گروه استانهای دفاعپرس ـ حجتالاسلام «عباس بابائی» مدیر قرارگاه تربیتی امین؛ یکی از پدیدههایی که در طول تاریخ بشریت، بیشترینِ هجمهها و دشمنیها را تاب آورده و از طرفی به رشد خیرهکنندهی خود نیز ادامه داده، «انقلاب اسلامی ایران» است.
کافی بود یکی از این حوادث مهلک برای بسیاری از کشورهای پرمدعایِ امروزِ دنیا اتفاق بیافتد، تا همگان در فاصلهی اندکی شاهد فروپاشی آن نظام باشند؛ حوادثی همچون عملیاتهای گستردهی تجزیهطلبان در اول انقلاب، کشتارهای بیرحمانهی منافقان در کوچه و خیابان، جنگ جهانی سوم که در قالب دفاع مقدس خودنمایی کرد، فتنه عظیم سال ۸۸ و نهایتاً این مورد اخیر که به معنای واقعی کلمه، یک «جنگ جهانی رسانهای» علیه انقلاب اسلامی ایران بود. هیچکدام از آنها نه تنها نتوانستند این انقلاب را ساقط کنند، بلکه باعث تقویت حیرتانگیز آن نیز شدند!
اما سوال مهم آن است که چرا با این همه دشمنی، انقلاب کماکان زنده و پویا به رشد و حرکت خود ادامه میدهد؟
سه عامل اصلی در حفظ و بقای این انقلاب نقش تعیینکنندهای دارند که تکلیف همگان خصوصاً مدیران، حمایت و حراست از آنان است.
نخستین آنها امام جامعهای است که نزدیکترین نگاه را به امام زمان (عج) دارد. رهبریهای داهیانهی امام راحل و امام حاضر، بسیاری از توطئههای دشمنان را از ابتدای انقلاب تاکنون نقش بر آب کرده که آخرین نمونهی آن اغتشاشات اخیر بود.
دشمن نابکار نیک میداند که برای ناکار کردن انقلاب باید رکن رکین آن، که همانا امامت جامعه است در اذهان و جانهای مردم و جوانان ملکوک شود؛ هجمههای فراوان اخیر علیه ایشان در قالب شعار و فکاهی و توهین و شایعه و دروغ و بهتان، در همین راستا تحلیل میشود.
اما عامل دوم «مردم» هستند؛ همان مردمی که به تعبیر امام از مردم زمان رسولالله و امیرمؤمنان بهترند؛ مردمی که در طول دهها سال از انقلاب با تمام فراز و نشیبها و سختیهای مربوط به این حادثه بزرگ، صبوری نجیبانهای داشتهاند و تاکنون تمامقد، پشت این انقلاب ماندهاند که نمونهی اخیر آن همین اغتشاشات نافرجام بود.
حق این مردم بر گردن مسئولان و کارگزاران بسیار فراوان است که جز با عنایت الهی و تلاش شبانهروزی محقق نمیشود.
اما عامل سوم، عاملی کاملاً ماورایی است؛ عاملی که هر انسان منصفی به راحتی آن را مشاهده میکند.
حضرت آقا در یکی از خاطرات ناب انقلاب میفرمایند: «قبل از سال جدید که با برخی از آقایان خدمت امام بودیم از ایشان تقاضا کردیم در یکی از ایام عید با مردم دیداری داشته باشند امّا نپذیرفتند. دو سه روز بعد از عید، قلب ایشان ناراحتی پیدا کرد که فوراً رسیدگی و خطر برطرف شد. وقتی من به خدمتشان رسیدم، به ایشان گفتم چقدر خوب شد شما ملاقات با مردم را قبول نکردید، چون با توجّه به بیماریتان نمیتوانستید دیدار را انجام دهید و این انعکاس بدی در دنیا داشت. امام فرمودند: «آن طوری که من فهمیدم از اول انقلاب تا حالا مثل اینکه یک دست غیبی ما را در همۀ کارها هدایت میکند.» و این عین جملۀ امام است که بعداً آن را یادداشت کردم.»
این دست غیبی الهی که قرار است کشتی انقلاب را به ساحل ظهور برساند، همان پدیدهی مبارکی است که در کلمات عرفای بزرگی همچون مرحوم آقای قاضی مطرح شده است؛ درست در همان تک دیدار امام با ایشان.
این عارف روشنضمیر در آن نشستِ سراسر نور، به جریان پیروزی انقلاب، تشکیل حکومت و رساندن عَلَم انقلاب به دستان مبارک امام زمان (عج) اشاره میکنند.
اگر نبود این دست غیبی الهی که در جایجای این انقلاب به کمک امام و امت آمدهاست، معلوم نبود که این پدیدهی مبارک بتواند در برابر دنیادنیا دشمنی و ددمنشی و ناجوانمردی تاب بیاورد.
این انقلاب آمد تا بماند و مقدمهای شود برای ظهور ولایت عظما.
اندکی صبر، سحر نزدیک است.
انتهای پیام/