حمله آمریکا به پرواز مسافری ۶۵۵؛ اشتباه یا تلافی؟

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در طول ادوار مختلف تاریخ کشور ایران شاهد جنایت‌های فراموش نشدنی در حق ملت ایران وحتی جهان بوده است، خباثت‌هایی که به مروز زمان امروز دامن کشورایالات متحده آمریکا را نیز گرفته است.

اما شاید تلخ‌ترین جنایتی که هرساله در اذهان ملت ایران مرور می‌شود، هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرانی ایرباس ۶۵۵ به وسیله ناو جنگی وینسنس آمریکا و به وسیله موشک‌های پیشرفته است.

حمله به هواپیمای مسافربری ۶۵۵ یک برنامه از پیش طرح ریزی شده بود

یکشنبه دوازدهم تیر ماه ۱۳۹۷ مصادف با سوم جولای ۱۹۸۸، جهان شاهد جنایتی باور نکردنی از سوی آمریکا بود که بسیار سنگدلانه و وحشیانه و ناباورانه بود، قربانیان این جنایت دارای تابعیت هفت کشور مختلف بودند، افرادی از اتباع کشور‌های ایران، امارات، هند، پاکستان، یوگسلاوی، فرانسه و ایتالیا در ایرباس ۹۵۰ حضور داشتند.

تعداد ۲۵۳ تن ایرانی که از این عده، تعداد ۲۳۷ را مسافرین و ۱۹ نفر دیگر را خدمه هواپیما تشکیل می‌دادند که از این تعداد، ۳۷ مسافر غیر ایرانی که شامل ۱۳ نفر اماراتی، ۱۰ نفر هندی، ۶ نفر پاکستانی، ۶ نفر یوگسلاو، یک نفر فرانسوی و یک نفر ایتالیایی، در این فاجعه جان خود را از دست دادند. وابسته نظامی وقت پاکستان در تهران نیز در میان جان باختگان بود و در مجموع تعداد ۱۶ کودک معصوم در این پرواز حضور داشتند.

جنگ ایران و عراق، حضور ده‌ها ناو جنگی آمریکایی در خلیج فارس و دریای عمان که در حمایت از عراقی‌ها و کویتی‌ها در این آب‌ها وارد شده بودند بر شدت وخامت اوضاع افزودند همچنین درگیری‌های نابرابر قایق‌های توپدار سپاه با بالگرد‌های آمریکایی و نیز ناوچه اسکورت وینسنس، از جمله مواردی بود که شرایط منطقه را از حالت عادی خارج نموده بود.

پیش از آن، آمریکا در خلیج فارس عملا با ایران وارد جنگ شده بود و حمله به کشتی ایران اجرحمله به سکو‌های نفتی «رسالت» و «رشادت» (۱۹ اکتبر ۱۹۸۷)، سکو‌های نفتی «نصر»، «سلمان» و «مبارک» (۱۸ آوریل ۱۹۸۸) درگیری با قایق‌های توپ دار ایرانی از مصادیق بارز جنگ عملی آمریکا با ایران در خلیج فارس بود.

در همان ایام، حوادثی همچون سقوط بالگرد آمریکایی در فاصله زمانی یک هفته قبل حمله به ناو «استارک» ۱۸ از سوی هواپیمای عراقی ترس شدیدی بر آمریکایی‌ها مستولی کرده بود.

آن‌ها هزاران کیلومتر دورتر از کشور خود و در آب‌های سرزمینی کشور‌های در حال جنگ هشت ساله، خود را همچون طعمه‌ای برای طرفین جنگ می‌دانستند و این فرایند، با برنامه ریزی و اهداف بیان شده سیاستمداران آمریکایی تناقض داشت؛ زیرا سیاستمداران آمریکایی، سربازان خود را جهت حفظ منافع آمریکا به خلیج فارس و دریای عمان فرستاده بودند، ولی نظامیان آمریکایی به فکر جان خود و نه تأمین منافع کشور خود بودند؛ لذا متأثر از شرایط آن زمان، تصمیمات غیرعقلانی و شتاب زده‌ای می‌گرفتند، از جمله این تصمیمات غیر منطقی و شتاب زده که توسط فرمانده «راجرز» فرمانده ناو وینسنس اعمال شده بود، تنظیم تمام کانال‌های ارتباطی ناو بر روی فرکانس‌های نظامی از جمله فرکانس ۲۶۳ مگاهرترز بود در حالی که ارتباط با هواپیمای مسافربری ایرانی از روی یک فرکانس غیر نظامی ممکن بود.

با در نظر گرفتن وقایع رخ داده در ایام منتهی به ۱۲ تیرماه ۱۳۹۷ و مداخله مستقیم آمریکا در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و رودرویی مستقیم با ایران و بررسی ادعا‌های آمریکا در خصوص واقعه حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی، حضور ناو وینسنس در آب‌های سرزمینی ایران که بدون اجازه از سوی ایران بوده است.

در نظر قرار دادن نحوه عملکرد مجموعه پدافند هوایی ناو وینسنس در برابر ایرباس ایرانی، تجهیزات فنی ناو وینسنس، اعتراف به اشتباه عملکرد ناو وینسنس از سوی مقامات آمریکایی، سابقه درگیری‌های آمریکا علیه ایران به ویژه در ماه‌های آخر جنگ و اقدام آمریکا در پرداخت غرامت به خانواده قربانیان، می‌توان به این نتیجه قطعی رسید که حمله به هواپیمای ایرانی یک برنامه از پیش طرح ریزی شده بود و به هیچ وجه ادعای بعدی آمریکاییان مبنی بر اشتباه در تشخیص نوع هواپیما، صحت ندارد.

فرمانده راجرز و کارکنان موثر ناو وینسنس از همان ابتدا هم می‌دانستند که هواپیمای ایرانی یک هواپیمای مسافربری است.

با جمع بندی شواهد و مدارک موجود مشخص شده است که حمله به هواپیمای ایرانی با اطلاع از ماهیت هواپیما رخ داده است لذا این عمل جنایت جنگی و یکی از هزاران شیوه‌های اثبات نقض حقوق بشری آمریکای جنایتکار محسوب می‌شود.

انتهای پیام/ 112