چگونه غرب زلزله را سیاسی می‌کند

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، چون دوشنبه گذشته درست بعد از وقوع زلزله در ترکیه و سوریه بود که دولت آمریکا بر ادامه دشمنی خود با سوریه تاکید واعلام کرد که تحریم‌های ضد سوریه را بر نخواهد داشت، تحریم‌هایی که هم ملت مظلوم این کشور را در رفع نیاز‌های اولیه دچار مشکل کرد و هم آن‌ها را از تجهیزات زیربنایی اقتصادی و صنعتی برای کاستن از خسارت‌های بیشتر ناشی از این مصیبت طبیعی محروم کرد.

مثلا درحالی که مردم زلزله زده کشور همسایه ترکیه به راحتی بحران‌های اجتماعی بعد از این زلزله را پشت سر می‌گذارند، مردم بلا دیده سوریه با دستان خالی در میان خرابه‌ها به دنبال عزیزان خود می‌گردند چرا که هیچ تجهیزات و امکاناتی که مورد نیازشان باشند را ندارند.

بیشتر آن‌ها هیچ کاری نمی‌توانند برای برداشتن آوار‌های مخلوط شده با فولاد و بتن انجام دهند و فقط می‌توانند شاهد فرد بعدی باشد که از زیر آوار‌ها بیرون کشیده می‌شود و دعا کنند که زنده بماند.

حتی تیم‌های امدادی سوریه نیز ابزار و تجهیزات برای خارج کردن مردم دفن شده در زیر آوار‌ها را ندارند، بنابر این باید دو برابر زمان برای نجات آن‌ها صرف کنند، چرا که تحریم‌های ظالمانه غرب و در راس آن‌ها آمریکا اجازه این کار را به آن‌ها نمی‌دهد، ولو اینکه آمریکا مدعی باشد این تحریم‌ها جلوی کمک‌های انسان‌دوستانه به سوریه را نخواهد گرفت، چون شواهد خلاف این ادعا را ثابت می‌کند.

پس از شروع جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱ بود که آمریکا و همپیمانان غربی آن حمایت گسترده‌ای از نیرو‌های مخالف دولت سوریه انجام دادند و به جنگ‌ها و درگیری‌های داخلی دامن زدند که تا به امروز ادامه دارد. آن‌ها تحریم‌های اقتصادی ظالمانه‌ای را به ملت سوریه تحمیل کردند که تاکنون باعث شد اقتصاد این کشور از بین برود و زندگی مردم به فلاکت دچار شود و به جز ملت‌های دوست سوریه به ویژه ایران نتوانند به انحای مختلف به آن‌ها کمک رسانی کنند.

در واقع حتی وقوع زلزله در زمستان سرد امسال هم موجب نشد آرزوی شهروندان سوریه برای رفع تحریم‌ها به یاس تبدیل نشود، چون این فاجعه طبیعی در سوریه همچنان در وضعیت بسیار جدی قرار دارد و تحریم‌های آمریکا و غرب به شکلی اساسی به عملیات نجات در مناطق آسیب‌دیده لطمه زده است.

اگرچه این فاجعه در ظاهر یک بلای طبیعی به حساب می‌آید، اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند که آسیب‌های جانی و مالی بعد از این حادثه جز یک فاجعه دست‌ساز انسانی ناشی از دشمنی غرب علیه مردم سوریه نیست، چون این تحریم‌های غرب است که جلوی انتقال کمک‌های امدادی به نیازمندان سوری را گرفته است. یعنی کشور‌های غربی همچنان در حال مجازات مردم سوریه هستند!

بنابراین مشکل امروز مردم سوریه همچون قبل تحریم‌ها است و برداشتن آن‌ها یک اولویت فوری محسوب می‌شود. اگر سیاستمداران آمریکایی هنوز اندک وجدانی دارند باید به ندای قربانیان زلزله در سوریه پاسخ مثبت دهند و به جای تسلیت‌های بیهوده زبانی، فورا تحریم‌های مرتبط را لغو کنند.

