گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ حجت‌الاسلام والمسلمین «عباس بابائی» مدیر قرارگاه تربیتی امین؛ وارد اندرونی منزل امام شدم؛ قرآن، شمشیر برّان و لباس خشن مجاهدان نظرم را جلب کرد! امام فضای زندگانی را با فضای گفتمانی زینت داده بودند. ایشان همچون پدران بزرگوارشان بهترین و ضروری‌ترین فضای تربیتی را در فضای جهاد و میدان می‌دیدند.
امام خامنه‌ای در نگاه انسان ۲۵۰ ساله‌شان می‌فرماید: «امام موسی کاظم علیه‌السلام همه‌ی زندگی خود را وقف «جهاد مقدس» ساخته بود؛ یعنی: اولاً تبیین اسلام ناب و تفسیر صحیح قرآن؛ ثانیاً، تبیین مسئله امامت و حاکمیت سیاسی؛ ثالثاً، تلاش برای تشکیل آن جامعه.»
در مرحله‌ی نخستِ «جهاد مقدس»، اولین و مهمترین فضا در نگاه امام برای تبیین اسلام ناب، مسجد بود؛ اما صِرف حضور ایشان در هر مکان، آنجا را تبدیل به میدان جهاد تبيين و تفسیر قرآن می‌کرد؛ حتی زندان. این نیست مگر بدان‌خاطر که عده‌ای از آدمیان، جریان‌سازند و بسیاری، اسیر جریان.
مرحله‌ی دوم «جهاد مقدس» امام کاظم علیه‌السلام، ورود به بنیادی‌ترین اصل اسلام سیاسی بود؛ مسأله‌ی حیات‌بخش امامت و ولایت. ماندن در کلیات و اولیات اسلام، هرچند آرام‌کننده و معنویت‌زاست، اما خطر تحجر و رکود به دنبال دارد؛ درست بر خلاف اسلام سیاسی و پویا.
خدا بر درجات استاد «عین صاد» بیفزایاد که گفت: «کفر متحرک، به اسلام می‌رسد ولی اسلام راکد، «پدر بزرگ کفر» است. سلمان‌ها در حالی که کافر بودند، حرکتشان آن‌ها را به رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم منتهی کرد و زبیرها در حالی که با رسول صلی‌الله‌علیه‌و آله‌و‌سلم بودند، رُکودشان آن‌ها را به کفر پیوند زد.»
مرحله‌ی سوم «جهاد مقدس» امام، تلاش برای تشکیل جامعه‌ی اسلامی بود؛ یعنی اقامه‌ی اسلام ناب و تلاش برای تحقق حکومت اسلامی.
خدا بر درجات امام راحل عظیم‌الشأن و شهدای نازنین ما بیفزاید که با بذل جان و آبرو و مال، «جهاد مقدس» امام کاظم علیه‌السلام را به سرانجام رساندند؛ همان امامی که فرمود: «مردی از قم قیام می‌کند و مردم را به سوی حق فرا می‌خواند، بر گِرد او قومی همچون پاره‌های آهن اجتماع می‌کنند، تندباد حوادث آنان را متزلزل نمی‌سازد، از جنگ خسته نمی‌شوند و نمی‌ترسند، بر خداست که توکل می‌کنند و عاقبت از آن متقین است.»
انتهای پیام/
