به گزارش دفاع‌پرس از خرم آباد، «وحید یامین پور» معاون وزیر ورزش و جوانان امروز (سه شنبه) در نشست پرسش و پاسخ با دانشجویان دانشگاه لرستان در سخنانی با بیان اینکه باعث افتخار است که من برای بار دوم در جمع دانشجویان دانشگاه لرستان حضور پیدا می‌کنم، فکر می‌کنم حدود ۱۲ سال پیش بود که خدمت دانشجویان عزیز این دانشگاه برای یک نشست دانشجویی بودیم اظهار داشت: البته آن زمان چهار تا پنج برابر این جلسه، از برنامه استقبال کرده بودند.
وی با اشاره به اینکه مفهوم مشروعیت که تقریباً مهم‌ترین مفهوم ادبیات سیاسی است دستخوش تحولاتی در این چند ده سال شده است عنوان کرد: قدرت به عنوان موضوع محوری علم سیاست، پیش تر تصور می‌شد که تابعی از قدرت سخت، نظامی، توانمندی‌های تسلیحاتی، میزان اعمال زور و خشونت، توان اقتصادی، سرمایه و پول است، در قرن‌های پیش، کسانی که می‌توانستند توأمان اعمال زور کنند و توان تسلیحاتی داشته باشند و سرمایه را در جامعه و ملت خودشان مدیریت کنند، قدرت را به دست می‌گرفتند، لاکن در چند ده سال اخیر مؤلفه سومی به نام قدرت نرم و اقناع اضافه شد که بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
معاون وزیر ورزش و جوانان بیان داشت: در سال‌های اخیر به این مؤلفه، توان گفتمانی قدرت‌ها و حکومت‌ها گفته می‌شود، هر چه به امروز نزدیک می‌شویم، از میزان دو مؤلفه اول کاسته و به میزان اهمیت این مؤلفه سوم افزوده می‌شود.
یامین پور ادامه داد: الان اعمال حاکمیت در جهان ضرورتاً تابعی از زور و قدرت سخت و سرمایه نیست، چه بسا اعمال قدرت سخت و سرمایه وجود داشته باشد اما مؤلفه سوم که قدرت نرم و گفتمان است ضعیف باشد و موجب ضعف اعمال حاکمیت شود.
وی با تاکید بر اینکه شهروندان یک حکومت به صرف اینکه در یک موقعیت مرزی و جغرافیایی به سر می‌برند ضرورتاً شهروند آن حکومت دیگر نیستند، پیش تر حاکمیت معنای جغرافیایی داشت، اما امروز فقط معنای جغرافیایی ندارد گفت: امروز حکمرانی جامعه، شبکه ای جهانی است و یک فهرست از ارزش‌ها را به جهان ارائه می‌کند، این فهرست و این اعمال حکمرانی در بسیاری از اوقات در تعارض و تضاد با حکمرانی‌های ملی قرار می‌گیرد.
معاون وزیر ورزش و جوانان بیان داشت: هر یک از شما به به حکم یک «آی پی» در فضای مجازی هستید و یک حساب و اکانت در یک شبکه اجتماعی دارید، همزمان با اینکه یک شهروند ایران هستید شهروند جامعه شبکه جهانی هم هستید، دو تابعیت ملی و یک تابعیت شبکه ای جهانی دارید و این یک تعارض بین اعمال حکمرانی در جامعه شبکه جهانی با اعمال حکمرانی ملی است.
یامین پور با اشاره به موضوع فرمانبری شهروندان از حاکمیت و پذیرفتن حاکمیت به عنوان حکمرانی مشروع از جانب شهروندان تصریح کرد: این امر یک تعارض ایجاد می‌کند، چالش‌هایی که ما با آن مواجه هستیم، مانند چالش دو ماه خیر، نتیجه این تضاد است، در دو ماه خیر ما با صحنه و معرکه‌ای مواجه هستیم که نتیجه تضاد و تعارض اعمال حکمرانی ملی بر شهروندان و اعمال حکمرانی جامعه شبکه جهانی بر شهروندان خودش است، ما سال‌ها متوجه این تضاد و تعارض نبودیم، اولین تجلی این تضاد در ماجراهای پس از انتخابات ۸۸ بود که خودش را نشان داد و یک مرتبه ما متوجه شدیم شهروندانی از جمهوری اسلامی ایران هستند که به لحاظ سیاسی، حاکمیتی و حکمرانی تحت تابعیت این نظام سیاسی نیستند، گوش آنها به سخن دیگری و چشم آنها به جای دیگری است، فهرست ارزشی جای دیگری را درونی کرده‌اند و پذیرفته‌اند.
وی ادامه داد: مشکل فقط مشکل ما نیست، یعنی هر حاکمیتی که حکمرانی جامعه شبکه ای جهانی با محوریت آمریکا را نپذیرفته دچار این تعارض و تضاد هست ادامه داد: اساساً آمریکا از طریق اعمال حکمرانی در درون جامعه شبکه ای جهانی است که می‌تواند تحولات سیاسی را در سایر کشورها رقم بزند.
