به گزارش خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، شهید «جعفر کریمی‌پور» یکم فروردین سال ۱۳۴۳ در تهران چشم به جهان گشود. وی تا دوم متوسطه در رشته علوم انسانی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت تا این‌که سرانجام شانزدهم آبان سال ۱۳۶۲ در «پنجوین» عراق بر اثر اصابت ترکش شهید شد.
متن وصیت‌نامه شهید جعفر کریمی‌پور را در ادامه می‌خوانید:
الَّذینَ آمَنوا وَهاجَروا وَجاهَدوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولٰئِکَ هُمُ الفائِزونَ
آنان که ایمان آورده اند و از وطن هجرت گزیدند و در راه خدا به ما و جانشان جهاد کرده اند آن‌ها را نزد خدا مقام بلندی است و الان بالخصوص رستگاران و سعادتمندان دو عالمند.
خدایا توبه‌ام را بپذیر و از گناهانم درگذر که غیر از تو کسی را ندارم و غیر از تو امیدی ندارم. مردم بدانید راهی را که تا آخرین نفس و آخرین رمقی که به تن دارم در سنگر رضای خدا خواهم ماند و به دشمن زبون کافر خواهیم فهماند که ملتی که پشتیبانش خداست و پیشاپیش امام زمان (عج) است فی سبیل الله پیروز خواهد شد.
مادر و برادرانم و خواهران عزیزم! از شما میخواهم در هنگام شهادت این حقیر سیاه نپوشید و نیز هرگز گریه نکنید؛ زیرا روح شهید این‌گونه خوشحال‌تر خواهد بود و شما مادر و برادران و خواهران عزیزم! خوب می‌دانید شهید عزادار نمی‌خواهد؛ بلکه راهرو می‌خواهد و نیز شما هم با قلم و قدم و زبان خود پشتیبان ولی‌فقیه باشید؛ و تو‌ای مادر عزیزم به مادران دیگر بگو همان‌طوری که من پیرو خون فرزندم هستم، شما نیز مبادا از رفتن فرزندان‌تان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانیم جواب زینب (س) را که تحمل ۷۲ شهید را نمود، بدهیم.
مادر! به‌خاطر تمام بدی‌هایی که تا به حال به شما روا داشته‌ام ان‌شاءالله ببخشید و حلال کرده باشید و نیز از تمام افرادی که مرا می‌شناسند، بخواهید که این حقیر درگاه الهی را ببخشند.
برادران و دوستان عزیزم به شما توصیه می‌کنم؛ نکند در رختخواب بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد. نکند در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد. نکند در بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر و قاسم در راه حسین (ع) و با هدف شهید شدند؛ و نکند خستگی در وجود شما رسوخ کند که پیر جماران نمونه‌ای از ایثار و استقامت می‌باشند؛ و در آخر مادر و خواهرانم و برادرانم مراقبت کنید آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر سر جنازه من حاضر نشوند. در زندگی‌ام که نتوانستم روی این اشخاص بی‌انصاف تأثیری بگذرام، شاید با خون سرخم گشایش در تفکر پوچ آنان بگذارم و در آخر از تمامی آشنایان و تمام امت حزب‌الله میخواهم قدر این عزیز و این مرشد انسان‌های در خط خدا را بدانند و برای طول عمر ایشان دعا کنید؛ زیرا که خداوند این پیر را وسیله‌ای برای آماده شدن ظهور منجی بشریت قرار داده است، باشد که پیرو اوامر این عزیزمان باشید.
امضا – جعفر کریمی‌پور
انتهای پیام/ 113
