به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مستقر در محل برگزاری چهل و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ نشست «خاطره مستند، انتخابی برای خواندن» با حضور محسن شاه رضایی، نویسنده ادبیات دفاع مقدس و جواد کامور بخشایش، نویسنده و محقق ادبیات دفاع مقدس عصر سه‌شنبه در محل سرای مجمع ناشران دفاع مقدس برگزارشد.
کامور بخشایش در این نشست اظهار داشت: خاطره نویسی و مستندنگاری گونه‌هایی از ادبیات هستند. در حوزه مستندنگاری بخش زیادی از مستندنگاری‌ها به زندگی نامه‌ها مربوط می‌شود. زندگی نامه‌های خود نوشت، دگرنوشت و. خاطره نویسی راحت‌تر از خاطره نگاری یا زندگی نامه نویسی است چرا که ما در خاطره نگاری با مجموعه اسناد و مدارک و راویان مواجهیم که هر کدام بخشی از حقیقت را نشان می‌دهند.
این نویسنده و محقق دفاع مقدس تصریح کرد: خاطره نگاری بخشی از ادبیات تاریخی است. بهترین روایت، آن است که به موازات تاریخ و ادبیات پیش برود. ما در دفاع مقدس خود، نزدیک ۱۱ هزار اثر در حوزه خاطره نویسی داریم که نشان از قوت این بخش دارد. ما در حوزه ادبیات به ناداستان‌ها بیش از داستان‌ها در حوزه ادبیات دفاع مقدس توجه کرده ایم.
جواد کامور بخشایش گفت: تعدادی از فعالان دفاع مقدس وظیفه خود را تبیین جنگ نمی‌دانند. در حالی که در دنیا همه بزرگان بعد از پایان وظیفه خود، به نگارش تجارب می‌پردازند و این کار را وظیفه می‌دانند، چرا که ادبیات از یک منظر درس انسان سازی است. در دنیا این سبک مرسوم است و نوشتن زندگی نامه و سفرنامه نویسی بسیار رایج است. با توجه به علاقه ایرانیان به روایت و خواندن خاطرات بجاست ما وجوه انسانی جنگ را در این قالب توسعه دهیم.
شاه رضایی در این نشست گفت: ادبیات مستند زیرشاخه ناداستانی است. هر خاطره‌ای حتما مستند است. داستان و ناداستان از هم جدا هستند، ولی برهم تاثیر دارند. ناداستان برای اینکه انتخابی برای خواندن شود، ناگزیر است، از برخی عناصر داستان مثل تعلیق، حادثه و... بهره ببرد. ممنوعیت این نوع نوشتاری بهره گیری از تخیل آزاد است.
این نویسنده ادبیات دفاع مقدس تاکید کرد: اولین جاذبه در نگارش خاطره همچون داستان نویسی، سوژه است، ولی باید برای آن پژوهش کرد. ناداستان‌ها امروز تیراژ میلیونی دارند. جنگ با سوژه‌های جذاب همراه بوده سوژه‌های که فقط در میادین جنگ خلاصه نمی‌شدند مثلا سال‌های زیادی نسبت به زنان و همسران فعالان دفاع مقدس غافل بوده ایم.
وی تصریح کرد: خاطره نگاری تا سالیان زیاد می‌تواند برای ما تولید محتوا کند.
در شرایطی که رمان بر زیبا نقل کردن مسایل غیر واقعی تاکید می‌کند، ناداستان‌ها خوب نوشتن واقعیت‌ها هستند و گونه‌های مختلفی را در بر می‌گیرند. ادبیات مستند زیرشاخه ناداستانهاست. هر خاطره‌ای حتما مستند است و باید به آن بها داد.
انتهای پیام/ ۱۴۱
