گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- علیرضا صحرایی؛ در حالی رسانه‌های غربی و همچنین لندن‌نشین، چون «اینترنشنال»، «بی‌بی‌سی فارسی» و حتی «صدای آمریکا» هشتاد روز است که با پوشش لحظه به لحظه اغتشاشات در ایران سعی در روشن نگهداشتن آتش این درگیری‌ها دارند در آن سوی میدان خواستار سرکوب و برخورد قاطع با تجمعات اخیر در انگلیس شده‌اند.
نکته قابل تامل و تاسف برانگیز در این ماجرا این است که رسانه‌های غربی و در راس آن رسانه‌های انگلیسی در حالی که اغتشاشات هشتاد روز اخیر ایران را به صورت کامل و برجسته در بخش‌های خبری خود نشان می‌دهند که سعی و تلاش می‌کنند تا آنجایی که برای آن‌ها امکان دارد و مقدور است اعتراضات روز‌های اخیر در انگلیس را سانسور کرده و به آن نپردازند.
اما این همه ماجرا نیست و وقتی پای برنامه‌های این رسانه‌ها از قبیل «اینترنشنال»، «بی‌بی‌سی فارسی» و حتی «صدای آمریکا» می‌نشینید فقط با پخش اخبار ایران روبرو نیستید بلکه علنا و به طور رسمی شاهد پخش گزارش‌ها و برنامه‌های آموزشی هستید که در آن جنگ‌های حیابانی، مقابله با نیرو‌های انتظامی و امنیتی کشور را نمایش می‌دهند.
حال موضوع بسیار مهم و البته خطرناک در این میان پخش گسترده ویدئو‌هایی است که از آسیب رساندن اغتشاشگران به اماکن و تاسیسات کشور به دست آن‌ها رسیده است. در واقع این شبکه‌ها تلاش می‌کنند تا با پخش این فیلم‌ها ضمن اینکه ترش اغتشاشگران از چنین حرکاتی را از بین ببرند به نوعی آموزش آسیب زدن به اماکن شهری را برای مخاطبان خود داشته باشند.
یکی دیگر از ابعاد خطرناکی که در هشتاد روز اغتشاشات کشور شاهد آن بودیم اعمال خشونت علیه نیور‌های انتظامی و امنیتی کشور است. این موضوع به خصوص در روز‌های اخیر شکل بسیار جدی، پیچیده و صد البته خطرناکی به خود گرفته به صورتی که شاهد پخش فیلم‌های فراوان و گوناگونی از ضرب و شتم نیرو‌های امنیتی و بسیج توسط اغتشاشگران در شهر‌های مختلف کشور هستیم.
اما از آن بدتر و ناگوارتر توجیه این قبیل حرکات غیرانسانی، خشونت آمیز و تروریستی توسط به اصطلاح کارشناسان موجود در شبکه‌های خبری فارسی زبان بیگانه است که نهایت سعی و تلاش خود را می‌کنند با مشروع جلوه دادن این اقدامات، آن‌ها را به عنوان دفاع از خود در برابر تلاش ماموران کشور برای برقراری نظم و امنیت در کشور تشویق کنند. در واقع آن‌ها به مخاطبان خود این موضوع را القاء می‌کنند که مجاز و ضرب و شتم و حتی به قتل رساندن نیرو‌های امنیتی و انتظامی کشور به بهانه دفاع از خود هستند.
حال به سراغ اعتراضات مردمی در انگلیس می‌رویم، اعتراضاتی که در شهر‌های مختلف این کشور بعد از بحران افزایش بی‌سابقه بدهی و کسری بودجه ایجاد شده ناشی از برنامه جدید دولت انگلیس در راستای اجرای طرح و سیاست ریاضت اقتصادی دولت است که صد‌ها هزار تظاهرکننده را به خیابان‌های لندن و دیگر شهر‌های انگلیس کشانده است.
اما فکر می‌کنید دولت انگلیس در برخورد با تظاهرکنندگان چه سیاست و برنامه‌ای را درپیش گرفته است؟ البته آن چیزی که روشن و مشخص است و نیاز نیست که خیلی درمورد آن تحقیق و بررسی کنیم. زیرا دولت جدید این کشور از همان ابتدای شروع این اعتراضات سیاست سرکوب شدید و برخورد با معترضان خیابانی را در دستور کار خود قرار داده است.
نکته جالب در این میان تهدیدات و خط و نشان‌های پی در پی و فراوان مقامات لندن مبنی بر خورد با معترضان و ترساندن آن‌ها از قدرت قانون در برخورد با آن‌ها است. گویی که نوع و جنس اغتشاشگران در ایران با معترضان خیابانی در لندن و دیگر شهرای انگلیس متفاوت است.
در واقع باید گفت سیاست و رویکردی که مقامات غربی به خصوص مقامات انگلیس در برخورد با معترضان کشور خود و اغتشاشگران در ایران درپیش گرفتند به صورت واضح و روشن نشان از استانداردی دوگانه و تبعیض‌آمیز دارد که کاملا سیاست دشمنی با جمهوری اسلامی ایران را بازگو می‌کند.
در پایان باید گفت آن چیزی که «ریشی سوناک» به عنوان نخست وزیر انگلس خطاب به معترضان می‌گوید و آن‌ها را به اغتشاش، قانون شکنی و به راه انداختن تظاهرات متهم می‌کند و اعتقاد دارد زندگی عادی مردم انگلیس را مختل کردند چیزی نیست جز اعتراضات و مطالبه‌های عادی و به حق آن‌ها پیرامون کاهش شدید قدرت اقتصادی آن‌ها و افت قابل توجه استاندارد‌های زندگی در امروز انگلیس است.
انتهای پیام/ ۱۳۴
