بیانات حضرت امام (ره) درباره شعر که راه‌گشا شد/ متدینین شعر را بد می‌دانستند
«محمدرضا سهرابی‌نژاد» شاعر پیشکسوت در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، درخصوص اولین اشعاری که برای امام خمینی (ره) سروده است، اظهار داشت: من در روزنامه جمهوری اسلامی کار می‌کردم؛ شبی که بنی‌صدر برکنار شد و مجلس رای بر عدم صلاحیت او داد، من اولین رباعی‌ام را گفتم که در روزنامه جمهوری که صبح منتشر می‌شد زیر عکس حضرت امام (ره) در صفحه‌ی اول آمده بود:
مست از می مینای الستی، ای مرد
از نسل «خلیل» حق پرستی، ای مرد
تا نغمه توحید «خلیل» شود
«بت»های زمانه راشکستی، ای مرد!
این شاعر در پاسخ به‌اینکه بعد از این واقعه شعر دیگری برای امام خمینی (ره) سروده است، گفت: در مقاطع مختلف، اشعار مختلفی را برای حضرت امام خمینی (ره) سروده‌ام که جنبه‌ی سرود و رهایی‌بخشی داشته است.
این شاعر پیشکسوت درباره تحول شعر پس از پیروزی انقلاب اسلامی عنوان کرد: یک‌روز یکی از نمایندگان مجلس به من گفت «آنچه در سینه شاعر است، چرک باشد بهتر است تا شعر باشد!»؛ بعد از مدت زمانی احضرت امام (ره) درباره شعر سخن گفت و فرمودند «لسان شعر بالاترین لسان است» همان آدم آمد و گفت حاضریم مجموعه شعر شما را با هزینه خودمان چاپ کنیم و من گفتم، نه.
سهرابی‌نژاد افزود: می‌خواهم بگویم همان‌طوری که فتوای امام(ره) درباره شطرنج خیلی گستردگی ایجاد کرد، صحبت ایشان درباره شعر خیلی راه‌گشا بود.
بیشتر بخوانید؛
درباره امام خمینی (ره) کم‌گویی و تک‌گویی وجود دارد
وی خاطرنشان کرد: بسیاری از مردم و طبقه مومن یا برخی از روحانیون شعر را بد می‌دانستند؛ مگر اینکه شعر فقط در خدمت دین باشد درحالی که شعر می‌تواند سیاسی مثبت، عرفانی و فلسفی، عاشقانه لطیف و خوب و در حد تایید شریعت باشد لذا سخن امام (ره) در زمینه شعر خیلی راه‌گشا و خوب بود و باعث شکوفایی ذهن خیلی‌ها شد که می‌رفتند پژمرده شوند.
محمدرضا سهرابی‌نژاد (١٣٣٢ ه. ش) شاعر، نویسنده و نمایشنامه نویس معاصر ایرانی و متخلص به «م. پاییز» در سال ١٣٣٢ ه. ش در تهران متولد شد. دوران کودکی و تحصیلات خود را در آنجا گذراند و به سال ١٣٥٦ ه. ش دیپلم گرفت.
او از دوران نوجوانی و به سال ١٣٥٢ ه. ش به سرودن اشعار پرداخت. شعرهای او تاکنون به صورت پراکنده در نشریات، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده، انتشار یافته است.
سهرابی نژاد در حال حاضر ویراستار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است و سردبیر و گوینده‌ی برخی از برنامه‌های ادبی صدا نیز می‌باشد.وی به غیر از سرودن شعر در زمینه نوشتن مقاله و نمایشنامه‌نویسی نیز فعال است و مسئولیت صفحات شعر روزنامه‌های جمهوری اسلامی، اطلاعات هفتگی و ماهنامه‌ی کیهان فرهنگی را بر عهده داشته است. از آثار منتشر شده‌ی او می‌توان «اشارات اشک»، «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٢» و «این همه باران» که دفتر رباعی و دو بیتی‌های اوست، را نام برد.
انتهای پیام/ 121
