وصیتنامه شهید «غلامرضا فخارپور»
با خدمت به جامعه و کشور به سمت خودکفایی پیش بروید
در وصیتنامه شهید «غلامرضا فخارپور» آمده؛ نقشهها و حیلههای دشمنان را نقش برآب کنید، با درس خواندن و خدمت به جامعه مسلمین در خودکفایی هرچه سریعتر کشور بکوشیم.
به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از کرمان، شهید «غلامرضا فخارپور» بيستم فروردين ماه ۱۳۴۵ در شهر ماهان از توابع شهرستان کرمان به دنيا آمد. وی تا پايان مقطع متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت.
غلامرضا به عنوان سرباز ژاندارمري وارد جبهه شد و سرانجام در بيست و دوم آبان ۱۳۶۵ در زبيدات بر اثر انفجار نارنجک به شهادت رسيد.
در ادامه وصیت نامه شهید «غلامرضا فخارپور» را مرور میکنیم:
به نام خدایی آغاز می کنم که طلوع مردی از سلاله پاک رسول (ص) را در این سرزمین اراده کرد که با طلوع خود توانست کاخ فساد را فرو ریزد و سلطه دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی را بر این سرزمین درهم شکند و به دنیا بفهماند که سر آخر ظلم رفتنی است و آنچه خواهد ماند راستی و درستی است.
پدر و مادر مهربانم اکنون که من در میان شما نیستم و به سرایباقی شتافتم، از شما میخواهم که همواره پشتیبان جمهوری اسلامی باشید و از رهبر خود پیروی کنید و صبر وشکیبایی را پیشه خود سازید و در سوگ من اشک نریزید و بیتابی نکنید، چرا که دشمنان اسلام همین را میخواهند و از خدای رحمان بخواهید که من حقیر را مورد رحمت و آمرزش قرار دهد.
پدر و مادر عزیزم، از این که در بزرگ کردن من و تربیتم کوشش کردید و سختیهای زیادی را متحمل شدید از شما تشکر میکنم و از خدای متعال میخواهم که خیر و سعادت ابدی را نصیب شما بگرداند.
توصیه من به برادران و خواهرانم این است که در تمام صحنههایی که پشت دشمنان را به لرزه اندازد حضور پیدا کنید و اگرچه اکنون نمی توانید در جبهه به جنگ با ایادی استکبار بپردازید در پشت جبهه با حضور گرم خود نقشهها و حیلههای دشمنان را نقش برآب کنید و با درس خواندن خود و خدمت به جامعه مسلمین در خودکفایی هرچه سریعتر کشور بکوشیم و سهیم باشیم.
اکنون که نهال اسلام عزیز به رهبری امام جلیلالقدر برافشانده شده در هرچه شکوفاتر کردن و بارورتر کردن آن بکوشید و با امید اینکه صبر و بردباری را پیشه خود سازید و در فراق من دیگر برادران مسلمانم را فرزندان حقیقی خود بدانید و خیال نکنید که با رفتن من دیگران با شما بیگانهاند نه همه آنها فرزندان راستین شما هستند و بدانید که همه از او هستیم و به سوی او باز میگردیم، حال چه با مرگ طبیعی و چه با کشته شدن در راه خدا این را هی است که همه ما باید طی کنیم پس چه بهتر که بهترین مرگ یعنی شهادت در راهش را برگزینیم.
انتهای پیام/