به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس رشادت و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب و دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری، صبح امروز (پنجشنبه)، توسط امیر سرلشکر «سید عبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش به امیر سرتیپ «سید حسام هاشمی» پیشکسوت دفاع مقدس و مشاور فرمانده معظم کل قوا، شهیدان امیر سرتیپ «ابراهیم محمدزاده»، امیر سرتیپ «منصور پوراحمدیان»، امیر سرتیپ «محمدباقر روحی»، امیر سرتیپ «غلامرضا طرق»، امیر سرتیپ «ناصر جوادیان جزی» و امیر سرتیپ «اکبر کرمی» که در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی در دوران انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و سال‌های پس از آن، مومنانه و مردانه ایستاده‌اند، اهدا شد.
نشان فداکاری که اعطایی رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرمانده کل قوا (مدظله‌العالی) به دانشگاه افسری و به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی هزار و ۱۸۴ دانشجو و دانش‌آموخته‌ی شهیدِ دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.
در این آیین، امیر سرتیپ «محمد محمودی» معاون اجرایی ارتش، امیر سرتیپ «کیومرث حیدری» فرمانده نیروی زمینی ارتش، و امیر سرتیپ دوم «محمدرضا فولادی» رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش نیز حضور داشتند.
به گزارش دفاع‌پرس، امیر سرتیپ سید حسام هاشمی در سال ۱۳۲۷ در شهر آمل دیده به جهان گشود. وی در سال ۱۳۴۶ وارد دانشگاه افسری شد. وی پس از طی دوره سه ساله دانشگاه افسری با درجه ستواندومی فارغ التحصیل و پس از طی دوره مقدماتی توپخانه در اصفهان در سال ۱۳۵۰، به تیپ دوم قوچان در گردان ۳۶۸ توپخانه منتقل شد و به مدت یکسال بعنوان معاون آتشبار و پس از آن به مدت دو سال بعنوان فرمانده آتشبار خدمت کرد. وی در آبان سال ۱۳۵۳ به مشهد اعزام شد و تا شهریورماه سال ۱۳۵۷ در توپخانه لشکری لشکر ۷۷ پیروز خراسان در مشاغلی از جمله فرمانده آتشبار و افسر رابط گردان ۳۱۵ توپخانه فعالیت می‌کرد. در مهرماه سال ۱۳۵۷ در کلاس‌های مرکز توپخانه با شهید علی صیاد شیرازی آشنا شد.
این آشنایی با شهید صیاد شیرازی و حوادث سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷، او را به وادی انقلاب کشاند. وی که رئیس کمیته انقلاب اسلامی لشکر ۷۷ خراسان بود، در حفظ، نگهداری و سازماندهی این لشکر نقش موثری داشت. از ابتدای سال ۱۳۵۹ بعنوان معاون عملیاتی شهید صیاد شیرازی در آزادسازی شهر‌های سنندج، دیوان دره، سقز و مریوان شرکت داشت و پس از انتصاب شهید صیاد شیرازی بعنوان فرمانده قرارگاه منطقه‌ای غرب، بعنوان افسر عملیاتی قرارگاه مشترک ارتش و سپاه، چندین عملیات از جمله بازگشایی محور هزارپایان، مرحله دوم بازگشایی محور سنندج - مریوان و فرماندهی عملیات‌های مشترک را برعهده داشت. از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۶۱، بعنوان بنیانگذار حفاظت اطلاعات نزاجا و مشاور شهید صیاد شیرازی در شکل‌گیری حفاظت اطلاعات در یگان‌های نیروی زمینی بود.
امیر سرتیپ سید حسام هاشمی همچنین مناصبی همچون ریاست بازرسی نزاجا، فرماندهی قرارگاه عملیاتی شمال غرب ارتش، فرماندهی گروه ۳۳ توپخانه بر عهده داشت.
