به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، به مناسبت فرارسیدن ماه محرم و سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، حجت‌الاسلام «سید روح‌الله مؤید» از شعرای آئینی استان خراسان رضوی به پاسداشت نهضت سرخ حسینی که برگرفته از آموزه‌های قران است شعری را سروده که در ادامه می‌خوانید.
رأس او بر نیزه‌ها قرآن تلاوت می‌کند
جسم او بر خاک «الرحمن» قرائت می‌کند
در نماز عشق انگشتر دهد بر ساربان
آخرین ساعات هم دارد کرامت می‌کند
سوره والفجر پیشانی غرق خون اوست
هرکه قرآن خواند مدح او روایت می‌کند
هرکه فارق ماند از معنای آیات مبین
روز محشر این کتاب از او شکایت می‌کند
وای از شام بلا و هتک آیات خدا
خیزران بر قاری قرآن جسارت می‌کند
جان فدای آن غریبی که به پاس حفظ دین
جان خود را می‌گذارد استقامت می‌کند
غیرت الله است اما در بقاء مکتبش
اهل‌بیتش را مهیای اسارت می‌کند
تا نماند عذر دیگر بر گروه سنگدل
اصغرش را آورد اتمام حجت می‌کند
زینبش را می‌فرستد کوفه و شام بلا
خویش هم بر نیزه از خواهر حمایت می‌کند
تشنه مثل او ندیدم آب را شرمنده کرد
در مسیر عاشقی جان داد و دین را زنده کرد
سرور آزادگان، ای شاه مظلومان حسین
پیکرت مانده است بر خاک بلا عریان حسین
آیه‌ی کهف و رقیم، آیینه‌ی آزادگی است
سرفراز از رأس روی نیزه شد قرآن حسین!
دوست دارم من کتاب الله را ای نور حق
شد به عاشورا انیست خواندن قرآن حسین
آیه‌های صبر معنایش همین اصحاب توست
تا قیامت یاورانت بهترین یاران حسین!
از لب خشکیده و از پیکر بی‌سایبان
شرمسارت تا جزا هم ابر هم باران حسین
دوست دارم صبح و شب گریم کنار قتلگاه
گر که خواهم از خدا من عمر جاویدان حسین
احمد از داغ تو می‌گریید چون ابر بهار لطمه می‌زد
فاطمه از این غم سوزان حسین
گریه‌ی عالم کجا و گریه‌ی زینب کجا
ریخت قطره‌قطره در پای عزایت جان حسین
جان‌فدای آن دل پر اضطراب اما صبور
در غم تشت طلا و روضه‌ی کنج تنور
شهد لب‌های تو را از خیزران باید شنید
سختی جان‌دادنت را از سنان باید شنید
در عزای خاتمت چشم سلیمان خون گریست
این قساوت را فقط از ساربان باید شنید
آسمان را دود می‌دید از شرار تشنگی
رسم مهمانی به رسم کوفیان باید شنید
شمر روی سینه آمد، پا روی قرآن گذاشت
غربت آن شاه را از این بیان باید شنید
سینه باید زد به یاد سینه‌ی بشکسته‌ات
روضه را از مادر قامت کمان باید شنید
تا صدایت قطع شد، شد ناله‌ی طفلان بلند
شرح آن از دختر مویه‌کُنان باید شنید
کربلا پایان خونت نیست ای جاوید عشق
نهضتت را از زمین و از زمان باید شنید
کربلا لرزید و شد بر نیزه آن خورشید نور
آیه‌آیه شد کتاب‌الله با سُمّ ستور
انتهای پیام/
