گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ حامد افروغ؛ نحوه تعامل و پرداختن فرق، ادیان و نظامهای گوناگون به موضوع زنان، همواره یکی از دغدغههای بزرگ جوامع بشری در مواجهه با پدیدههای فکری و اندیشهای بوده است. اگر تا کنون به جز ادیان الهی که از سرچشمه خلقت نشات گرفتهاند سایر موارد نتوانستهاند نگاه تعادلی به موضوع «زن» داشته باشند.
در میان ادیان نیز که اغلب مورد تحریف قرار گرفتهاند، فقط اسلام توانسته از گزند تحریف در امان باشد تا الگوی رشد زن و مرد دست نخورده و کامل در اختیار آنها قرار داشته باشد بلکه رهین آن بتوانند مسی رتعالی را بدون انحراف طی کنند. میلاد حضرت زهرا (س) و گرامیداشت مقام زن، یکی از بهترین فرصتهایی است که میتواند به تبیین و تشریح الگوی کامل زن بیانجامد تا هرکس به فراخور توان فکری و عقلی خود به سمت آن حرکت کند.
انقلاب اسلامی ایران نیز در میان همه اتفاقات و تفکرات جهان، الگوی خاص خود را برای مواجهه با زنان دارد؛ الگویی که برگرفته از شخصیت حضرت زهرا (س) است و تلاش میشود تا زنان جامعه با نشان گرفتن آن الگو، از میان انبوه شبهات و انحرافاتی که برای سوءاستفاده از جایگاه زنان القا میشود، به سوی رشد و تعالی قدم بردارند.
حضور مقتدرانه، بی ادعا و بیبدیل زنان ایرانی در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی و مهمتر از آن، دفاع مقدس یکی از پررنگترین برگهای تاریخ زنان در ایران بزرگ است که البته پیش از آن نیز زنان این سامان جهت دفاع از کیان کشور، فداکاریهای بسیاری کرده بودند.
آنچه امروز مهمتر از هر چیزی به نظر میرسد، ضرورت تبیین و تشریح زندگی و سیره حضرت زهرا (س) مطابق نیازهای زمانه است. در دوره حضرت اگر چه تاکید حداکثری بر حضور زنان در خانه و تربیت نسل بود، اما آیا این تاکید در دوره فعلی که زنان و مردان مجبورند علیرغم خواست قلبی خود برای تامین معاش چند شغله در جامعه حضور داشته باشند تا بتوانند حداقلها را برای خانواده تامین کنند، قابل پرداختن است؟
عرق و علاقه وافر زنان ایرانی حتی از اقلیتهای دینی به شخصیت حضرت زهرا (س) موضوعی است که نمیتوان از کنار آن ساده گذشت اما آیا این الگوی کامل برای امروز زن ایرانی تشریح و تبیین شده است؟ آیا روشهای امروزی برای پیاده کردن مبانی تربیتی مکتب حضرت زهرا (س) برای زن ایرانی ارائه شده است؟ سوالهای از این دست بسیار است و نشان میدهد اگر چه زندگی حضرت زهرا (س) به فراخور توان و استطاعت هر کس چه زن و چه مرد در دسترس است و هرکس به اندازه توانش بهرهای میتواند از این مکتب بگیرد، اما حقیقت جامعه حاکی از آن است که هنوز کسی نمیداند چگونه میتواند بهرهمند شود، لذا این شخصیت والا همچنان در نگاه عامه، شخصیتی دستنیافتنی مینماید که لاجرم گوشه طاقچه دل محبان نشسته و در بطن زندگیها چندان حضور ندارد.
اگر حقیقت زندگی و مکتب حضرت زهرا (س) درست و به موقع به دست نسل جوان امروز برسد که تشنه بهرهمندی از یک شخصیت چند بعدی برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت است، دیگر لازم نباشد تا برای ساختن جامعه سالم و عفیف چندان به برخوردهایی که دلچرکینی به دنبال دارد، متوسل شد.
انتهای پیام/ 112