وقتی تحریم‌ها به زانو درآمدند/ به بهانه یک دستاورد موشکی

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، موشک در ماهیت خود یک سلاح است و سلاح وسیله‌ای است برای جنگ و درگیری؛ اما در بین همه تسلیحات تاریخ بشر، هیچ سلاحی به اندازه موشک در توفیقات و پیشرفت‌های مدنی از خود رد پا به جا نگذاشته است. دنیای امروز ثانیه به ثانیه خود را مرهون وجود ماهواره‌ها در مدار زمین است و چرخش ماهواره‌ها در مدار هم مرهون صنعت موشکی بویژه در حوزه «بالستیک» است. اگر بپذیریم که تسلیحات می‌تواند به‌نوعی بازدارندگی هم داشته باشد، موشک در دنیای تسلیحات بالاترین کارایی را در زمینه بازدارندگی از خود نشان داده است. تا اینجای تاریخ موشک بیشتر در جلوگیری از جنگ مؤثر بوده تا وقوع جنگ.

از بین حدود ۵۰۰ سامانه موشکی و راکتی و ماهواره بر که در کل تاریخ این صنعت مطرح بودند، حدود ۱۰۰ مورد تاثیرگذاری بیشتری در این صنعت داشتند که عمدتا در شش دسته: کروز، بالستیک، پدافندی، ماهواره‌بر، هوا به هوا و ضدزره تقسیم بندی شده‌اند. در دوران جنگ تحمیلی و پس از تحریم‌های فراوان قدرت‌های جهانی علیه ایران در ارتباط با تسلیحات نظامی، موضوع توجه به توان دفاعی ایران و بحث خودکفایی در ساخت تسلیحات و به خصوص موشک از اهمیت خاصی برخوردار شد.

این نگاه تنها معطوف به دوران دفاع مقدس نماند و بعد از این دوران هم نیرو‌های مسلح روند پیشرفت‌های علمی و ابتکارات فناورانه خود را ادامه دادند که موجب شد امروز در بسیاری از حوزه‌ها به دستاورد‌های شگرفی دست پیدا کنند و موجبات فراهم شدن بازدارندگی فعال برای کشور را رقم بزنند.

نمونه سلاح تاو

نمونه موشک هاوگ

جنگ تحمیلی ضرورت و نیاز کشورمان به ایجاد توان بازدارندگی در مقابل دشمنانش را ثابت کرد. شلیک بی‌رحمانه موشک‌های رژیم عراق به سمت شهر‌های ایران و شهادت تعداد زیادی از هموطنان، باعث شد تا موشک در ساختار نظامی ایران از صرف یک سلاح، به یک شیوه کامل برای جنگ تبدیل و در نهایت به عنوان یکی از اجزای اصلی راهبرد بازدارندگی ایران مطرح شود؛ و حال با گذشت حدود چهار دهه از جنگ تحمیلی تنها در سالی که پشت سر گذاشتیم یعنی در سال ۱۴۰۱ حوزه موشکی یکی از دوره‌های باشکوه خود را سپری کرد. «تولید موشک بالستیک علیه اهداف دریایی متحرک با برد ۱۵۰۰ کیلومتر»، «پاوه؛ جدیدترین موشک کروز ایران با برد ۱۶۵۰ کیلومتر»، «موشک کروز برد بلند «عاصف» سلاح جدید سوخو ۲۴»، «ساخت موشک بالستیک هایپرسونیک»، «رونمایی از موشک صیاد ۴ B/ افزایش برد باور ۳۷۳ به ۳۰۰ کیلومتر»، «رونمایی از موشک بالستیک رضوان»؛ «» و «موشک کروز ۲۰۰ کیلومتری حیدر» هفت دستاورد موشکی این سال هستند.

هشت سال دفاع مقدس سرآغاز مسیری برای خودکفائی و اتکا به نیرو‌های بومی بود که در دهه‌های بعد به اوج خود رسید. در روزگاری که جنگی همه‌جانبه علیه مردم ایران شدت گرفته بود، تحریم‌های نظامی و اقتصادی لطمه‌های جبران‌ناپذیری به سازمان دفاعی کشور وارد کرد، اما متخصصان جوان این مرز و بوم دست به ابداعات و ساخت تجهیزات جنگی زدند. اکنون توان موشکی، یکی از مهم‌ترین محور‌های راهبرد نظامی جمهوری اسلامی برای مقابله با تهدیدات به شمار می‌رود. ایران در چهار دهه گذشته در این امر پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌است به‌گونه‌ای که بسیاری از سایت‌های تحلیل نظامی، توان موشکی ایران را جزو ۱۰ کشور نخست جهان می‌دانند.

در چند روز گذشته رونمایی از موشک «فتاح» هم مانند بازتاب زیادی داشت. این موشک در فاز نهایی به سرعتی در حدود ۱۳ تا ۱۵ برابر سرعت صوت دست می‌یابد که سرعت بسیار بالایی برای یک موشک در فاز نهایی است و به این ترتیب موشک فتاح در رده موشک‌های هایپرسونیک دسته بندی می‌شود. این ویژگی‌های موشک فتاح در حقیقت آن را به راهگشایی برای سایر موشک‌های نیروی هوافضای سپاه بدل کرده است. به این صورت که با این موشک می‌توان سامانه‌های پدافندی دشمن در فاصله ۱۴۰۰ کیلومتری را منهدم کرده و به این ترتیب راه برای سایر موشک‌ها جهت هدف قرار دادن اهداف راهبردی دشمن باز خواهد شد.

در یک جمع‌بندی می‌توان گفت که پس از جنگ تحمیلی، نیرو‌های مسلح کشور با تکیه بر ظرفیت و توانمندی داخلی در فواصل مختلف موشک‌های جدید و مدرنی را رونمایی کردند که پیشرفت روزافزون ایران در عرصه دفاعی را نشان می‌داد. در واقع نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی در ۴ دهه سپری شده از عمر انقلاب اسلامی با وجود تمام تحریم‌هایی که توان دفاعی کشور را هدف گرفته بود و با بهره‌گیری از توان متخصصان و دانشمندانِ متعهد، توانست به چنان پیشرفتی در حوزه دفاعی دست یابد که تمام معادلات و توازن قدرت در منطقه غرب آسیا را تحت شعاع خود قرار داد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/ ۱۳۴