گروه بینالملل دفاعپرس- سیروس فتحاله؛ «بشار اسد رفتنی است و در آینده سوریه جایی ندارد!»، این جمله در حساب کاربری «عادل الجبیر» وزیر خارجه وقت عربستان سعودی هفت سال پیش منتشر شده بود؛ گزارهای که بعد از گذشت سالها خلاف آن ثابت شده و سوریه علیرغم میل و اراده برخی از کشورهای منطقهای و فرامنطقهای با همکاری متحدان منطقهای خود در برابر فشار جامعه جهانی مقاومت کرد و اجازه نداد که سوریه توسط تروریستهای مسلح به سرنوشت لیبی دچار شود.
این درحالی بود که برخی از کشورهای عربی در ماههای ابتدایی بحران سوریه از بشار اسد میخواستند که دمشق را ترک کند و قدرت را به گروههای تروریستی واگذار کند. اما بشار اسد درخواست آنها قبول نکرد و ماند از سوریه در برابر تروریستهای تکفیری دفاع کرد. بر همین اساس، سوریه از اتحادیه عرب، اخراج شد.
اما آیا خروج سوریه از اتحادیه عرب دستاوردی برای کشورهایی که تلاش کردند این کشور را منزوی کنند، داشت؟ جواب قطعا منفی است؛ یعنی کشورهایی که روزی زمینه سرنگونی دولت سوریه را با مشاوره قدرتهای بزرگ فراهم میکردند، این روزها از مواضع خود عقبنشینی کرده و فهمیدهاند که این مردم کشورها هستند که میتوانند نقش تعیین کنندهای در تحولات منطقهای داشته باشند، نه قدرتهای منطقهای که فقط به فکر منافع کشورهای خود هستند.
کشورهای منطقه، نتیجه حضور قدرتهای فرامنطقهای را در منطقه درک کردهاند و به یقین رسیدند که امنیت منطقه با حضور آنها تامین نمیشود و حضور این قدرتها در منطقه صرفا ایجاد اختلاف، ناامنی و تخریب زیرساختهای منطقه و خارج کردن مسأله فلسطین از اولویت اول مسلیمن بوده است.
هرچند قدرتهایی که در منطقه حضور داشتند، تلاش میکردند خود را دلسوز این کشورها نشان دهند، اما از اول هم مشخص بود، هدف آنها از نشست و برخاست با کشورهای منطقه صرفا فریب دادن آنها و تامین امنیت رژیم صهیونیستی بود.
چون در طول این سالها شاهد بودیم که رژیم صهیونیستی دست از تجاوز و آدم کشی و تخریب منازل فلسطینیان بر نداشته است و اینگونه نبود که گمان شود نشستن بر سر میز مذاکره با رژیم صهیونیستی منجر به ایجاد آرامش در فلسطین اشغالی خواهد شد، بلکه این موضوع استمرار یافته و روز به روز خشونت رژیم صهیونیستی در حال گسترش است.
پس تجربه یک دهه گذشته به بسیاری از حکمرانان منطقه این درس را داد که چارهای جز این نیست که کشورهای منطقه با هماهنگی و انسجام، امنیت منطقه را حفظ کنند و باید به دنبال امنیت دسته جمعی گام بردارند و خیلی سریع مسئله فلسطین را دوباره باید به راس هرم سیاست خارجی کشور خود برگردانند.
البته بازگشت سوریه به اتحادیه عرب نشان داد که برنامهریزی این اتحادیه برای توسعه روابط سیاسی، اقتصادی و امنیتی بین کشورهای عضو، میتواند بار دیگر کشورهای عربی را به خط مبارزه با رژیم صهیونیستی برگرداند و به روند آزادسازی قدس سرعت و برای همیشه به توطئهچینی غربیها و اسرائیلیها علیه منطقه غرب آسیا پایایان ببخشد.
انتهای پیام/411