تاثیرپذیری رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس از واقعه عاشورا

گروه استان‌های دفاع‌پرس - حجت‌الاسلام «حسین الوند» مسئول نشر آثار و ارزش‌های روحانیت در دفاع مقدس استان گلستان؛ واقعه عاشورا و نهضت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به عنوان یک واقعه عظیم و بی‌نظیر در طول تاریخ، منشاء حرکات بزرگ در طول تاریخ گردیده است.

این واقعه به جهت در برداشتن ویژگی‌هایی مانند ایستادگی در برابر ظلم، ظلم ستیزی، شجاعت، معنویت، ایثار، فداکاری و غیره که هر یک انسان ساز، جامعه ساز و تمدن ساز است قابلیت الگو شدن برای هر انسان آزاده‌ای در هر جای جهان و با هر دین و آیین و مذهبی را داراست.

در کشور ایران نیز که اکثریت مردم آن از دیرباز شیعه و پیرو مکتب اهل بیت (ع) بودند، به تاسی از آموزه‌های واقعه عاشورا، حرکات بزرگی را انجام دادند که مهمترین آن، انقلاب اسلامی و پس از آن، 8 سال دفاع مقدس و ایستادگی در برابر ظالمان و مستکبران جهان بود. قطعا اگر آموزه‌های نهضت عاشورا نبود، مردم ایران در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به موفقیت نمی‌رسیدند. در ادامه سه مورد از تاثیر پذیری رزمندگان اسلام بیان می شود.

ایستادگی در برابر ظلم

یکی از مهمترین شعارهای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) از ابتدای نهضت خود، ایستادگی در برابر ظلم و عدم بیعت با حاکم جور و ستمگر بود که در جمله معروف «هیهات منّا الذله» تبلور یافته است. این شعار، منشاء حرکات بزرگی از سوی آزادگان جهان در طول تاریخ بوده است. قیام مردم ایران بر ضد رژیم شاهنشاهی و ایستادگی در برابر رژیم ظالم بعثی صدام حسین و مستکبران عالم در دوران هشت ساله دفاع مقدس ریشه در این شعار نهضت عاشورا دارد. سخن رهبر انقلاب ایران حضرت امام خمینی (ره)، فرماندهان و رزمندگان این بود که ما در برابر ظلم می‌ایستیم و ترسی از مرگ و شهادت نداریم چون امام و مولای ما امام حسین (ع) در برابر ظلم ایستادگی کرد و در این راه جان خویش را فدا کرد.

- شجاعت

ایستادگی در برابر ظلم و ظالم، نیاز به قوه ای دارد که «شجاعت» نامیده می‌شود. رزمندگان ایران در زمان دفاع مقدس، این نکته را از نهضت عاشورا آموختند که در برابر ظالم باید شجاع بود و از دشمن نترسید. آنها آموختند که حتی با تعداد کم، می شود در برابر کثرت دشمن ایستادگی کرد به شرطی که رزمندگان، شجاع باشند و روحیه جهاد داشته باشند. به همین دلیل جوانهای ایرانی، با شجاعت تمام و بدون هیچ هراسی در برابر رژیم تا بن دندان مسلح بعثی و اذنابش ایستادند و نگذاشتند حتی یک وجب از خاک کشور به تسلط بیگانگان در بیاید.

- ایثار و فداکاری

یکی از مهمترین آموزه های واقعه عاشورا، ایثار و از خود گذشتن و فداکاری است. اباعبدالله الحسین (ع) و یارانش به جهانیان آموختند که برای رسیدن به هدفی مقدس، باید از «خود» بگذریم. رزمندگان اسلام در طول دوران دفاع مقدس، در راه دفاع از دین و حفظ تمامیت ارضی کشور، صحنه های زیادی از ایثار و فداکاری به نمایش گذاشتند. صحنه هایی مانند سبقت گرفتن در انجام کارها، پیشگام شدن برای حضور در خط مقدم و عملیات. اما یکی از جلوه های عجیب ایثار و فداکاری، به روی مین رفتن برخی از رزمندگان بود. آنها جان خود را به خطر می انداختند و فدا می‌کردند تا دیگر رزمندگان  نجات پیدا کنند و جانشان حفظ شود. یکی از این نمونه‌ها، دانش آموز شهید «حسین دنکوب» اهل فاضل آباد استان گلستان است که در جریان عملیات والفجر 1 خود را به روی مین انداخت تا دیگر رزمندگان نجات یابند. سردار غلام کوکلانی مسئول تدارکات لشکر 25 کربلا در دوران دفاع مقدس در شرح این ماجرا می‌گوید:

«عملیات والفجر یک بود. دو گردان مسلم و حمزه سیدالشهدا را از لشکر 25 کربلا به لشکر ولی عصر (عج) جهت شرکت در عملیات مامور کردند. شب اول عملیات، من در عملیات حضور نداشتم. روز بعد به سمت ارتفاعات 175 چم هندی در اطراف موسیان رفتم. خودم را به (شهید) ذبیح الله عالی فرمانده گردان مسلم رساندم. داخل کانال نشسته بود. تا مرا دید زد زیر گریه. پرسیدم: چرا گریه می کنی؟ گفت: غلام جان! دنکوب علی آبادی 14 ساله، دیشب غوغا کرد. گفتم چه طور؟ گفت: دیشب در حین عملیات، ما پشت سیم های خاردار مانده بودیم و نمی‌توانستیم محور را باز کنیم، بچه‌های تخریب با ما نبودند. این نوجوان غیور، از لای سیم خاردار رد شد و رفت آن طرف روی مین‌ها. راه را برای ما باز کرد ولی تکه تکه شد و به شهادت رسید. شهید عالی خیلی متاثر شده بود. من هم ناراحت شدم ولی سعی کردم او را دلداری بدهم.

شهید حسین دنکوب، چهارده ساله و اهل فاضل آباد بود. لاغر اندام بود و صورتش مو نداشت. پیکر پاک این دانش آموز غیور در منطقه جا ماند و بعد از سالها به وطن بازگشت.» (کتاب عملیات بیستم، خاطرات سردار غلام کوکلانی ص 127)

انتهای پیام‌/