«مرصاد» پایان خیال خام منافقان/ باید در حوزه «دشمن‌شناسی» قوی شویم
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بیرجند، سید شهیدان اهل قلم، شهید «مرتضی آوینی» در روایت فتح خود چه زیبا به توصیف عملیات «مرصاد» می‌پردازد: «حضور وسیع رزم‌آوران مردمی به سپاه پاسداران امکان داده است تا در حین مقابله با هجوم گسترده دشمن از جبهه‌های جنوب، غرب و شمال غربی کشور بتوانند حرکت ستون زرهی منافقین را در ۲۰ کیلومتری اسلام‌آباد غرب متوقف کنند و با بستن تنگه پاتاق آنان را به محاصره در بیاورند».
همزمان با ایام پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران که سازمان مجاهدین در بلاتکلیفی شدیدی به سر می‌برد «رجوی» توانست «صدام حسین» را متقاعد کند که قبل از بسته شدن کامل مرزها و اجرای قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل به سازمان مجاهدین اجازه آخرین حمله به خاک ایران را بدهد.
چنان در عالم تخیل کار ایران را تمام شده می‌دانست که نخواست وقت را با جواب دادن به اشکالات یارانش از دست دهد، سرمست از پیروزی که خیالش را می‌کرد به آنان گفت: جمع‌بندی نهایی در میدان آزادی!». سوم مرداد راه افتادند و از تنگه موسوم به پاتاق وارد خاک ایران شدند. با حمایت ارتش بعث، خط اول دفاعی را پشت سر گذاشتند، از سرپل ذهاب عبور کردند و به شهر «کرند» رسیدند. گویا خود «رجوی» هم سوار بر خودروی ضد گلوله همراه آنان بود اما برخلاف توهماتش، کسی به استقبال او و نیروهایش نرفت. کسی گاو و گوسفندی برایشان قربانی نکرد، بلکه با داس و تبر از خانه و کاشانه‌شان دفاع کردند. شهر سقوط کرد و مهاجمان، چنان که از آنان انتظار می‌رفت از مردم عادی آنجا انتقام گرفتند.
نقشه کودکانه و ابلهانه‌ای به نام عملیات «فروغ جاویدان» ریخته شد تا به زعم سران منافقین، تهران فتح و کار نظام مردمی جمهوری اسلامی، یکسره شود؛ منافقین تصور می‌کردند ۴۸ ساعت بعد در تهران هستند در حالی که تنها ۴۸ ساعت با انهدام کامل و نابودی در کمینگاه «مرصاد» فاصله نداشتند.
«مرصاد» آخرین نقطه از هشت سال حماسه و ایثار بود و نقطه پرواز آن‌هایی شد که از چشیدن «جام زهر» خون به لب داشتند و داغی بزرگ در سینه؛ آن‌هایی که برای رسیدن به شهدا پرپر می‌زدند و نظر کردن بر وجه‌الله را آرزو می‌کردند.
این روزها که سی و پنجمین سالگرد عملیات پرافتخار «مرصاد» را پشت سر می‌گذاریم، به منظور تبیین این عملیات و نقش پررنگ و ایستادگی رزمندگان اسلام به سراغ «علی دوستی» فرمانده گردان الغدیر در عملیات «مرصاد» رفتیم و پای صحبت‌های این رزمنده نشستیم تا مشاهداتش از آن حماسه را برایمان روایت کند.
دفاع‌پرس: ابتدا خودتان را برای مخاطبانمان معرفی کنید؟
دوستی: «علی دوستی» هستم و خداوند توفیق را به من عنایت کرده که در جبهه‌های هشت سال دفاع مقدس حضور داشته‌ام. از قائله کردستان که سال ۵۸ آغاز شد به صحنه مبارزه ورود پیدا کردم و تا سال ۶۷ در جبهه‌ها بودم. در عملیات‌های بیت‌المقدس، طریق‌القدس، ثامن‌الائمه، کربلای ۵، والفجر ۸ و ۱۰ مهم‌ترین عملیات‌هایی بوده که در آن‌ها شرکت داشته‌ام. در عملیات «مرصاد» نیز فرمانده گردان الغدیر بوده‌ام و بعد از سال ۶۷ نیز در پاکسازی کردستان حضور فعالی داشتم.
