به گزارش دفاع‌پرس از مشهد، آیت‌الله «سید احمد علم‌الهدی» نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی امروز در نشست علمی، ترویجی و تکریمی زکات که در مجتمع فرهنگی آیه‌‌ها در مشهد برگزار شد، اظهار داشت: موضوعی که امروز باید در دستور کار مبلغان دینی قرار بگیرد تبیین فلسفه و اهمیت پرداخت زکات و نقش آن در جامعه است.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی یادآور شد: تبیین زکات برای مودیان، نه احسان بلکه مصداق یک دِین و مسئولیت است که وجوب شرعی پیدا کرده و اگر صاحب مال در پرداخت زکات کوتاهی کند، نه تنها از انجام یک توصیه دینی خودداری کرده، بلکه در حقیقت از عمل به مسئولیت خود پرهیز کرده است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر، نباید منتی هم متوجه مستمندان و نیازمندانی باشد که از زکات بهره‌مند می‌شوند، زیرا این در حقیقت حق آنان است و نباید افراد برای دریافت آن احساس شرمندگی و سرخوردگی داشته باشند.
امام جمعه مشهد با اشاره به آیه ۱۹ سوره مبارکه ذاریات، افزود: تلاش‌هایی که برای احیای فریضه زکات صورت می‌گیرد، از جمله اعمال باارزش و مصداق یک حرکت بارز جهادی است و در شرایط کنونی، متأسفانه نگرش افراد به مساله زکات به‌عنوان یک موضوع امدادی و به معنای محض آن است که برحسب مسئولیت انسانی در قبال اقشار آسیب‌پذیر و کم‌برخوردار، فرد صاحب مال بخشی از دارایی خود را وقف امور نیازمندان می‌کند، در حالی که تعبیر قرآن دقیقاً برخلاف این امر است، یعنی حقی در اموال شما برای ایتام، مساکین و ضعفا وجود دارد و برخلاف انفاق، این بخش از اموال انسان حق قشر کم‌برخوردار جامعه است.
علم‌الهدی گفت: آن بخش از انعام ثلاثه و غلات اربعه که به آن‌ها زکات اختصاص یافته، از اساس حق صاحب مال نیست و نباید این‌طور فکر کرد که صاحب مال، مِنَتی بر افراد سائل و محروم دارد، بلکه این مبلغ مصداق وظیفه‌ای است که بر دوش هر صاحب مال قرار داده‌شده است و در صورت عدم پرداخت زکات، دین آن بر ذمه فرد باقی می‌ماند زیرا زکات یک حق شرعی است.
وی ابراز داشت: نبی‌مکرم اسلام (ص) زکات را منحصر به مساعدت مالی به فقرا نمی‌دانست بلکه جریان اقتصادی کشور اسلامی را با زکات مدیریت می‌کرد و براساس سیره آن بزرگوار است که برخی فقها برای زکات، کارکردهای صنعتی، کشاورزی و سرمایه‌گذاری در دیگر زمینه‌های اقتصادی هم قائل هستند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی تصریح کرد: یکی از مصادیق هزینه‌کرد زکات، دستگیری از افراد سائل است و در کلام فقهی، محروم و فقیر غیر از سائل است. سائل کسی است که از شدت فقر، کارش به‌جایی می‌رسد که دست نیاز به‌سوی دیگران دراز می‌کند و به خاطر اقتصاد بیمار یا نواقص اجتماع، از حق خود برای رشد اقتصادی محروم مانده است.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان داشت: در این شرایط، باید تصریح کرد که پرداخت زکات به فقرا نه به معنای گداپروری، بلکه به معنی توانگرسازی و رشد اقشار کم‌برخوردار است و از این نظر می‌تواند الگوی توسعه اقتصادی هم باشد.
انتهای پیام/
