به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ارومیه، ابراهیم حمزهزاده در سال 1337 در قريه تازهكند از توابع شهرستان نقده به دنیا آمد و در سن 19 سالگی ازدواج کرد و ثمره این زندگی مشترک یک فرزند پسر است.
وی فردی بسیار متدین و با وقار بود و همیشه جذب افراد مومن و متدین می شد بطوریکه یکی از دوستان نزدیک ابراهیم به نام شهید علمی سرلوحه زندگی او شد و شهادت این دوست قدیمی در او تاثیر بسیار عمیقی گذاشت.
از آن موقع شهید در تنهایی به تلاوت قرآن و راز و نیاز با خدا می پرداخت و نماز شب او تا زمان شهادتش هیچگاه ترک نشد.
وی درباره جنگ همیشه می گفت «باید هرکسی هرچه توان دارد به کارگیرد حتی شده در پشت جبهه به رزمنده ها یاری دهد».
اولین حضورش در جبهه زمان سربازیش بود. خودش این راه ملکوتی را با آگاهی و درایت کامل انتخاب کرد تا به والاترین آرزویش یعنی شهادت در راه دین و دفاع از کشور برسد.
یکبار که وی با ماشین در جاده نقده مهمات حمل می کرد اتومبیلش واژگون و به شدت از ناحیه پا زخمی شد.
وی که راهش را از مدتها قبل انتخاب کرده بود در تاریخ 24 فروردین 1360 در روستای دارلک مهاباد توسط گروه های ضد انقلاب هدف گلوله قرار گرفت و به آرزوی قلبیاش که همانا شهادت بود رسید.
حمزه زاده در وصیتنامه خود آورده است:
«پدر، مادرم، برادر و خواهران حلالم کنید و در نمازهایتان من و سایر شهدا را با فاتحهای یاد کنید. ای عزیزان و دوستان من مبادا در غفلت بمیرید. دعا و استغفار را از یاد نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردها، عبادت حق و یاری طلبیدن از معبود یکتا میباشد. به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید.»
انتهای پیام/