دفاع‌پرس: نظر خودتان را پیرامون دفاع مقدس و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بیان کنید.
دوستی: با وجود فشارهای زیادی که به امام راحل وارد شد ایشان در ۲۷ تیر قطعنامه ۵۹۸ را براساس صلح پذیرفتند و پذیرش این قطعنامه را به منزله نوشیدن «جام زهر» تعبیر کردند. ایشان بارها گوشزد کردند که اعتمادی به دشمن نیست وآن‌ها می‌خواهند خودشان را بازسازی کنند و مجددا به ما حمله کنند.
پس از پخش این پیام سر بر دیوار گذاشته و گریستم در همین حین فردی نزدیک آمد و گفت «جنگ تمام شده چرا گریه می کنید؟» در جوابش گفتم: «نتیجه تمام شدن جنگ را می‌بینید». تنها ۶ روز پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت توسط ایران، نیروهای عراقی توافقات این قطعنامه را زیر پا گذاشته و در جنوب و حوالی خرمشهر دست به حمله زدند و هدف اصلی از این حمله، باز شدن راه نفوذ برای ارتش مجاهدین خلق بود و در ابتدا با ۱۲ لشکر جنگ را آغاز کرده بود با ۶۵ لشکر هجوم آورد و تا جایی وارد کشور شد که در طول هشت سال دفاع مقدس نیامده بود. نیروهای دفاعی ایران در جبهه‌های جنوبی مستقر شدند و در همین زمان سازمان مجاهدین خلق با عملیاتی که خود، آن را «فروغ جاویدان» نامیده بودند به مرزهای غرب ایران حمله کردند.
دفاع‌پرس: شما در عملیات «مرصاد» هم حضور داشتید برایمان کمی در مورد این عملیات توضیح دهید.
دوستی: در سوم مردادماه ۱۳۶۷ منافقین و حزب بعث عراق با خیال اینکه نیروی دفاعی و ارتش جمهوری اسلامی پس از هشت سال جنگ تحمیلی دچار ضعف و ناتوانی شدند اقدام به طرح عملیات «مرصاد» کردند و شعار اصلی آن‌ها در این عملیات «امروز مهران، فردا تهران» بود. دشمن قصد داشت با اشغال شهرهای مرزی وارد کشور شود که با حضور به موقع نیروهای مردمی و جانفشانی رزمندگانی چون شهید «شیرازی» و «شوشتری» گروهگ تروریستی منافقین و حزب بعث عراق در تنگه چهار زبر (تنگه مرصاد) شکست سختی خورد.
ارتش عراق تا منطقه کرند غرب پیش آمده بود و آن‌ها فکر می‌کردند تا منطقه‌ای که ارتش عراق پیش آمده مردم به استقبال آن‌ها خواهند رفت اما مردم توجهی به آن‌ها نمی‌کردند و مانع پیشروی آن‌ها شدند تا جایی که همین مردم نیروهای بسیج، سپاه و ارتش را یاری و مانع از پیشروی دشمن می‌شدند.
منافقین از عملیات «مرصاد» به عنوان عملیات «فروغ جاویدان» یاد می‌کردند. این عملیات سه روز به طول انجامید و سرانجام در پنجم مرداد ۱۳۶۷ با رمز «یا صاحب‌الزمان (عج)» و به منظور مقابله با نیروهای گروهک منافقین در منطقه اسلام‌آباد غرب و کرند غرب در استان کرمانشاه آغاز شد.
دفاع‌پرس: منافقان به دنبال همراهی افراد محلی غرب کشور با خود بودند و روی آنان حساب ویژه باز کرده بودند. چه شد که این اتفاق رخ نداد؟
دوستی: منافقین با این تصور پوشالی که ایران در یک وضعیت نامناسب اقتصادی و سیاسی قرار گرفته و با افزایش انتقادات شدید در جامعه توان تأمین نیرو برای جبهه‌های خود را ندارد، خیال کردند می‌توانند مردم را با خود همراه و همگام کنند اما دشمن غافل از این بود که مردم بیدارند و اسلام، انقلاب و دین خود را دوست دارند و هیچ وقت تسلیم گروهک‌های تروریستی نخواهند شد و تمام محاسبات دشمن در رابطه با وضعیت داخلی کشور ایران برعکس جواب داد.
