به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، رژیم بعثی عراق روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ شمسی (۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ میلادی) بنا به دلایل متعدد ژئوپولیتیک و ایدئولوژیک هشت سال جنگ ناعادلانه را علیه ایران آغاز کرد. در این جنگ، بازیگران منطقهای و فرامنطقهای بنابر مقتضیات و شرایط ایجاد شده نسبت به این رویداد واکنش نشان دادند که در این بین، نقش پادشاهی «اردن» به دلایل عینی و ذهنی در حمایت از رژیم بعثی صدام بیشتر مشهود بود، بهگونهای که در جنگ، اقدامات متعددی در راستای حمایتهای سیاسی، اطلاعاتی، نظامی و اقتصادی در سطوح منطقهای و بینالملل از صدام حسین کرد و به باور بسیاری از تحلیلگران سیاسی، پادشاهی اردن به عنوان برجستهترین حامی صدام حسین در جهان عرب شناخته شده است.
«اردن» پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابط خوبی با ایران نداشت و در مقابل روابط بسیار نزدیکی با عراق برقرار کرده بود، اما پس از کنفرانس سران کشورهای عربی در بغداد و تونس، روابط بین عراق و اردن روز به روز نزدیکتر و عمیقتر شد تا آنجا که ملک حسین صراحتا به نفع عراق و علیه ایران موضعگیری کرد و با کمکهای سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوان از جمله اعطای وامهای چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانیاش را از این کشور اعلام کرد.
در طول جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، تنها سیستم حمل و نقل به عراق از طریق اردن انجام میشد. در این چارچوب، شبکه حمل و نقل وسیعی بین دو کشور ایجاد شد و بندر «عقبه» این کشور برای حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی سبک و سنگین در اختیار عراق قرار گرفت. بهعلاوه، ملک حسین نظامیان اردن را برای سرکوبی مردم ایران به عراق فرستاد و در یک سخنرانی اعلام کرد: «اگر ضرورت ایجاب کند نیروهای بیشتری را به عراق اعزام خواهیم کرد.»
همچنین شاه حسین پادشاه اردن کسی بود که شلیک نخستین گلوله توپ را پیش از صدام به سمت ایران در زمان جنگ تحمیلی شلیک کرد و همواره به این موضوع افتخار میکرد. وی از متحدان سرسخت رژیم بعث عراق بود.
در سندی خیلی محرمانه بنا بر اعلام ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران (سماجا) به شماره ۶۸۴۴۵ که در مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس نگهداری میشود، یک گزارش اطلاعاتی به چشم میخورد که در آن به کمکهای اردن به صدام اشاره شده است. اردن در جریان عملیات «خیبر» در مورخه ۲۴ بهمن ۱۳۶۲ تعداد ۲۰ دستگاه تریلر حامل مهمات برای عراق ارسال کرده و بلافاصله به مناطق درگیری فرستاده شده است.
علاوه بر این، شاه حسین پادشاه اردن، حدود پنج هزار نفر از نیروهای خود را به عراق اعزام کرد تا وظایف دفاع از امنیت داخلی را برعهده بیگرند و سربازان عراقی برای رفتن به جبهه جنگ با ایران آزاد باشند.
انتهای پیام/ 118