به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، اولین سالگرد درگذشت حبیب‌الله صادقی، هنرمند نقاش، کاریکاتوریست و گرافیست، استاد دانشگاه، منتقد هنری و رئیس گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر، با عنوان «مجلس حبیب» شامگاه پنج‌شنبه در رواق شهدا حوزه هنری برگزار شد.
سراج: حبیب‌الله صادقی دلش پُر از نور و لبش خندان بود
در ابتدا، حسام‌الدین سراج، هنرمند موسیقی به تشریح گوشه‌ی از برجستگی‌های مرحوم حبیب‌الله صادقی پرداخت و با بیان اینکه خنده‌رویی ویژگی حبیب بود، چیزی که هیچ‌گاه از صورت او پاک نمی‌شد، گفت: حبیب‌الله صادقی به‌دنبال ایجاد الفت بین اطرافیانش بود؛ او دلش پُر از نور و لبش خندان بود.
وی ادامه داد: این‌روزها خیلی از من درخواست می‌شود درباره انقلاب در تلویزیون و جاهای مختلف مصاحبه شود. انقلاب مربوط به حدود ۴۵ سال پیش است و در این خصوص با این سوال روبرو هستم که انقلاب درست‌تر است یا کشورداری معقول.
این هنرمند ادامه داد: یکی از ویژگی‌های انقلاب‌ها ویرانگری ساختارهاست؛ من با این سوال روبرو هستم که با وجود این ویژگی‌ها ایا باید همواره در انقلاب باشیم و فرزندانمان را در این مسیر قرار دهیم یا به‌مدیریت درست جامعه بپردازیم.
سراج افزود: روزی کسی از من پرسید ایمان مهم‌تر است یا عقل و من گفتم عقل. معتقدم اگر ایمان داشته باشیم و عقل وجود نداشته باشد نمی‌توانیم در ایمان بمانیم ولی با عقل به ایمان می‌رسیم.
میرفتاح: حبیب صادقی به‌اعتبار آثارش شهید است
در ادامه، سید علی میرفتاح، پژوهشگر هنر و از دوستان مرحوم صادقی گفت: مرگ حبیب صادقی به‌کام همه تلخ آمد درحالی که برای خودش چنین نبوده است؛ مرگ عزیزان یادآوری نزدیک بودن مرگ خودمان است.
وی به فعالیت‌های حبیب‌الله صادقی پرداخت و با بیان اینکه فعالیت‌های صادقی بسیار ارزشمند بوده است، افزود: شاید هنوز در عرصه هنر نتوانسته‌ایم روشنفکری متناسب با انقلاب اسلامی داشته باشیم؛ جامعه مدرن همچنان که نیازمند معلم، وکیل و وزیر دارد؛ نیازمند روشنفکرانی است تا بتواند کارهای فکری و فرهنگی را پیش ببرد.
این پژوهشگر هنر تصریح کرد: نسل حبیب‌الله صادقی در حوزه هنری و در عرصه نقاشی و گرافیک، کاری کرد که برای اولین‌بار نقاشی وارد زندگی و فهم آدم‌ها شد. بخاطر همین است که در دهه‌ی ۶۰ در خانه‌ها و حتی در جبهه و سنگرها شاهدیم نقاشی اساتیدی مثل حبیب‌الله صادقی، حسین خسروجردی و کاظم چلیپا وجود داشته است.
میرفتاح با بیان اینکه نقاشی به ما برای فهم دنیای مدرن کمک می‌کند، گفت: با اینکه ما در جایگاهی نیستیم تا درباره شهادت صحبت کنیم اما آشکار است که شهادت الزاما می‌تواند ارتباطی به تیر و ترکش نداشته باشد؛ من از موضع خودم می‌گویم افرادی مثل حبیب صادقی به‌اعتبار آثاری که خلق کرده‌اند نمرده‌اند و فراموش نشده‌اند، این‌ها زنده‌اند چون آثارشان زنده است و به اعتباری شهید‌اند.
زنده‌یادصادقی از محضر استادانی همچون اصغر محمدی، محمود فرشچیان، سید مهدی حسینی، مجید مهرگان، هانیبال الخاص، مارکو گریگوریان، پرویز تناولی، حبیب الله آیت‌اللهی، جواد حمیدی و محمود جوادی پور بهره جست و در کنار کاظم چلیپا و ناصر پلنگی و چند تن دیگر جزو هسته اولیه جریان موسوم به نقاشان انقلاب شد.
دغدغه اصلی او ماهیت هنر ملی، دینی، ایرانی و انقلابی بود و از جمله نقاشانی بود که در زمینه هنر عاشورایی فعالیتی گسترده و تاثیرگذار داشت و در دانشگاه‌های مختلفی همچون دانشکده هنر، دانشگاه شاهد، دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه الزهرا و واحد هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز به آموزش هنر و مدیریت هنری پرداخت.
عضویت در واحد تجسمی حوزه هنری، عضویت پیوسته در فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران و ریاست موزه هنرهای معاصر تهران از مهمترین سوابق مدیریتی او به حساب می‌آید. وی ۵ مرداد ماه ۱۴۰۱ به دلیل عارضه قلبی دار فانی را وداع گفت.
انتهای پیام/