شرکت در کلیه عملیات‌های پاکسازی داخلی و عملیات‌های برون مرزی، همچنین عملیات‌های قادر، والفجر ۹، منطقه حاج عمران و سردشت، هدایت گردان‌های گروه توپخانه در عملیات‌های کربلای ۴، کربلای ۵ و کربلای ۸ در جنوب و کربلای ۶ در منطقه غرب، شرکت در عملیات‌های پایانی جنگ در منطقه سومار و سرپل ذهاب و درخشش گروه ۳۳ در عملیات‌های سال‌های پایانی جنگ، شرکت در عملیات مرصاد و هدایت توپخانه در منطقه غرب با محوریت گروه ۳۳. از افتخارات وی است.
همچنین این امیر سرافراز ارتش، در چندین عملیات مختلف، دچار مجروحیت‌های سختی شد و به درجه رفیع جانبازی نائل آمد. امیر سرتیپ سید حسام هاشمی در این چندین دهه، انتصاب در مسئولیت‌های مختلف از جمله وابسته نظامی ارتش در کشور چین، جانشین اداره دوم ارتش، سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دوران دفاع مقدس ارتش، جانشین بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دوران دفاع مقدس، مسئول دفتر حفاظت اطلاعات فرماندهی کل قوا، مشاور نظامی فرماندهی کل قوا در امور حفاظت اطلاعات نیروهای مسلح، جانشین هیئت معارف جنگ سپهبد شهید علی صیاد شیرازی و عضو شورای سیاست‌گذاری بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش را برعهده داشته است. همچنین یکی از بزرگترین افتخارات این امیر دلاور، دریافت درجه سرتیپ دومی از دستان فرماندهی کل قوا (مدظله‌العالی) در سال ۱۳۷۹ است.
شهید محمدباقر روحی کاشیکلایی در سال ۱۳۴۰ در روستای کاشیکلایی بندپی شهرستان بابل در خانواده‌ای متدین، دیده به جهان گشود. پس از سپری کردن تحصیلات ابتدایی در روستای محل تولد و پس از اخذ مدرک دیپلم در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۸ به استخدام ارتش درآمد و از همان تاریخ وارد دانشگاه افسری شد. ایشان در دوران دانشجویی از هر فرصتی برای رفتن به جبهه استفاده می‌کرد و بعد از اعزام ضمن شرکت در عملیات‌های رزمی به آموزش رزمندگان می‌پرداخت و در همین دوران دانشجویی دو بار مجروح شد. این شهید بزرگوار پس از طی دوره سه ساله دانشکده افسری در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۱ در رسته پیاده به درجه ستواندومی نائل و پس از طی دوره در مرکز آموزش پیاده شیراز به تیپ ۴۰ سراب منتقل شد. وی در سال ۱۳۶۴ به خاطر رشادت و کوشش‌هایی که در جبهه داشت از طرف امیر سپهبد شهید علی صیاد شیرازی مورد تشویق قرار گرفت.
چندی بعد به ۱۸ ماه ارشدیت نائل آمد و به عنوان جانشین فرماندهی گردان در مناطق جنگی سومار و میمک انجام وظیفه کرد. این شهید سرافراز ارتش در عملیات‌های ظفر ۴، نصر ۲ و نصر ۶ دوشادوش دیگر رزمندگان دلاور شرکت داشت. سرانجام وی در تاریخ ۲۱ تیر سال ۱۳۶۷ در منطقه شرهانی در حالی که به شدت مجروح بود به اسارت دشمن در آمد، اما به علت شدت مجروحیت در همان اوایل اسارت به شهادت می‌رسد و پیکر پاک ایشان ۹ روز بعد از شهادت توسط رزمندگان پیدا می‌شود و به علت ناشناس بودن در قطعه مفقودین دفن می‌شود که در نهایت با پیگیری‌های خانواده بعد از ۱۸ سال شناسایی و در زادگاهش روستای کاشیکلایی بندپی به خاک سپرده شد.
