مروری بر وصیت‌نامه شهید «ثانی حیدری»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از زاهدان، ‌«حسینعلی ثانی حیدری» در هشتم اردیبهشت سال 1348 در شهرستان زابل متولد شد و تحصیلات خود را تا مقطع ابتدایی ادامه داد و در چهارم خرداد سال 1367 در منطقه شلمچه به شهادت رسید و در گلزار شهدای شهرستان به خاک سپرده شد.  

وصیت‌نامه شهید حسینعلی ثانی حیدری:

 به نام خداوند بخشنده مهربان 

((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداٌ رسول الله))  

با سلام و درود بر رهبر انقلاب اسلامی و با سلام و درود بر امید امت امام ایت الله منتظری و با سلام بر شما ملت غیور ایران اینجانب وصیت نامه خود را شروع می کنم. البته من وصیتی ندارم ولی بر خود تکلیف می دانم که بنده چند دقیقه مزاحمتان بشوم.

ای ملت ایران و ای غیور مردان من وصیت می کنم که تا وقتی که امام ندایی سرداد و از شما کمک و یاری خواست، او را تنها نگذارید. همیشه گوش به حرف امام باشید چون که حرف امام و ولی فقیه همان حرف منجی بشریت امام زمان حضرت مهدی (عج) است به خدا قسم ای مردم اگر ما امروز به حرف امام گوش نکنیم، بدانید که اگر حضرت مهدی هم بیاید به حرف و فرمان او هم گوش نمی کنیم.

ای امت مسلمان ما باید توجه داشته باشیم که ما در این دنیا  چند صباحی بیشتر زنده نیستیم. ما هر چقدر که در دنیا زندگی کنیم، بیش از صد سال زندگی نمی کنیم، چه بهتر که ما امروز برویم و سر ما سبک تر باشد. چرا ما به این زندگی مادی دل بسته ایم یک مقدار به خودمان بیاییم. آیا خون ما از خون حسین (ع)بهتر است؟ ایا خون ما از خون علی اکبرها(ع)بهتر است؟ چرا ما غرق مادیات شده ایم؟ چرا وقتی که امام ما فرمان می دهد که جبهه واجب است به ندای او گوش نمی کنیم و میگویید که ما مشکلات داریم.

ما این قدر دل به این دنیای فانی بسته ایم که حاضر نیستیم به حرف اماممان گوش کنیم. ما چندین سال است که زحمت کشیده ایم با خون هزاران شهید ما به اینجا رسیده ایم. برادر عزیز ما با زحمات آن پیرزن که تخم مرغ خود را هدیه به رزمندگان کرده است. جنگ را تا به این جا کشانده ایم. برادر عزیز تو که می گویی افراد زیادی هستند که به جبهه نمی روند. تو انجام وظیفه کن تو برو به جبهه. تو مگر از دیگران پیروی می کنی؟ مگر شما خدا را قبول ندارید؟ مگر شما نبودید که رژیم طاغوت را بر هم زدید؟ شما که انقلاب کردید شما که با خون خود بازی کرده اید و انقلاب را به ثمر رساندید. بیایید به جبهه و با جهادتان و با رزمتان هم امام و هم امت شهیدپرور را خوشحال کنید.

برادر عزیز این شهیدان که در جبهه شهید شده اند همه به گردن ماها حق دارند ما در ان دنیا جواب ان ها را چه بدهیم آیا خوب است بگویند ما دنبال زن بچهً مان بودیم؟ مگر شهیدان زن و بچه نداشتند؟  مگر آن ها دوست نداشته اند نزد پدر و مادر خود باشند؟ چرا آن ها دوست داشتند. اما آن ها فکر دیگری می کردند. آن ها به ندای امام شان لبیک گفته اند.

من دیگر سرتان را به درد نمی اورم ولی از ما گفتن و از شما هم شنیدن؛ اگر من کشته گردم در ان دنیا گریبانتان را خواهم گرفت مگر شما در ایران زندگی نمی کنید؟ مگر شما از مال مردم محروم استفاده نمی‌کنید؟ پس چرا وقتی که صحبت از جنگ می شود قدم پیش نمی گذارید؟ به قول حاج آقای قرائتی شاه رفت و بدبخت و ذلیل شد. کسی بوده که مرگ بر شاه نگفته؟ این جنگ هم به نفع اسلام تمام می‌شود ولی ذلیل و بدبخت کسی است که تا به حال به جبهه نیامده است و به جبهه کمک نکرده است. البته فکر نکنید که با آمدن شما جنگ تمام می شود نه جنگ را به کمک خدا تمام خواهیم کرد.

انتهای پیام/