تصاویری که رسانه‌های بین اللملی از سوریه نشان می‌دهند و حتی تصاویری که "محمد صفا" نماینده شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد از کودکان این فاجعه در صفحه توئیتر خود به نمایش گذاشته است، به راحتی بیانگر عمق فاجعه انسانی است که از تحریم‌های غرب علیه مردم سوریه ناشی می‌شود.

عمق فاجعه انسانی در سوریه به قدری بود که شورای کلیسا‌های خاورمیانه در بیانیه‌ای خواستار رفع فوری تحریم‌های غرب علیه سوریه شده و اعلام کرده بود که «تداوم این تحریم‌ها در شرایط کنونی جنایت علیه بشریت است».

به همین دلیل کارشناسان، حتی ادعا‌های کشور‌های غربی برای کمک رسانی به سوریه را هم سیاسی می‌دانند، چون آن‌ها به تازگی سازمان ملل را تحت فشار قرار داده اند که به زعم خود از منافع آن‌ها در کمک رسانی به مردم این کشور حمایت کند و تهدید می‌کنند در غیر این صورت حاضر به دادن تعهدی برای کمک رسانی نیستند.

مثلا در یک «جلسه خصوصی» و «مشاوره‌های غیرعلنی» که روز دوشنبه در شورای امنیت سازمان ملل برای بررسی چگونگی دریافت کمک بیشتر به مناطق آسیب دیده در شمال سوریه و منطقه ساحلی سوریه در سریع‌ترین زمان ممکن برگزار شده بود، یک دسته از کشور‌های غربی با تاکید بر به اصطلاح قطعنامه ۲۶۷۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد خواستار بازکردن گذرگاه‌های مرزی به روی سوریه شدند که در آن تصریح شده است کمک‌های مالی و جنسی فقط به مناطق تحت تصرف تروریست‌ها در شمال غربی سوریه منتقل شود.

این در حالی است که دولت سوریه سال‌ها است با حمایت روسیه و چین به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت خواستار آن بوده که توزیع کمک‌های امدادی به تمام مناطق سوریه و با سازماندهی خود دولت سوریه انجام شود.

حتی کمک به مناطق زلزله زده نیز می‌تواند از طریق فرودگاه‌های دمشق، حلب و لاذقیه ارائه شود، اما دولت‌های غربی این امر را رد می‌کنند، چون همچنان با سیاسی کاری در امر بشردوستانه ادعا می‌کنند که این کار به معنای تعلیق «اقدامات تنبیهی اقتصادی یکجانبه» یا همان اقدامات تحریمی آن‌ها علیه دولت سوریه به حساب می‌آید.

در واقع باید اذعان داشت که پس از زلزله شدید اخیر در سوریه و ترکیه اهدای کمک‌های بشردوستانه به نیازمندان هرگز تا این حد دچار سیاسی‌بازی نشده است. با وجود اینکه دولت‌های آنکارا و دمشق بلافاصله پس از مشخص شدن دامنه وسیع ویرانی در مناطق وسیعی از جنوب شرقی ترکیه و شمال سوریه و در امتداد سواحل مدیترانه سوریه به سازمان ملل متوسل شدند و درخواست کمک کردند، اما کمک‌ها عمدتا وارد ترکیه شد.

یعنی با وجود اینکه حفظ بی طرفی سازمان ملل و کمیته بین المللی صلیب سرخ در این شرایط اصلی قطعی شمرده می‌شود، اما عملیات امدادرسانی آن‌ها به مردم ساکن در مناطق زلزله زده، از جمله بسیاری از آوارگان داخلی جنگ سوریه، تحت فشار آمریکا و همپیمانان غربی آن سیاسی شده و این سیاسی بازی همچنان ادامه دارد.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/ ۱۳۴