به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از سمنان، دوران دفاع مقدس گنجینه‌ای ارزشمند برای یادآوری و معرفی رشادت‌های رزمندگان در دفاع از آب و خاک و نوامیس وطن است. تاریخ هیچ‌گاه مجاهدت‌ها، رشادت‌ها و ایثارگری‌های رزمندگان هشت سال دفاع مقدس را فراموش نخواهد کرد.
طلبه شهید «ابوالفضل شمس» یکی از ۳ هزار شهید استان سمنان و اهل روستای مومن آباد از توابع شهرستان «دامغان» است که در ادامه فرازی از وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
«ابوالفضل شمس» فرزند «نصرالله» دوم اردیبهشت ۱۳۴۵ در روستای مومن آباد از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد و در سی‌ام آبان ۱۳۶۲ در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه بر جا ماند و سوم تیر ۱۳۷۵ پس از تفحص، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
فراز‌هایی از وصیت‌نامه شهید شمس
ای امت اسلام! دنیا ناپایدار است، فانی است، دار سّر است، سرای مجازیست، مار خوش خط و خالی است، عجوزه عروس هزارداماد است، متاع غرور است. فریب دنیا و مظاهر دنیا را نخورید، آنچه نپاید دل‌بستگی را نشاید.
ای امت اسلام! زیر لوای ولایت فقیه که ولایت امام عصر (عج) است، با هم متحد باشید. گرد تفرقه نگردید، با هم منازعه نداشته باشید که رنگ و بوی‌تان خواهد رفت. خصومت از اهل نار است. بهشتیان با هم نزاعی ندارند. میان اهل بهشت صلح و صفا، صمیمیت و برادری است. شما نیز چنین باشید و این بنده کمترین را نیز ببخشید که نتوانسته است در این عمر گذشته‌اش خدمتی به شما شهیدپروران کند.
دوستان عزیز من! وقتی که بناست امروز یا فردا بمیریم و شربت مرگ را باید بچشیم، پس چه بهتر است که عاشقانه بمیریم، مثل پیشوایان دین‌مان، مثل مولای‌مان علی(ع)، مثل امام مجتبی(ع)، مثل سید و سالار شهیدان و عزیز زهرا، حسین شهید. چه زیباست مرگی که عاشق را به معشوق برساند؛ شهادت در راه خدا. شهادت را مرگ نگویید، شهید را مرده مپندارید.
نه! شهادت مرگ نیست، زندگی است. شهید نمرده است، زنده‌تر شده است. من برای انجام تکلیفم، برای ادای دینم، خانه و زندگی را رها کردم و به جبهه آمده‌ام و جز جانم که هدیه ناقابلی است، هیچ چیز ندارم که تقدیم پروردگارم کنم.
انتهای پیام/
