علیه السلام در تاریخ اسلام بالاخص تشیع نمادی از استقامت در برابر ظلم دستگاه فاسد عباسی و نیز دارای طولانی‌ترین سابقه‌ی حبس و زندان هستند.
ایشان در هشتم ربیع الثانی سال ۲۳۲ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشودند. زمان ولادت آن حضرت مصادف با خلافت متوکل عباسی بود. این خلیفه جهت اعمال فشار بیشتر بر روی امام علی ابن محمد هادی علیه السلام، اسباب انتقال ایشان به شهر سامرا در عراق امروزی را فراهم ساخت.
در همین شهر بود که امام حسن عسکری در دامان پر مهر پدر بزرگوارشان رشد کردند و علوم الهی را آموختند. قابل توجه اینکه در همین دوران آن امام با زبان‌هایی مانند فارسی، هندی و ترکی آشنایی پیدا کردند.
متوکل، مستعین، معتز، مهتدی و معتمد خلفای دوران حیات آن حضرت بودند. زمانه‌ی امامت آن امام بزرگوار مانند پدر و پدربزرگ گرامیشان، دورانی سراسر اختناق و خفقان بود. ایشان بار‌ها زندانی و یا به صورت خانگی حبس شدند. فشار بر روابط اجتماعی آن حضرت تا حدی زیاد بود که ایشان به ندرت می‌توانستند در مجامع عمومی حاضر شوند و آزادانه فعالیت داشته باشند.
ارتباط ایشان با جامعه‌ی اسلامی و هدایت آن‌ها در این دوره‌ی پر از فشار از طریق شبکه‌ای متشکل از وکلای مورد اعتماد ایشان بود که از طریق آن‌ها می‌توانستند علوم راستین اسلامی را به عامه‌ی مردم منتقل سازند. به عبارتی دیگر در دورانی که رسانه‌های مدرن امروزی مطلقا وجود نداشتند ایشان نواب امام علیه السلام بودند که در حقیقت نقش رسانه را ایفا می‌کردند و موجب روشنگری جامعه‌ی اسلامی می‌شدند.
یکی از وظایف خطیر ایشان در دوران امامتشان آماده سازی جامعه برای فرا رسیدن عصری نوین در تاریخ شیعه و اسلام بود. ایشان در کنار این که وظیفه‌ی هدایت جامعه را بر عهده داشتند، مردم را آماده‌ی ظهور رهبری کردند که قرار است موجبات قیامتی بزرگ را به امر خداوند متعال فراهم سازند. امام حسن عسکری زمینه‌های فکری و عقیدتی ظهور و امامت فرزند بزرگوارشان را مهیا ساختند. ایشان با وجود ظلم و ستم و جبر حاکم از سوی خلفای عباسی توانستند با استفاده از وکلای خود زمینه‌ای را جهت آماده سازی فکری شیعیان و مسلمانان جهت ظهور امام زمان را فراهم سازند؛ امام زمانی که قرار است در آینده‌ای نه چندان دور و دیر احقاق حق کند و هم با حکمت و دانش اللهی خویش و هم با شمشیر عدل خود، ظلم و بی عدالتی را ریشه کن سازند.
روز ظهور امام زمان عج الله التعالی فرجه الشریف بر کسی معلوم نیست، اما این آرزوی دیرینه‌ی همه‌ی حق‌طلبان و آزادی‌خواهان جهان است که آن منجی عالم بشریت روزی با ظهور خود بساط استکبار را از صفحه‌ی روزگار محو سازد. مهمترین ویژگی پیروان آن حضرت در این روزگار غریبانه‌ی غیبت ایشان قطعا فراهم سازی زمینه‌ای جهت ظهور است؛ و چه زمینه سازی‌ای می‌تواند بهتر از این باشد که در راستای احقاق حق مظلومین و آزادی خواهان جهان گام برداشته شود.
قطعا وظیفه‌ی هر منتظری است که با ظلم و ستم مبارزه کند و تنها از این طریق است که می‌توان زمینه ساز ظهور عدالت الهی شد.
انتهای پیام/۱۳۳
