مروری بر وصیت‌نامه شهید «جنابان»
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، بیست و دو روز از مهر ماه ۱۳۴۲ گذشته بود که «سید محمد ابراهیم جنابان» در خانواده‌ای معنوی در شهر مقدس قم متولد شد.
همه خانواده از همان اوایل خیزش انقلاب در فعالیت‌های انقلابی مانند راهپیمایی، پخش اعلامیه و... شرکت داشتند و با توجه به سن و موقعیت خود فعالیت می‌کردند و ابراهیم هم از این قاعده خانواده مستثنی نبود و با اینکه سن زیادی نداشت و دوران نوجوانی خود را سپری می‌کرد با حضور در مساجد و مکان‌های مذهبی که کانون‌های مبارزه علیه شاه بودند، وارد مسائل انقلاب شد.
شهید جنابان تحصیلات را تا دوم دبیرستان پشت سر گذاشت، اما علاقه زیادی به جبهه رفتن داشت و همه حواسش به جبهه و جنگ بود و آن را یک وظیفه شرعی و دینی می‌دانست به همین خاطر با زحمت فراوان و بعد از کسب رضایت پدر و مادر در ۱۶ سالگی راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد.
پس از مجاهدت‌ها و مبارزات فراوان، سرانجام سید محمد ابراهیم جنابان در چهارم تیرماه ۱۳۶۵ حین عملیات کربلای یک در منطقه مهران و در ارتفاعات قلاویزان هنگامی که معاون فرمانده گردان امام سجاد (ع) بود به شهادت رسید و در قطعه ۱۰ گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم خاک را در آغوش گرفت.
وصیت‌نامه شهید سید محمد ابراهیم جنابان
«به نام خداوندبخشنده مهربان که بر ما منت نهاد و به ما جان و عقل داد. شهادت می‌دهم بر وحدانیت خداوند تبارک و تعالی و بر پیامبران و آخرین نبی او محمد (ص) و بر ائمه اطهار (ع).
اختصارا وصیت می‌کنم اگر چنانچه خداوند تبارک و تعالی بر حقیر منت نهاد و توفیق شهادت نصیبم شد در قم به خاکم بسپارید و اصلا راضی نیستم برایم گریه و زاری کنید، یا ناراحت بوده باشید، بلکه برای حسین بن علی (ع) و هزاران یار با وفا و با اخلاص او که در جبهه‌ها مظلومانه شهید می‌شوند، بگریید.
اگر شهید شدم، افتخار کنید و سرتان را بالا بگیرید و چهره‌ای بشّاش داشته باشید، نه حالتی که در روحیه برادران و خواهرانم اثر منفی داشته باشد و نیز اسمم را بر کوچک‌ترین چیزی مگذارید و اگر مجلس ترحیم گرفتید، بسیار بسیار ساده برپا کنید.
از همه شما التماس دعا دارم و امیدوارم از دستم راضی باشید.
شایان ذکر است زندگی نامه و خاطراتی از سید محمد ابراهیم جنابان به همت موسسه حماسه یاران در قالب مجموعه کتاب‌های «ستارگان حرم کریمه» به چاپ رسیده است.
بخشی از پیام بنیانگذار انقلاب اسلامی در شهادت شهید بهشتی و یارانشان:
«ملتی که برای اقامه عدل اسلامی و اجرای احکام قرآن مجید و کوتاه کردن دست جنایتکاران ابرقدرت و زیستن با استقلال و آزادی قیام نموده است، خود را برای شهادت و شهید دادن آماده نموده است و به خود باکی راه نمی‌دهد که دست جنایت ابرقدرت‌ها از آستین مشتی جنایتکار حرفه‌ای بیرون آید و بهترین فرزندان راستین او را به شهادت رساند. مگر شهادت ارثی نیست که از موالیان ما که حیات را عقیده و جهاد می‌دانستند و در راه مکتب پر افتخار اسلام با خون خود و جوانان عزیز خود از آن پاسداری می‌کردند به ملت شهید پرور ما رسیده است؟ مگر عزت و شرف و ارزش‌های انسانی گوهر‌های گرانبهایی نیستند که اسلام صالح این مکتب عمر خود و یاران خود را در راه حراست و نگهبانی از آن وقف نمودند؟
مگر ما پیروان پاکان سرباخته در راه هدف نیستیم که از شهادت عزیزان خود به دل تردیدی راه دهیم؟ مگر دشمن قدرت آن دارد که با خیانت خود مکارم و ارزش‌های انسانی شهیدان عزیز ما را از آن سلب کند؟ مگر دشمن‌های فضیلت می‌توانند جز این خرقه خاکی را از دوستان خدا و عاشقان حقیقت بگیرند؟
بگذار این ددمنشان که جز به من و ما‌های خود نمی‌اندیشند، عاشقان راه حق را از بند طبیعت رهانده و به فضای آزاد جوار معشوق برسانند. ننگتان باد‌ای تفاله‌های شیطان و عارتان باد از خود فروختگان به جنایتکاران بین المللی که در سوراخ‌ها خزیده و در مقابل ملتی که در برابر ابرقدرت‌ها برخاسته است به خرابکاری‌های جاهلانه پرداخته‌اید.
عیب بزرگ شما و هوادارانتان آن است که نه از اسلام و قدرت معنوی آن و نه از ملت مسلمان و انگیزه فداکاری اطلاعی ندارید. شما ملتی را که برای سقوط رژیم پلید پهلوی و رها شدن از اسارت شیطان بزرگ ده‌ها جوان عزیز خود را فدا کرد و با شجاعت بی مانند ایستاد و خم به ابرو نیاورد، نشناخته‌اید.
شما ملتی را که معلولانشان در تخت‌های بیمارستان‌ها آرزوی شهادت می‌کنند و یاران را به شهادت دعوت می‌کنند، نشناخته اید.
شما کوردلان با آنکه دیده اید با شهادت رساندن شخصیت‌های بزرگ صفوف فداکاران در راه اسلام فشرده‌تر و عزم آنان مصمم‌تر می‌شود، می‌خواهید با به شهادت رساندن عزیزان ما این ملت فداکار را از صحنه بیرون کنید.
شما تا توانستید به فرزندان اسلام، چون شهید بهشتی و شهدای عزیز مجلس و کابینه با حربه ناسزا و تهمت‌های ناجوانمردانه حمله کردید که آن‌ها را از ملت جدا کنید و اکنون که آن حربه از کار افتاده و کوس رسوائی همه تان بر سر بازار‌ها زده شده در سوراخ‌ها خزیده و دست به جنایاتی ابلهانه زده‌اید که به خیال خام خود ملت شهیدپرور و فداکار را با این اعمال وحشیانه بترسانید و نمی‌دانید که در قاموس شهادت واژه وحشت نیست.
اکنون اسلام به این شهیدان و شهید پروران افتخار می‌کند و با سرافرازی همه مردم را دعوت به پایداری می‌نماید و ما مصمم هستیم که روزی رُخش ببینیم و این جان که از اوست تسلیم وی کنیم.»
منبع:ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
