گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سیروس فتح‌اله؛ «واگنر» یک گروه شبه‌نظامی خصوصی در روسیه است که «یوگنی پریگوژین» فرماندهی این گروه را برعهده دارد؛ گروهی که وابستگی غیرمستقیمی به ارتش روسیه دارد و در کنار آنها در جنگ اکراین می‌جنگیدند؛ اما اخیرا دیدیم که علیه نظامیان ارشد روسیه همچون «سرگئی شویگو» وزیر دفاع و «والری گراسیموف» رئیس ستاد ارتش معترض شدند و با هدف برکناری آنها اقدام به شورش مسلحانه در روسیه کردند.
اما شورش واگنرها در روسیه تقریبا بعد از ۲۴ ساعت با میانجیگری «لوکاشنکو» رئیس جمهور بلاروس که گفته می‌شود، با هماهنگی ولادیمیر پوتین انجام شد بود، به پایان رسید و پریگوژین با ارسال یک پیام صوتی مدعی شد: «درحالی‌که 200 کیلومتر با پایتخت فاصله داریم، تصمیم گرفتیم که جلوی ریخته شدن خون روس‌ها را بگیریم و به پایگاه‌های خود بازگردیم.»؛ البته از همان ابتدا هم معلوم بود که نیروهای واگنر نمی‌توانند موفقیت قابل توجهی در این شورش به دست بیاورند.
ولی نوع پردازش و واکنش رسانههای غربی به شورش واگنرها که قبلا علیه این گروه در نبرد باخموت گزارش می‌زدند، اما هم‌اکنون مدافع آنها شدند، قابل تامل بود؛ می‌دیدیم که رسانههای غربی به‌صورت هدف‌مند به‌دنبال بهره‌برداری حداکثری از این شورش بودند و عامدانه تلاش می‌کردند که اوضاع روسیه را به‌شدت وخیم نشان بدهند و هر لحظه اخبار تاییدنشده واگنرها را با استناد به منابع بی‌نام و نشان و به‌صورت پی‌درپی منتشر می‌کردند.
این رسانه‌ها با حمایت ضمنی از این شورش، لحظه به لحظه گزارش می‌دادند، نیروهای واگنر بخش‌هایی از اوکراین را که در کنترل روسیه بود، ترک کرده و به روستوف لشکر کشی کرده‌اند و تقریباً مطمئن هستند که این گروه سایت‌های امنیتی کلیدی در روستوف، از جمله ستادی که عملیات نظامی روسیه در اوکراین را مدیریت می‌کند، اشغال کرده‌اند؛ این در حالی بود که همین رسانه‌ها تا چندی پیش اخبار خود را علیه نیروهای واگنر در نبرد باخموت متمرکز کرده بودند و با تغییر موضع به محض مخالفت این گروه با ارتش روسیه، به رسانههای در خدمت آنها تبدیل شده‌اند.
«عملیات روانی»، «بهره‌برداری از اختلافات داخلی»، «دخالت مستقیم و غیرمستقیم در امور داخلی کشورها» و «تغییر موضع در لحظه» و ... خمیرمایه سیاست رسانههای غربی علیه مخالفان است.(این سیاست سال گذشته علیه کشور ما نیز در جریان بود) این رسانه‌ها که تمام و کمال در اختیار حاکمیت‌شان هستند، از این طریق تلاش می‌کنند در کنار دستگاه‌های امنیتی کشورشان، طرف مقابل را با بحران‌های متفاوتی درگیر سازند.
مقامات غربی نیز همگام با رسانههای خود در جنگ اوکراین بیش از آنکه به‌دنبال به‌کارگیری اوکراینی‌ها به‌عنوان بازوی نیابتی خود در حوزه قدرت سخت متکی باشند، بر استفاده از انواع تکنیک‌های جنگ شناختی متمرکز هستند. هرچند آنها به ساختار قدرت در روسیه کاملا واقف هستند و یقین دارند که روسیه با چنین سناریوهایی از هم فرو نمی‌پاشد، ولی به هرحال تلاش کردند از این بحران بهره‌برداری کنند تا به مسکو ضربه بزنند و در جنگ اوکراین به برگ برنده‌ای دست پیدا کنند.
انتهای پیام/411
