مدافع شهر سوسنگرد زنده در آتش دشمن سوخت

به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، بعد از شکست نخستین تلاش دشمن در اوایل مهرماه جهت اشغال سوسنگرد، بعد از سقوط خرمشهر در اواسط آبان، دشمن بار دیگر برای تصرف شهر اقدام و آن را محاصره نمود. در شرایطی که مدافعان شهر آخرین مقاومتها را انجام میدادند، 2 گردان زرهی از ارتش با همراهی نیروهای سپاه، بسیج و ستاد جنگهای نامنظم دکتر چمران، در امتداد جاده سوسنگرد-حمیدیه دست به حمله زده و ضمن شکستن حلقه ی محاصره و توانستند عراقی ها را از داخل شهر به عقب برانند.

در عملیات آزادسازی سوسنگرد در ۲۶ آبانماه سال ۱۳۵۹ که به شکست حصر سوسنگرد منجر شد، ۲۴ خلبان نیروی هوایی شرکت داشتند که از این تعداد می توان به نام هایی چون « هوشنگ کیانآرا»، «سید محمدتقی حسینی»، «محمد کامبخش ضیایی»، «نعمتالله اکبری سامانی»، « یونس خوشبین» و « ابراهیم امیدبخش» اشاره کرد که خلعت شهادت پوشیدند. 

همچنین «استوار دوم شهید حسین سلمانزاده»، «گروهبان یکم شهید ابراهیم قهوهچیزاده»، «استوار دوم شهید غلامعلی حلاج قدوی»، «سروان فنی شهید عبدالله عیسیپور»، «ستوان دو شهید سیدعلی اکبر حیدری» نیز از دیگر شهدای نیروی هوایی در جریان عملیات آزادسازی سوسنگرد می باشند.

در این حماسه بزرگ سرداران و امیران لشگر اسلام، شهیدان چمران، دقایقی، زین الدین، علی هاشمی، ذبیح اله عاصی زاده، بهروز غلامی، علم الهدی، یاغچیان، برونسی، تجلایی، علیرضا نوری، اسحاق عزیزی، حسین بهرامی، داود صادقی، محمود نعیمی، محمدباقر خوشنویسان، پرویز نصری، ایرج عصاره، اقارب پرست، سید اسماعیل موسوی، حمید رمضانی، رضا رمضانی، مسعود منفردنیاکی، ایرج رستمی، بابا محمد رستمی، سید احمد مقدم پور، معینیان، شریفی، پورکیان و بسطامی و جهادگران بی سنگر محمد طرحچی، هاشم ساجدی و ابراهیم رجب بیگی و .... شرکت داشتند.

به مناسبت سالروز آزادسازی سوسنگرد، زندگینامه چند شهید حماسه آفرین جبهههای سوسنگرد را از نظر بگذرانید.

شهید سردار مهدی ضرغامی

شهید ضرغامی همزمان با ورود حضرت امام خمینی (ره) به تهران، یکی از مسئولین کمیتههای استقبال از حضرت امام (ره) را بر عهده داشت. او علاقه عجیبی به پاسداری داشت و همچنان به پاسداری از دست آوردهای انقلاب مشغول بود تا تشکیلات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شکل گرفت و در آذر ماه 1358 وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.

در حالی که خود فرماندهی نیروهای اعزامی شهرستان خمین در عملیات ظفرمند طریق القدس آزادسازی بستان را بر عهده داشت در حین عملیات تعداد زیادی از عزیزان به شهادت رسیدند .  صبح روز عملیات که دشمن بعثی تک نمود وی با انتخاب گروهان شهادت و انتخاب افراد شهادت طلب برای دفاع از پل سابله ، در محل تک دشمن استقرار و راه حرکت تانک های بعثیون را بر روی پل سابله مسدود نمود و مسئولیت و فرماندهی حفظ پل را بر عهده گرفت و توانست دلاورانه به انهدام تانکهای دشمن پردازد و با زدن چند تانک پل را مسدودو از عبور تانکها و تجهیزات دشمن بعثی جلوگیری کند که ضمن درگیری تن به تن با بعثیون با اصابت تیر به پیشانی (محل سجده گاهش) سرانجام به دیدار معشوق شتافت و به شهادت رسید. از شجاعت و غیرت و مردانی او همین بس که تا قبل از شهادت در چهار ماموریت جنگی (یعنی از اولین درگیری در کردستان دومین درگیری در جنوب) مسئولیت فرماندهی نیروهای اعزامی را بر عهده داشت.