شهید ناصر جوادیان در یکم خرداد سال ۱۳۴۰ در شهر گز بورخار اصفهان در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود پس از سپری کردن تحصیلات ابتدایی در سال ۱۳۵۴ وارد دبیرستان نظام شد و پس از اخذ مدرک دیپلم از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری در تاریخ ۱ آبان ۱۳۵۸ به خیل دلاوران ارتش در دانشگاه افسری امام علی (ع) مهد پرورش مردان پولادین عرصه‌های نبرد پیوست و در کنار آموزش‌های نظامی آموزه‌های دینی و اعتقادی اسلام ناب را نیز فرا گرفت.
وی از دانشجویان ممتاز در امور علمی و نظامی در بین همدوره‌های خود در گردان ۲۲ بهمن بود و همچنین نفر اول در مرکز زرهی شیراز و به مدت ۲ سال به عنوان استاد نمونه در همان مرکز تدریس می‌کرد و به همین منظور توسط شهید سپهبد علی صیاد شیرازی به عنوان تشویقی به زیارت مرقد مطهر حضرت زینب (س) به کشور سوریه اعزام شد. این شهید عزیز که تربیت یافته مکتب امام حسین (ع) و حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) بود، در همان دوران به همراه ۷۳۱ دانشجو از گردان ۲۲ بهمن و سایر دانشجویان و ۴۱ افسر و ۲۴ درجه دار دانشگاه افسری امام علی (ع) جز اولین نیروهای مدافع خرمشهر در مقاومت ۳۴ روزه دفاع، به فرماندهی شهید والامقام سرلشکر شهید موسی نامجو و سایر نیروهای ظفرمند ارتش حضوری قدرتمندانه داشتند و در این راه تعدادی از همرزمان دانشجو و فرماندهان والامقامش نیز به شهادت رسیدند.
این امیر سرافراز ارتش پس از رشادت‌های فراوان و شرکت در عملیات‌های غرور آفرین نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مناطق مختلف همچون فکه سر پل ذهاب و دشت عباس، در تاریخ ۲۹ خرداد سال ۱۳۶۷ در منطقه عمومی مهران در عملیات مقابله با حمله منافقین کوردل بر اثر اصابت خمپاره به فیض شهادت نائل آمد. مدت‌ها پیکر مطهر این دلاور مرد ارتش در منطقه عملیاتی باقی ماند، اما با تلاش رزمندگان پیکر ایشان شناسایی شد و در مزار شهدای زادگاهش در گز بورخار اصفهان آرام گرفت.
شهید منصور پوراحمدیان در سال ۱۳۴۰ در شهر آبادان در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. وی پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه و اخذ مدرک دیپلم در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۸ به خیل دلاوران ارتش در دانشگاه افسری امام علی (ع) مهد پرورش مردان پولادین عرصه‌های نبرد پیوست. وی از دانشجویان ممتاز در امور علمی و نظامی در بین همدوره‌های خود در گردان ۲۲ بهمن بود.
وی به همراه ۷۳۱ دانشجو از گردان ۲۲ بهمن و سایر دانشجویان و ۴۱ افسر و ۲۴ درجه دار دانشگاه افسری امام علی (ع) جز اولین نیروهای مدافع خرمشهر در مقاومت ۳۴ روزه دفاع بود.
این شهید والامقام پس از طی دوره سه ساله دانشکده افسری در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۱ در رسته پیاده به درجه ستواندومی نائل آمد. پس از طی دوره مقدماتی در مرکز آموزش پیاده شیراز به لشکر ۹۲ زرهی اهواز اختصاص یافته و در شغل معاون گروهان در گردان ۱۰۰ تیپ ۴ مشغول انجام وظیفه شد و پس از آن بعنوان فرمانده گروهان ۱ گردان ۱۰۰ به خدمت ادامه داد و در عملیات‌های خیبر، بدر، والفجر ۸ حضوری فعال و موثر داشت و پس از رشادت‌های فراوان در سال ۱۳۶۵ به درجه جانبازی نیز نائل شد و در تاریخ ۴ تیرماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی کوشک بر اثر اصابت ترکش خمپاره و عوامل شیمیایی دشمن به فیض شهادت نائل آمد.
