یادداشت/ رسول حسنی

اقتدار اقتصادی؛ سلاحی بازدارنده در جنگ قدرت‌ها

اقتدار اقتصادی از ارکان تثبیت قدرت هر نظامی است، بخصوص در ایران اسلامی که در دهه پنجم عمر خود به کشوری تعیین کننده در مناسبات دولت‌ها تبدیل شده و در حال حرکت به سوی ایجاد تمدن عظیم اسلامی در جهان است.
کد خبر: ۵۷۴۳۰۳
تاریخ انتشار: ۰۱ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۱:۲۸ - 20February 2023

اقتدار اقتصادی؛ سلاحی بازدارنده در جنگ قدرت‌هاگروه اخبار داخلی دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ تولید ثروت در منظومه فکری امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی که منبعث از اصول حکومت اسلامی نبوی و علوی است نه‌تنها امری مذموم نیست که بر آن تاکید شده است. تولید ثروتی که نتیجه کار نیروی مولد است می‌تواند سبب ثبات اقتصادی و بی‌نیازی از کشورهای دیگر شود.

حکومت اسلامی تا وقتی که برای مایحتاج خود نیازمند دولت‌های دیگر است به راحتی می‌تواند مستعد استثمار کشورهای متخاصم قرار بگیرد حتی قدرت سیاسی و نظامی هم نمی‌تواند در دراز مدت مصونیتی ایجاد کند. کسب اقتدار اقتصادی است که می‌تواند کشور را در مقابل هر آسیبی واکسینه کند و به همان میزان اقتدار سیاسی و نظامی ما را تثبیت کند. حتی اقتدار فرهنگی مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی زیر سایه اقتدار اقتصادی نیز ممکن خواهد شد.

اما یک نکته مهم را نباید از نظر دور داشت و آن اینکه هر چند دین مبین اسلام و به تبع آن امامین انقلاب اسلامی بر کسب اقتدار اقتصادی تاکید دارند، اما باید توجه داشت که کسب این اقتدار نباید زمنیه‌ای باشد برای ایجاد شکل دیگری از استثمار که جهان غرب به شدت به دنبال آن است. بر خلاف تبلغیات غرب ایران اسلامی به هیچ عنوان کشوری منزوی نیست و علی‌رغم آنچه رسانه‌های غربگرا مخابره می‌کنند کشور ما در مرکز مناسبات جهان قرار دارد، اما برای حفظ این موقعیت و مهم‌تر از آن کسب اقتدار اقتصادی تن به هر شرایطی نمی‌دهد.

ایران اسلامی اقتدار اقتصادی خود را فدای عزت اسلامی نخواهد کرد و به طور مشروط وارد مناسبات اقتصادی با جهان نخواهد شد. اتفاق مبارکی که توسط دولت سیزدهم با کشور چین رقم زد، نشان داد که می‌توان علاوه بر حفظ عزت اسلامی، اقتدار اقتصادی را نیز تحصیل کرد بدون آنکه شرایط استعمارگرانه‌ای را پذیرفت.

منتقدانی که مدام بر طبل روابط اقتصادی و سیاسی با آمریکا و متحدانش می‌زنند از این نکته غافلند که هر نوع رابطه تجاری با غرب معطوف به این است که شروط ناصواب غرب را بپذیریم که کمترین آن متوقف کردن فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای است. طبعا چنین امری هرچند ثروت‌های زیادی را وارد کشور می‌کند؛ اما در دراز مدت ایران اسلامی را به ایران استثمار شده‌ای تبدیل خواهد کرد که با وجود بهره‌مندی از رفاهی مخرب عملا فاقد اقتدار سیاسی و نظامی خواهد بود.

حال آنکه ارتباط تجاری با چین نه‌تنها ایران که کشورهای مسلمان منطقه را وارد شرایط مطلوبی خواهد کرد که قدرت غرب را به شدت متزلزل خواهد کرد. آن دهکده جهانی که آمریکا آروزی کدخدایی آن را در سر دارد در کنار حقنه کردن رویای آمریکایی بر افکار عمومی مردم جهان به بن بست خواهد رسید.

سفر دولت سیزدهم به چین ضربه‌ای است به تفکر دگم و ارتجاعی غربگریان داخلی و خارجی که با هراس از تحریم و های و هوی دولت متخاصم آمریکا. این افراد گمان می‌کردند اقتصاد ایران زیر دلارهای آمریکایی کمر خم خواهد کرد و برای دور شدن از این شرایط حاضر بودند نه تنها بر مراکز هسته‌ای ایران که قامت دانشمندان ایرانی را نیز زیر بتن‌های اهدایی غرب مدفون کنند.  

شرایط امروز جهان دیگر آن روزهایی نیست که همه راه‌ها به آمریکا ختم می‌شد و قدرتی که برای تحقق این حقیقت وارد میدان شده است قطعا ایران اسلامی است. ایران اسلامی، نیرویی بازدارنده است که علیه تمرکز قدرت در جهان در حرکت است و روابط اقتصادی با چین نمونه‌ای از این تلاش‌های بازدارنده است.

انتهای پیام/ 161

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار