«احمد تمیمداری» استاد زبان و ادبیات فارسی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، با بیان اینکه فرهنگ و ادبیات ما ایرانیها بیشتر وابستهی به شعر است، اظهار داشت: یعنی دیوان فرهنگی ما شعر است چون در پیش و پس از اسلام به علتهای مختلف بعضی از هنرهای مثل نقاشی و موسیقی ممنوع میشد لذا شعرا تمام دغدغهها و مسائل را در شعر بیان میکردند.
وی درباره ویژگی شعر فارسی ادامه داد: شعر ما حاوی حکمت، پند، موعظه، عرفان، تاریخ و جغرافیاییست؛ هیچ علمی وجود ندارد که در شعر ما وجود نداشته باشد.
این استاد زبان و ادبیات فارسی شاعران گذشته را به دو دسته شاعران بزم و شاعران حماسه تقسیم کرد و ادامه داد: شاعران ما یا بزمی بودند که شعر آنها برای تفریح بوده است و عدهی دیگری از شاعران شعرشان حماسی است؛ این شعرها فقط مخصوص شاهنامه نیست بلکه حماسههای عرفانی نیز وجود داشته است.
تمیمداری درباره هجمه به شخصیتهای دینی گفت: امروزه شاهدیم به شخصیتهای مذهبی و مقدس دینی هجمه میشود این ویژگی پست مدرن است؛ امروز متاسفانه با توسعه فرهنگ پستمدرن که کارش تقدسزدایی و نابود کردن داشتههای گذشته است در حال رشد است؛ این فرهنگ در آمریکا شکل گرفته چراکه وقتی در هالیوود قرار است فیلمی ساخته شود برای اینکه بتواند در بازارهای جهانی بدرخشد و بخاطر آنکه در آمریکا هویت ریشهداری وجود ندارد عمومأ به آیین ادیان مختلف هجمه صورت میگیرد.
وی با تاکید براینکه در شعر ما عناصر مختلفی از حکمت و پندهای وجود دارد که از هر بخش ِآن میتوان استفاده کرد، افزود: بخش عمدهی از معارف اخلاقی ما در دیوانهای شعر بیان شده است.
این استاد دانشگاه درباره شعر ناصر خسرو گفت: شعر ناصر خسرو درباره اهل بیت(ع) و آلبیت است؛ اهل بیت (ع) ویژه درباره خانواده پیامبر (ص) است اما آلبیت تمام این خاندان را شامل میشود.
تمیمداری گفت: در رسانههای خارجی مرتب تبلیغ میکنند امام حسین(ع) و حضرت فاطمه (س) کیاند و چرا باید عزاداری و درباره آنها فکر کنیم، این حرفها همه ناشی از عدم مطالعه و بیسوادی و بیاطلاعی از گزارشهای تاریخی است و اهمیت آن است. در اینکه چگونه ما ایرانیان اسلام آوردهایم و ابعاد آن اطلاعات غلط دادهاند؛ ایرانیان خودشان به اعراب فرهنگ منتقل کردهاند و تمام آداب عزاداری برای اهل بیت (ع) از ایران گرفته شده است.
وی عنوان کرد: اسلام یک دین جهانی و بینالمللی است و متعلق به هیچ گروه و شخصی نیست بلکه یک دین الهی و آسمانی است و درباره ورود آن به ایران گزارشها اشتباه است و نقل درست صورت نگرفته است.
این استاد زبان و ادب فارسی تصریح کرد: ما دو نوع مرثیه داریم؛ یکی مرثیههای حماسی و دیگر غنایی است. از دوره صفویه به بعد بیشتر مرثیهها بهسمتی رفت که محرم صرفا برای عزاداری و اشک شد درحالی که قبل از دوران صفویه و در قرنهای چهارم و پنجم حماسه کربلا بهصورت حماسه بیان میشد که دارای جنبههای شناخت دشمنان، تعقل، تفکر چیزهایی بود.
انتهای پیام/ 121