شهید بابا محمد رستمی

همزمان با شروع انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره)، علیه رژیم ستم شاهی به جمع انقلابیون پیوست و در مبارزات مردمی علیه رژیم دست نشانده آمریکایی شاه مشارکت فعال داشت.

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و همزمان با تشکیل سپاه، به صورت افتخاری وارد این جریان اصیل انقلابی شد و قبل از شروع جنگ تحمیلی، حفاظت از شهر مشهد را به اتفاق نیروهای مخلص و وفادار به انقلاب، در برابر توطئههای ضد انقلاب و ایادی دشمن و استکبار جهانی به عهده داشت. در غائله گنبد و کردستان که دشمنان قصد ریشه کن کردن تمامیت ارضی و امنیت ملی را داشتند به عنوان فرمانده عملیات سپاه مشهد، مردانه وارد میدان شد و در کنار شهید والامقام «چمران» به نبرد با ضدانقلاب پرداخت.

با شروع جنگ تحمیلی از پیشتازان امر دفاع مقدس و از شخصیتهای برجستهای بود که در امر سازماندهی نیروها گامهای مهمی را برداشت و توانست خدمات ارزندهای را در مدتی که مسئولیت نیروهای خراسان را بر عهده داشت، انجام دهد. این شهید با فرماندهی «ستاد خراسان» متشکل از نیروهای مردمی و پاسدار خراسان و از اولین یگانهای رزمی سپاه در جنوب در عملیات آزادسازی سوسنگرد، نقش فعالی داشت.

شهید بابا محمد رستمی با مسئولیت عملیات سپاه خراسان در 19 دی 1359 در منطقه سبزوار به شهادت رسید.

شهید عباس پالیزگیر

عباس پالیزگیر قبل از انقلاب با همکاری روحانیون به مبارزه فرهنگی و مسلحانه علیه رژیم شاه پرداخت و در دستگیری از مستمندان و مستضعفان بسیار فعال بود. در مبارزات انقلاب در تظاهرات بسیار فعالانه مشارکت داشت.

پس از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ در مهرماه 1359 به جبهههای جنگ حق علیه باطل شتافت و در قالب نیروهای جنگهای نامنظم شهید چمران در جبهه سوسنگرد شرکت کرد.

در طول 9 ماه مبارزه و رشادتهای بسیار در جبهههای سوسنگرد و مهارت در بکارگیری توپ 106، به "عباس 106" مشهور شد. این شهید که یکی از رزمندگان شجاع، مدافع و موثر جبهه سوسنگرد بود سرانجام در یک درگیری در منطقه دغاغله که تحت اشغال دشمن بود در یک عملیات ایذائی در اردیبهشت ماه سال 1360 به شهادت رسید.

شهید محمدرضا سبحانی

هنگامی که سرما و سیاهی از سال 1338 رخت برمیبست؛ محمدرضا در شهر سوسنگرد به دنیا آمد. نوجوان بود اما مبارزات انقلابی خود را با پخش اعلامیههای امام خمینی (ره) و حضور در راهپیماییها آغاز کرد. با پخش عطر شکوفههای پیروزی انقلاب، به سوی کمیته انقلاب اسلامی شتافت تا در شناسایی و مبارزه با عوامل ضد انقلاب یاران امام را یاری کند. سرانجام شهید سبحانی به سربازان هنگ مرزی ژاندارمری سوسنگرد پیوست تا از مردم و مملکت اسلامیش محافظت کند.

رژیم بعث عراق با گلولههای آتشینش زنان و کودکان را نشانه گرفت؛ این فرزند غیرتمند انقلاب به سوسنگرد و بستان رفت و برای مقابله با متجاوزان بعثی در منطقه سوسنگرد بستگان را دور خود جمع کرد و در ششمین روز از حمله عراق، دست به نبردی جانانه علیه دشمن زد.

شهید سبحانی مقاومتی مردانه و تاریخی را رقم زد . یکی از تک تیراندازان دشمن توانست اسوه سرباز مقاومت را در منطقه خزعلیه شهرستان سوسنگرد با شلیک به دست و پایش زخمی کند؛ محمدرضا گلولهها را به جان خرید اما دشمن به این هم راضی نشد و فرمانده مزدور عراقی با دستور اکید خود اعلام کرد تا او را دستگیر کنند.

محمدرضا در حالی که حتی یک گلوله هم برای شلیک  نداشت، با دست و پای زخمی به اسارت درآمد. نیروهای متجاوز تا جایی که توانستند بر پیکر این سرباز تاختند، او را لگد زدند تا تمام تیرهای شلیک شدهاش را تلافی کنند، شهید سبحانی همچنان مقاومت میکرد.

