به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید احمد جعفری نیا اولین شهید از خانواده‌ی شهیدان احمد، علی و محمد جعفری نیا است که در چهارم بهمن ۱۳۴۳ شهر مذهبی قم دیده به جهانی گشود. دوران ابتدایی را در مدرسه رشدیه و دوران راهنمایی را در مدرسه ۱۷ شهریور گذراند بعد از آن وارد دبیرستان آیت الله کاشانی شد که این دوران از زندگی احمد مصادف با آغاز طلیعه انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) شد و احمد نیز به مبارزه علیه رژیم پهلوی پرداخت و در راه استقرار حکومت اسلامی از هیچ تلاشی دریغ نکرد.
احمد جعفری نیا با شرکت در تظاهرات و پخش اعلامیه‌های امام کوشش فراوان می‌کرد و مدام خشم و انزجار خود را نسبت به حکومت پهلوی اعلام می‌داشت. در دوران مدرسه که هیچگونه آزادی در مدرسه وجود نداشت دانش آموزان را بسیج می‌کرد و با شعار‌های کوبنده علیه رژیم منفور پهلوی مخالفت خود را ابراز می‌کرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، خط امام را برای محصلین تشریح می‌کرد و با معلمان و دانش‌آموزان به بحث می‌پرداخت و با صبوری و آرامش پاسخ همه را می‌داد و از انحرافات ذهنی دانش آموزان جلوگیری می‌کرد و چهره حقیقی لیبرال‌ها و منافقین را افشا می‌نمود.
در تابستان ۱۳۶۰ به پیام امام لبیک گفت و راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد به مدت دو ماه در جبهه کوت شیخ خرمشهر به نبرد پرداخت و بعد از آن در سال سوم دبیرستان به تحصیل مشغول شد.
یک ماهی بیشتر از سال تحصیلی نگذشته بود که این بار از طرف دبیرستان عازم جبهه شد و در گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران مشغول نبرد شد.
در تاریخ نوزدهم آبان ماه ۱۳۶۱ در حالی که در پایه چهارم دبیرستان مشغول به تحصیل بود برای سومین بار رهسپار جبهه جنگ شد سرانجام در عملیات محرم در تاریخ بیست و چهارم آبان ماه ۱۳۶۱ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید احمد جعفری‌نیا
«اصیل‌ترین خط اسلام کدام خط است...؟!
مادرم شما در به ثمر رسیدن این فرزندان تان سهم به سزایی داشتید و من تا به حال نتوانستم این خدمت شما را جبران کنم ان‌شاالله اگر پیروز شدم و به لقا الله پیوستم در آن دنیا زحمات شما را جبران خواهم کرد.
مادرم از شما می‌خواهم برای من گریه نکنید؛ زیرا گریه برای من فایده‌ای ندارد، اما برای امام حسین (ع) گریه کنید که مظلوم شهید شد و گریه برای اسلام و امام حسین (ع) می‌تواند اسلام را زنده نگه دارد؛ و چنین فرمود امام امت: اسلام این شهیدان و شهید پروران را امتحان می‌کند.
من از خانواده‌ام مانند دیگر شهیدان می‌خواهم که سپاس‌گزار خداوند باشید که چنین نعمتی را به شما داده است که اسلام به این نعمت افتخار می‌کند.
همانطور که امام فرموده است: بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود. مگر ما بهشتی، صدوقی و دستغیب ندادیم، دیدید که مردم منسجم‌تر شدند.
خواهران و برادرانم: از شما می‌خواهم پیرو خط امام باشید و، زیرا خط امام اصیل‌ترین خط اسلام است و از خـون دادن در راه اسلام دریغ نکنید و مانع خدمت بچه‌های تان به اسلام نشوید که جان در دست خدا است.
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
خدایا! من موقعی امام را دعا می‌کنم که تیر دشمن بر قلبم جای گرفته و من در خون خود می‌غلطم!
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت بدین معنا است که یک انسان برترین و محبوبترین سرمایه‌ی دنیوی خویش را نثار آرمانی سازد که معتقد است زنده ماندن و بارور شدن آن، به سود بشریت است و این یکی از زیباترین ارزش‌های انسانی است؛ و آنگاه که آرمان مطلوب او الهی و آرزوی همه‌ی پیامبران خدا است، این ارزش، در صدر همه‌ی نیکی‌های بشری قرار می‌گیرد و در هیچ ترازوی مادی نمی‌گنجد. پذیرش این تفکر همان عامل خیره کننده‌ای است که به مجاهدان راه حقیقت، نیرویی برای باطل ساختن همه‌ی محاسبات جبهه‌ی خصم می‌بخشد و چنانکه به تجربه دانسته شده است، دشمن حقیقت را دچار بن‌بست و عجز و حیرت می‌سازد.
هنگامی که بنام دانشجوی شهید می‌رسیم، این یقین در ما پدید می‌آید که پذیرش شهادت و اقدام به جهادی که بدان منتهی شده، از سر خود آگاهی و با اراده‌ی روشن‌بینانه بوده است، و این ارزش عمل را مضاعف می‌کند و بدین دلیل است که دانشجویان شهید که در شمار سرآمدان ایمان و ایثار آگاهانه بوده‌اند ستارگان همیشه درخشانی هستند که هر جویای حقیقت می‌تواند راه خویش را با آنان بیابد.
امروز دشمنان کمین گرفته‌ی نظام اسلامی ما با شیوه‌های گوناگون برآنند که رونق جهاد و شهادت را در چشم مردم ما بخصوص جوانان و بویژه دانشجویان بشکنند، و این برای کسانی که عادت کرده‌اند با راحت‌طلبی و تغذیه از ذخیره‌ی شرف و شجاعت و غیرت مجاهدان سرافراز، زندگی را بگذرانند بسی مطبوع و دلنشین است، پس آنان نیز دانسته یا نادانسته به این خط مشی خصمانه کمک می‌کنند. توصیه‌ی این جانب به شما دانشجویان عزیز و همه‌ی جوانان عزیز این کشور آن است که این عامل قدرت ملی و شاخص ایمان خالصانه را از دست ندهید و آنرا بزرگ بشمارید. شهیدان سرافراز خود را تجلیل و تقدیس کنید، آخرین وصایای آنان را که غالبا رشحاتی از فیض و هدایت الهی است با چشم تدبر بخوانید. ابزار قدرت خود را از دست ندهید آنرا بکار بیاندازید و به کمک و حمایت الهی امیدوار باشید.»
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
