به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، قادر طراوت‌پور برای اهالی شعر، نامی آشناست که پس از سال‌ها تجربه در محافل گوناگون ادبی، غزلیات خود را به دست چاپ سپرده است. مجموعه غزل «کوه‌زاد» اولین دفتر شعر طراوت‌پور دانش‌آموختۀ کارشناسی رشتۀ تاریخ و کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی است.
توجه به عناصر طبیعت و ژرف‌نگری در زیستِ بومی، از ویژگی‌های بارز سروده‌‌های قادر طراوت‌پور است که به‌نوعی در تک‌تک صفحات کتاب جلوه‌گر شده است:
«ای خوش به حال آسمان باصفای کوه
دارد دلم پر می‌گشاید در هوای کوه
شب‌ها که لیکوهای پیر آواز می‌خوانند
غمگین‌تر است از های آن‌ها، های‌های کوه...»
کتاب کوه‌زاد را می‌توان عاشقانه‌هایی روستایی دانست که با زبانی ساده و البته محکم، سروده شده‌اند و خواندن این اشعار، خاطراتی دور و روشن را به ذهن مخاطب یادآوری خواهد کرد.
«در خاطر من هر شب، می‌خواند و می‌گرید
چوپان پریشانی، با نی‌لبکی بدکوک
می‌سوزم و خاموشم، در خویش فراموشم
مانند بیابانی، شوریده‌دل و مفلوک
چون شِمه‌ای از بوی گیسوی تو آمد دوش
پیچیده در آغوشم عطر علف و شلتوک»
این مجموعه شامل ۶۶ غزل است که در ۹۳ صفحه به‌تازگی توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
انتهای پیام/ 121
