به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، این روز‌ها برگزاری نشست گروه هفت در ژاپن و حواشی آن، مورد توجه بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل قرار گرفته است.
وزرای خارجه گروه هفت کشور بزرگ صنعتی (جی-۷) نشست خود را در حالی پایان دادند که می‌خواستند پس از اظهارات جنجالی «امانوئل مکرون»، به رویکردی هماهنگ و یک‌دست در مورد نگرانی‌ها در تقابل با چین و نقش‌آفرینی دیپلماتیک و سیاسی آن در نظام بین‌الملل دست یابند!
همچنین در مذاکرات رسمی، کشو‌های عضو گروه هفت شامل ژاپن، ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان، کانادا و ایتالیا در مورد راه‌های تقویت حمایت از اوکراین و فشار بر روسیه نیز هم‌فکری کرده و خواستار اتخاذ مواضع سخت‌گیرانه‌تر علیه مسکو شدند.
اما کمّی‌سازی این مواضع و تبدیل آن‌ها به یک خروجی ملموس، موضوعی نیست که به راحتی امکان‌پذیر باشد و بازتولید جملات تکراری نیز نمی‌تواند اختلافات پشت پرده و آشکار میان اعضای گروه هفت را لاپوشانی کند.
در این معادله، «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا تلاش می‌کند محوریت واشینگتن در میان متحدان کاخ سفید را به اثبات رسانده و با تکیه بر همان ادبیات مداخله‌گرایانه‌ی همیشگی، نشست گروه هفت را به بستری برای حمایت از سیاست‌های واشینگتن در اوکراین تبدیل کند.
بر اساس آنچه منابع آمریکایی اعلام کرده‌اند، هدف دولت بایدن جلب حمایت‌ها به سوی اوکراین از جمله توجه به ابتکار نشست سال گذشته جی-۷ در آلمان در خصوص زیرساخت‌های انرژی اوکراین و همچنین تضمین تداوم ارائه کمک‌های نظامی به کی‌یف است.
این منابع اضافه کرده‌اند که تشدید تحریم‌های اقتصادی و مالی که برای اولین بار توسط کشور‌های عضو در دسامبر ۲۰۲۱ یعنی قبل از شروع جنگ اعمال شده نیز یک اولویت خواهد بود.
اما آیا تصویرسازی جمعیِ اعضای گروه هفت علیه روسیه و چین در این گروه واقعی است؟! پاسخ این سوال قطعا مثبت نیست.
از آن سو؛ فرسایشی شدن جنگ اوکراین اختلاف میان دو سوی آتلانتیک را تشدید کرده و تمایل بازیگران اروپایی مبنی بر رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک را در حوزه دیپلماسی پنهان افزایش داده است.
فراتر از آن، فرانسوی‌ها قصد دارند ضمن انتقاد از سیاست‌های سلبی مطلق آمریکا در قبال پکن، مخاطرات تقابل همزمان غرب با چین و روسیه و ناتوانی پاریس و حتی دیگر بازیگران اروپایی در استمرار این منازعات همزمان را به واشینگتن یادآوری سازد.
در چنین شرایطی متون و بیانیه‌های رسمی استخراج شده از نشست گروه هفت، ارزش واقعی ندارند.
این بار نیز به نظر می‌رسد جنبه تبلیغاتی نشست گروه هفت بر جنبه راهبردی آن ارجحیت داشته و چیزی جز چند عکس یادگاری، ثمره برگزاری این نشست برای دولت‌های آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و کانادا نیست!
حتی تلاش مقامات ژاپنی به عنوان متحدان آمریکا در شرق آسیا نیز در تصویرسازی دروغین از نشست گروه هفت موثر نبوده است.
«یوشیماسا هایاشی» وزیر خارجه ژاپن مدعی شده است که جهان در «نقطه عطف» نبرد در اوکراین قرار دارد و باید قاطعانه هرگونه تلاش یک‌جانبه برای تغییر وضع موجود با استفاده از ابزار زور و تجاوز به اوکراین و تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را رد کند.
این اظهارات در حالی است که مقامات توکیو کمترین سخنی از آثار و تبعات اصرار ناتو بر خلق بحران‌های راهبردی و مستمر در نظام بین‌الملل به میان نیاورده‌اند.
طی روز‌های اخیر، در فضای سیاسی و رسانه‌ای ژاپن نیز انتقاداتی در خصوص همراهی توکیو با ناتو در تقابل با روسیه و چین به چشم می‌خورد، موضوعی که نشان‌دهنده تشدید شکاف‌های داخلی در ژاپن بر سر اتخاذ سیاست خارجی نامتوازن و تهدیدمحور است.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