مردم از همکاری با آن‌ها خودداری کردند و همین موضوع سبب رقم زدن جنایات فجیعی توسط منافقین در شهرهای تصرف شده شد که از معروف‌ترین آن‌ها، جنایت بیمارستان اسلام‌آباد غرب است. با لباس نظامی وارد پاسگاه‌ها و پادگان ها شدند و جوانان این مملکت را که برای دفاع از کشور در مقابل دشمن خارجی رفته بودند به رگبار بستند. منافقین در این فاجعه جمعی از مجروحان و کارکنان و بیماران بستری در بیمارستان را در حیاط بیمارستان به شهادت رساندند و پیکرهای آن‌ها را هم به آتش کشیدند.
دفاع‌پرس: پیرامون حضور خودتان در عملیات «مرصاد» برایمان بگویید.
دوستی: برنامه ما در آن زمان این بود که به سمت جنوب برویم، ولی زمانی که منافقین آمدند مسیر ما عوض شد به سمت کرمانشاه و اسلام‌آباد رفتیم و وقتی به جاده اسلام‌آباد وارد شدیم به سردار «غلامرضا احدی» رسیدیم و ایشان گفتند؛ «نیروهای ما در این نقطه هستند و شما به سمت شرق جاده بروید» و ما رفتیم در منطقه مستقر شدیم.
در ابتدای عملیات نگرانی‌های زیادی داشتیم و اضطراب شدید بر ما غالب شده بود که در این حین سردار «منصوری» و سردار «صیادشیرازی» و سردار «شوشتری» نیز به منطقه رسیدند و ما جهت تقسیم مسئولیت‌ها خدمت آن‌ها رسیدیم.
دفاع‌پرس: در خصوص نحوه عملیات «مرصاد» و شکست منافقین توضیح دهید.
دوستی: نیروهای منافق با در اختیار داشتن بیش از ۶ هزار نیرو، حدود یک هزار خودرو و ادوات و تجهیزات مجهز در ساعت ۱۶ عصر روز چهارم مرداد ۱۳۶۷ با عبور از مرز خسروی عملیات خود را آغاز کردند و فاصله مرز قصر شیرین تا منطقه تنگه چهارزبر در ۳۴ کیلومتری غرب کرمانشاه را با سرعت بسیار زیاد طی کردند.
هر لحظه بر آتش دشمن افزوده می‌شد، دشمن بی‌هدف و به صورت گسترده در حال آتش افروزی در منطقه بود و رزمندگان ما با توجه به وجود مهمات اندک، با زیرکی و نشانه‌گیری دقیق تانک و تجهیزات خودرویی دشمن را یکی پس از دیگری هدف می‌گرفتند.
نبود امکانات کافی از جمله مهمات، آب و غذا، نیروهای ما را دچار نگرانی کرده بود اما شوق رزمندگان سبب شد تا در منطقه بمانیم تا با دشمن مقابله کنیم. سه روز این درگیری ادامه داشت و بچه‌ها که داخل کوه بودند، نه آب داشتند و نه غذا منطقه هم هوای گرم بسیار شدیدی داشت مثل زمان خرماپزان در فصل تابستان بود. تعدادی از بچه‌ها که از فرط تشنگی خودشان را به رودخانه رسانده بودند، در معرض تیر قرار گرفتند و آب‌خورده و نخورده به شهادت رسیدند.
سرانجام عملیات «مرصاد» با رمز «یا صاحب الزمان (عج)» در نیمه‌های شب پنجم مرداد آغاز شد و نیروهای ما حدود ۱۲ ساعت و تا ساعت ۱۶ روز پنجم مرداد با جان و دل مقابل منافقان ایستادگی کردند و از پیش روی آن‌ها جلوگیری کردند و این ایستادگی رزمندگان سبب شد تا دشمن در دشت زمین‌گیر شود.
