گروه استان‌های دفاع‌پرس - سرهنگ «حسین ابراهیمی» معاون طرح، برنامه و بودجه پلیس خراسان رضوی؛ مدیر یا مدیران برنامه‌ریزی، با یک تحلیل موقعیتی برنامه‌ریزی را آغاز می‌کنند و در چارچوب محدودیت زمانی و منابع، اطلاعات مرتبط با مسأله مورد برنامه‌ریزی را جمع‌آوری و تفسیر می‌کنند؛ سپس با تأکید بر خلاقیت، مدیران و کارکنان را تشویق کرده تا بر پایه نگرشی وسیع به امور محوله بیندیشند؛ آنگاه با توجه به مزایا، مضرات و تأثیرات بالقوه هر گزینه، مناسب‌ترین و امکان‌پذیرترین اهداف و طرح‌ها را برگزیده و مدیران و کارکنان را توجیه کرده و منابع مورد نیاز را در اختیار آنان گذاشته و به انجام آن تشویق می‌کنند.
برنامه‌ریزی اصولأ یک نگرش و راه زندگی است که متضمن تعهد به عمل بر مبنای اندیشه و تفکر آینده‌نگر تصمیم قاطع در اجرای امور منظم و مداوم بوده و بخشی جدایی‌ناپذیر حرکت انسان در طول سال محسوب می‌شود و در سازمان‌ها رکن اساسی هرگونه اقدام و حرکتی محسوب می‌شود.
نیروی انسانی، محور بهره‌وری است و كليه سازمان‌ها با هر نوع مأموريتی كه دارند بايد بيشترين سرمايه، وقت و برنامه را به پرورش نیروها از ابعاد مختلف اختصاص دهند. به‌گونه‌ای كه فرد، در ابعاد مختلف آمادگی ايجاد پرورش و كاربردی كردن بهروری فردی گروهی و سازمانی را دارا باشد.
توسعه منابع انسانی در سازمان‌ها به نوعی تعهد و انتظار متقابل و وظيفه دوسويه بين فرد و سازمان مبدل شده است.
در چهارچوب اين تعهد و انتظار متقابل، كاركنان بايد ضمن نشان دادن التزام عملی به انجام وظايفی در راستای اهداف سازمانی، و همچنين رفتار در چهارچوب نظام‌نامه آن، حقوق متقابلی را نيز برای خود تعريف كنند.
از اهم اين حقوق می‌توان به بهره‌مندی از فرصت توسعه مستمر دانش و مهارت كاری و تكامل جنبه‌های مختلف شخصيتی كاركنان اشاره كرد.
از سوی ديگر سازمان نيز در چهارچوب انتظارات به حق خود از كاركنان می‌خواهد كه با نهايت تلاش و تعهد در راستای تحقق اهداف سازمان گام بردارند.
انتهای پیام/