معاون وزیر ورزش و جوانان با تاکید بر اینکه سال ۸۸ به طور جدی با این تضاد مواجه شدیم و تقریباً تمام تحولات پس از آن همین موضوع و ماجرا را نمایندگی می‌کند گفت: آیا این چالش، تعارض و موضوع قابل حل است؟ آیا این نزاع روزی پایان خواهد یافت؟ ما نمی‌دانیم، چون ما پذیرفته‌ایم همزمان که جمهوری اسلامی ایران اعمال حکمرانی سیاسی می‌کند، اینترنت هم داشته باشیم، شبکه‌های اجتماعی هم داشته باشیم، «کج دار و مریز»، داریم و نداریم، داریم و فیلتر می‌کنیم، گاهی باز می‌کنیم، گاهی می‌بندیم، ولی هیچکس نمی‌تواند انکار کند که میلیون‌ها نفر در کشور ما و بلکه قریب به اتفاق جوانان کشور همزمانی که کد ملی از ثبت احوال دارند، اکانت در شبکه‌های اجتماعی دارند و ممکن است شهروند شبکه ای جهانی باشند، این تعارض قابل حل است، راهکارهایی برای آن در نظر گرفته شده در دنیا، اما هیچ جا به طور کامل حل نشده است.
یامین پور ادامه داد: بعضی از کشورها صورت مسئله را پاک کرده‌اند، که البته نمونه آن یک مورد است و آن کره شمالی است، سیم جامعه شبکه جهانی را قطع کرده و می‌گوید که فقط اعمال حکمرانی ملی می‌کنم، اجازه اعمال حکمرانی معارض در مرزهای جغرافیایی ملی خود را نمی‌دهم، بقیه «کج دار و مریز» طی می‌کنند، خیلی از کشورها حکمرانی شبکه جهانی را پذیرفته‌اند، خودشان را ذیل این نظام نوین جهانی که از طریق این شبکه اعمال می‌شود تعریف کرده‌اند، بعضی از کشورها نیز نپذیرفته‌اند و راههای ثانویه ای را انتخاب کرده‌اند، مانند چین که در شبکه جهانی خودش اعمال حکمرانی کرده و می‌گوید شبکه‌های اجتماعی برای فعالیت در این کشور باید شرایط مدنظر ما را رعایت کند، بعضی‌ها را هم نپذیرفته و خودش نمونه داخلی ایجاد کرده است.
وی افزود: در واقع این امر معرکه نزاع بین دو نوع حکمرانی است، در چارچوب مطالعات شرق شناسانه و پسا استعماری گفته می‌شود که در چنین جهانی که مؤلفه سوم اعمال قدرت که گفتمان است از طریق رسانه‌ها پررنگ می‌شود، تمام کنش‌های اجتماعی و سیاسی طراحی می‌شود توسط این جامعه شبکه ای، هیچ رویداد و تحولی درون زا و طبیعی نیست، همه چیز یک طرح و یک برنامه ریزی است، الان مسئله‌ای در این دو ماه در کشور با آن مواجه هستیم، نزاعی بین متفکرین است، بعضی‌ها می‌گویند با انقلاب اجتماعی مواجه هستیم، بعضی‌ها می‌گویند با یک جنبش اجتماعی مواجه هستیم، وقتی می‌گوئیم جنبش یا انقلاب، یعنی اینکه این اتفاق، یک اتفاق درون زا و طبیعی است، خود به خود روی داد و ناشی از تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه است، اما در چارچوبی که گفتم، در کشور ایران و کشورهای شبیه ایران هیچ اتفاقی خود به خود روی نمی‌دهد، درون زا و طبیعی نیست، تمام این اتفاقات طرح و پروژه است و برای آن فکر شده، فرهنگ در متن سیاست معنا پیدا می‌کند، نمی‌توانیم بگوییم تحول فرهنگی و اجتماعی بود، تحولات فرهنگی و اجتماعی در متن سیاست معنا پیدا می‌کنند.
معاون وزیر ورزش و جوانان ادامه داد: آنچه که روی داده گذاشتن و متولد کردن و زایش یک پدیده اجتماعی و فرهنگی در متن سیاست، آن هم از طریق رسانه‌ها و با هدف ایجاد خلل در حکمرانی ملی است، آنچه که در ماههای اخیر روی داده یک اتفاق درون زا، طبیعی و انقلاب اجتماعی نیست، بلکه یک، طرح، نقشه و یک پدیده تحمیلی فرهنگی در متن سیاست بین الملل است که از طریق رسانه متولد می‌شود.
یامین پور تصریح کرد: اما آنچه که گفتم به معنای این نیست که پدیده‌های این چنینی که در متن سیاست توسط رسانه‌ها متولد می‌شوند، هیچ مبنای اجتماعی ندارند، زمینه‌ای دارد، هر اتفاقی یک زمینه اجتماعی دارد، اما درون زا نیست، یک اتفاق میانی این زمینه را تبدیل به رویداد می‌کند، عده‌ای در خیابان می آیند، یک سری شعارها شکل می‌گیرد، یک سری نارضایتی‌ها اوج می‌گیرد.
انتهای پیام/