در ساعت ۱۶ روز پنجم مردادماه نیروهای کمکی به فرماندهی شهید «صیاد شیرازی» با دو لشگر از اسلام‌آباد غرب و یگان‌های عملیاتی و گردان‌ها از شرق و غرب به منافقین حمله کردند و پس از گذشت سه روز حمله و عقب‌نشینی، منافقان از کشور خارج و در برابر اراده جوانان غیور ایران سر تسلیم فرود آوردند.
دفاع‌پرس: در خصوص نقش‌آفرینی رزمندگان خراسان جنوبی در عملیات «مرصاد» برایمان بگویید.
دوستی: در عملیات «مرصاد» دو گردان امام علی (ع) به فرماندهی «محمدرضا نقره‌ای» و جانشینی شهید «صفرعلی رضایی» و گردان الغدیر به فرماندهی بنده حضور داشت و زمانی که فرماندهی این گردان را برعهده داشتم 35 سال سن داشتم.
دفاع‌پرس: پیام عملیات «مرصاد» به مردم ایران و جهان چه بود؟ نظر شما در خصوص اظهار نظرهای منافقان و اینکه خود را دوست‌دار ملت ایران معرفی می‌کنند، چیست؟
دوستی: عملیات «مرصاد» صداقت و درستی ایران و دروغگویی استکبار را به دنیا ثابت کرد و خود ایرانیان و مردم ایران باید متوجه شوند که دشمن، دشمن است و دیدیم که بعد از پذیرش قطعنامه توسط ایران دشمن مجدادا به ما حمله کرد که نهایتا شکست مفتضحانه‌ای از جمهوری اسلامی ایران خورد.
عملیات «مرصاد» به نوعی آخرین عملیات هشت سال دفاع مقدس به شمار می‌رود که با موفقیت چشمگیر رزمندگان جبهه اسلام به پایان رسید و افزون بر آن که پیروزی نظامی بزرگی در پی داشت و با ضرباتی که به سازمان منافقین وارد شد از نظر امنیتی نیز برای کشورمان نیز موفقیت بزرگی بود در حالی که آخرین برگ تاریخ جنگ تحمیلی بسیار افتخار آمیز ورق خورد.
باید به یاد داشته باشیم منافقان چه کسانی بودند و هستند و چه خیانت‌ها به کشور کردند، خیانت‌هایی که تاریخ از یادآوری این خیانت‌ها شرم دارد. در طول ۴۰ سال اخیر منافقان افراد صاحب نام و مهمی را با ترورهای خود از ما جدا کردند، بدون شک مردم از منافقان بیزار هستند و این افراد هر چه تلاش کنند و خود را دوست‌دار ملت ایران و پاک نشان دهند باز در دل مردم جایی ندارند.
دفاع‌پرس: در پایان چنانچه مطلب و یا توصیه‌ای دارید، بفرمایید.
دوستی: باید بدانیم انقلابی که امروز حافظ و پاسدار آن هستیم به سادگی به دست نیامده و جوانانی که با هزاران آرزو در میدان نبرد با دشمن حاضر شدند و در برابر دشمنان سینه سپر کردند و خون خویش را تقدیم اسلام و انقلاب کردند تا امروز ما در امنیت و آسایش زندگی کنیم.
دشمن امروز با راه‌اندازی جنگ فرهنگی و رسانه به دنبال گمراهی جوانان و نوجوانان بوده و با ایجاد تفرقه درون کشور می‌خواهد به اصل انقلاب ضربه بزند و هر روز با توطئه‌های جدید وارد میدان می‌شود و امروزه درگیر یک جنگ خاموش هستیم که حتی به خانه‌ها ورود پیدا کرده است.
«تبعیت از ولایت فقیه»، «وحدت» و «یکپارچگی» مهم‌ترین رمز پیروزی رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس به ویژه عملیات «مرصاد» است. درست است که مشکلاتی در ایران اسلامی وجود دارد، اما این مشکلات در همه دنیا وجود داشته و نباید زود باور بود و به بهانه مشکلات فریب خورد. اگر در حوزه «دشمن‌شناسی» قوی شویم هیچ فرد و هیچ ابرقدرتی نمی‌تواند ما را از آنچه برای آن جنگ مقاومت کرده‌ایم دور کند و این امر به هوشیاری جوانان ایران که آینده‌ساز و بنیه فکری این کشور هستند بستگی دارد.
انتهای پیام/