دشمن متجاوز با ادعای حمایت از اعراب خوزستان، این سرباز دلاور اسلام را به نخل خرما بست، بنزین روی پیکر زخمی و خون آلود و زندهاش پاشید، شعلهای آورد و این سرباز اسلام را زنده زنده سوزاند.

باقیمانده پیکر سوختهاش پنج روز بعد به صورت مخفیانه و دور از چشم دشمن در نهمین روز مهر 1359 توسط مردم این شهر سوخته و مقاوم تشییع و به خاک سپرده شد. 

از میان خاکستر پیکر او و شهیدانی چون او بود که ققنوس رهایی و پیروزی سوسنگرد تولد یافت . شهید سبحانی و سبحانی ها ققنوس های مقاومت ایران زمینند.

شهید علی تجلائی

او فرزند برومندآذربایجان و تبریز مقاوم بود . دوران جوانی او مصادف با انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام (ره) بود. در سال 1358 به عضویت سپاه درآمد و برای اعتلای وحدت مسلمین، جهت نبرد با کفار به یاری مردم ستم دیده افغانستان شتافت.

هنگام شروع جنگ تحمیلی به کشور بازگشت و در صف مدافعین و مجاهدین فی سبیل الله قرار گرفت. او فرماندهی نیروهای اعزامی آذربایجان به سوسنگرد را به عهده گرفت و به همراه سایر نیروها، نقش مهمی را در دفاع از شهر سوسنگرد به هنگام تجاوز دشمن ایفا نمود. آن روز شدت مبارزات بالا گرفته بود و نیروها، توانایی مقاومت و ایستادگی را از دست داده بودند. مشکلات فراوانی نیز از جمله نبودن تجهیزات و مهمات بر آنها فشار میآورد. تنها مقداری مهمات در خانههای سازمانی مانده بود که نیروهای پیاده دشمن آنجا سنگر داشتند.

در چنین شرایطی، «علی» پشت فرمان وانت نیسان نشست. نیسان، لاستیک نداشت و با رینگ رانده میشد. چند دقیقه بعد، اثری از ماشین و تجلایی نبود. رزمندگان از بازگشتش ناامید شده بودند که ماشین با سرعت زیاد، داخل خیابان پیچید. در نیسان باز شد و او با جسمی غرق به خون، بر زمین غلتید، در حالیکه با ماشین مهمات آمده بود. سرانجام این دلاوریها منجر به عدم اشغال کامل شهر توسط دشمن و در نتیجه آزادسازی آن گردید.

در سال 1362 به همراه تعدادی دیگر از سرداران سپاه در دوره آموزش دافوس ارتش شرکت کرد که از نظر علمی و عملی مورد تحسین مسئولین دافوس قرار گرفت. در حین طی دوره دافوس در عملیات خیبر شرکت نمود و بعد از اتمام دوره، در آموزش قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) مشغول خدمت گردید. دیدگاههای خاص او در امر آموزش و نظراتی که در ارتباط با مانور عملیاتهای مختلف میداد، همواره مورد توجه فرماندهان سپاه و ارتش قرار میگرفت.

سرانجام در عملیات بدر در کنار سردار دلاور اسلام شهید مهدی باکری حضور یافت و در رزمی شجاعانه مسئولیت خطیری را بر عهده گرفت. اما تقدیرالهی چنین بود که بپاس آن همه ایثار و فداکاری در صحنههای دفاع مقدس، حکم شهادت نصیبش گردد و در ادامه عملیات پیروزمندانه بدر به فیض شهادت نائل آمد.

شهید حاج ابراهیم رجب بیگی

حاج ابراهیم رجب بیگی به هنگام مبارزات علیه حکومت شاه توسط ساواک دستگیرشد. او یکی از بنیانگذاران جهاد سازندگی در شهر خود بود. وی در روز ششم جنگ به عنوان فرمانده اولین گروه از برادران جهاد دامغان برای دفاع از میهن اسلامیمان راهی جبهه جنوب شد.

رجب بیگی به همراه افراد خود در مقابله با تجاوز دشمن در منطقه سوسنگرد و نیز خدمات رسانی به مردم محروم و آواره منطقه خدمات شایانی را نمود. تا اینکه در روز پنجم محرم (24 آبان 1359) در منطقه جلالیه سوسنگرد به هنگام امدادرسانی به مناطق محاصره شده، هدف آتش تانک دشمن متجاوز قرار گرفت و به شهادت رسید.

انتهای پیام/