به گزارش دفاع‌پرس از کرمان، شهید «حسین سلیمانی‌پور» دهم ارديبهشت ۱۳۴۶، در روستای لاهيجان از توابع شهرستان رفسنجان متولد شد.
وی تا پايان مقطع راهنمايي درس خواند. حرفه‌اش بنایی بود، به عنوان پاسدار وظيفه به جبهه اعزام شد.
سرانجام در بيست و سوم خرداد ۱۳۶۷، در شلمچه بر اثر اصابت تركش شهيد شد.
قسمت‌هایی از وصیت‌نامه شهید «حسین سلیمانی‌پور» را در ادامه مرور می‌کنیم؛
با سلام درود فراوان به پیشگاه ولی عصر(عج) و نائب برحق امام امت و امید مستضعفین جهان و سلام و درود به کلیه جانبازان و رزمندگان عزیز در جبهه‌ها و خانواده‌های شهدا و اسرا و مفقودین جنگ تحمیلی و به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان سخنانم را آغاز می‌کنم.
وصیت به امت حزب الله این است، ای برادران و ای خواهران عزیزم، این دنیا یک مسافرتی بیش نیست و همیشه یک مسافر وقتی سفری در پیش داشته باشد، توشه‌ای جمع آوری می‌کند که در طول سفر گرسنه نباشد و این دنیا درست مثل همان سفر مسافری است، هر کس به دنیا می‌آید و چند سالی عمر می‌کند و بعد هم چه بخواهد و چه نخواهد از دنیا خواهد رفت.
ای برادرانم و خواهران چه بهتر که توشه‌ای از دعا نماز و جهاد و خدمت به محرومین و غیره جمع آوری نماید که جلوگیری از آتش جهنم کند، پس نتیجه می‌گیریم که در آن دنیا مادیات هیچ گونه ارزشی ندارد و اگر داشت وقتی از دنیا می‌رویم، معنویات بسیار باارزش هستند، ما باید در جمع آوری معنویات بسیار تلاش کنیم و سختی‌ها را پشت سر بگذاریم و اگر تلاش کردیم در این دنیا رنج و مشقت را تحمل کردیم و عوض آن دنیا راحت هستیم.
حضرت رسول می‌فرماید سختی دنیا شیرینی آخرت و شیرینی دنیا تلخی آخرت است و ناگفته نماند اگر این معنویات به خاطر خدا نباشد و نیت غیر خدا باشد، بیشتر در آتش فرو خواهد رفت پس با این صورت نتیجه می‌گیرم، دنیای خاکی زودگذر و دیر یا زود مرگ به سراغ انسان می‌آید و همچنین که رسول اکرم می‌فرماید «آماده شوید برای مرگ پیش از آنکه مرگ به سراغ شما آید».
ای پدر می‌دانم که محبت من در دل تو بسیار است و رنج اندوه از دست رفتن فرزندت برای تو مشکل است، ولی پدر شهادت در راه الله و در راه به ثمر رسیدن حکومت عدل الهی است و مادر عزیزم از اینکه مهر مادری را و زحمت‌های شما را نتوانستم جبران کنم می‌بخشید و خوشحال باشید که لطف الهی شامل حال شما شده است.
اگر می‌خواهید در شهادتم اشک بریزید برای آن آقایی اشک بریزید که فرمود هل من ناصر ینصرنی آیا کسی هست مرا یاری کند.
سخنی با جوانان؛ شما خون‌ها داده‌اید و دوستان و جوانان در کنار شما به زمین افتاده‌اند و در پایان از خانواده‌های مجروحین اسرا و جانبازان و مفقودین التماس دعا دارم به خصوص شما ای مادر شهیدان که فرزندتان را با پیکری پرخون و خاک در جلویت دیده‌اید در نمازهایت امام و رزمندگان را فراموش نکنید.
انتهای پیام/