سرلشکر شهید غلامرضا طرق در سال ۱۳۴۰ در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی در ملارد کرج به دنیا آمد و بعد از طی دوران ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۵۸ در دانشگاه افسری امام علی (ع) به فراگیری آموزش‌های نظامی، آموزه‌های دینی و اعتقادی اسلام ناب پرداخت.
وی در سال ۱۳۶۱ فارغ التحصیل و جهت طی دوره مقدماتی و رسته‌ای به شیراز اعزام شد و بنا به صلاح دید مسئولین وقت، به لشکر ۹۲ زرهی خوزستان منتقل و در گردان ۲۲۱ مشغول به خدمت شد. وی همچنین فرماندهی گردان شهادت المهدی را نیز عهده دار بود. این گردان به همت شهید صیاد شیرازی در قرارگاه جنوب تشکیل شده بود و سرلشکر شهید غلامرضا طرق در اکثر عملیات‌های غرور آفرین در منطقه عملیاتی جنوب شرکت داشت و رشادت‌های او زبانزد همرزمانش بود. وی در تاریخ ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۶۴ در عملیات غرور آفرین والفجر ۸ حین تاختن به سنگر بعثیون از ناحیه پا مجروح و بنابر اظهار همرزمانش در عمق خاک دشمن در منطقه ام الرصاص به شهادت رسید و مفقود الاثر شد.
شهید اکبر کرمی در سال ۱۳۳۹ در شهر شیراز در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود و پس از اخذ مدرک دیپلم در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۸ به دانشگاه افسری امام علی (ع) وارد شد.
این شهید والامقام در تاریخ ۲۳ دی ماه سال ۱۳۶۴ به لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه منتقل و در مسئولیت فرمانده گروهان ارکان گردان ۲۱۵ تانک انجام وظیفه کرد. سپس در شغل معاون گردان و فرمانده گردان منصوب شد. ایشان به همراه گردان تحت امرش در چندین عملیات غرورآفرین شرکت و پیروزی‌های چشم گیری را به دست آورد. وی به علت رشادت‌ها و حضور فعال در مناطق عملیاتی به چندین مرحله ارشدیت نائل شد.
این دلاورمرد عرصه‌های ایثار در تاریخ ۳۰ خرداد سال ۱۳۷۰ در منطقه عملیاتی قصر شیرین به علت انفجار مین به جای مانده از دشمن بعثی و اصابت ترکش به بدنش در هنگام پاکسازی میادین مین در منطقه عمومی قصر شیرین به فیض شهادت نائل آمد.
شهید محمد ابراهیم محمدزاده در یکم فروردین ماه سال ۱۳۴۰، در خانواده‌ای شهید پرور در تربت حیدریه مشهد دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مشهد گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۸ به دانشگاه افسری امام علی (ع) وارد شد و پس از گذراندن دوره سه ساله دانشکده افسری در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۱ در رسته پیاده به مرکز آموزش پیاده شیراز اعزام و پس از طی دوره به لشکر ۷۷ پیروز ثامن الائمه خراسان اختصاص یافت و با درجه ستواندومی به عنوان فرمانده یکی از گروهان‌های گردان ۱۴۸ پیاده تیپ ۳ مشغول به خدمت شد.
این امیر سرافراز ارتش در طول خدمت خود رشادت‌های زیادی از خود نشان داد و در عملیات‌های مختلفی حضوری فعال و موثر داشت و در بسیاری از آن‌ها در کنار شهید سپهبد علی صیاد شیرازی مردانه جنگید. وی در منطقه عمومی نفت شهر شیمیایی شد و هنگام عملیات شناسایی در فکه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در ناحیه قلب به درجه جانبازی نائل شد. این فرمانده دلیر پس از رشادت‌های فراوان بر اثر عوارض ناشی از جراحات جنگ و عوامل شیمیایی و تحمل درد ناشی از این جراحات در ۲۶ام شهریورماه سال ۱۳۶۷ به فیض شهادت نائل آمد و به خیل همرزمان شهیدش پیوست.
انتهای پیام/ 271
