اسلام تنها راه شناخت منجی آخرالزمان

همه ادیان توحیدی با هدف تبیین و معرفی منجی آخرالزمان از سوی خداوند پدید آمدند که به علل مختلف از جمله تحریف و بدعت پیروان‌شان مسئله منجی نیز در سایه تحریف قرار گرفت، اما اسلام منجی یگانه بشریت را به بهترین شکل تبیین و معرفی کرد.
کد خبر: ۷۹۰۹۵۷
تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۴ - ۰۳:۰۴ - 07November 2025

به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، بشریت از زمانی که پا به عرصه فرهنگ و شعور و درک گذاشت چگونه با این عقیده و فکر یعنی اعتقاد به ظهور منجی انس گرفت. با تأملی در خلقت انسان و بشریت پی می‌بریم که بازگشت ترسیم خطوط الهی برای روز موعود به شروع خلقت است؛ زیرا روز موعود هدف و غرض خلقت به حساب آمده است. یعنی هدف از خلقت آن است که عموم بشریت به کمال مطلوب خود در سطح گسترده برسد.

اسلام تنها راه شناخت منجی آخرالزمان

ولی بشر در ابتدای امرش دو شرط از شرایط اصلی این هدف و به تعبیری دیگر تطبیق عدل کامل به معنای گسترده آن را نداشته است: یکی شناخت حقیقی مفهوم کامل عدل و دیگری آمادگی برای فداکاری در راه پیاده کردن آن بعد از شناخت کامل.

انبیای الهی در طول تاریخ بشریت درصدد برآمدند تا مردم را به این دو امر رسانده و به آن آگاه سازند. یعنی هم در ناحیه نظری، سطح فرهنگ و فکر آنان را بالا ببرند تا عدل کامل را درک نمایند و هم از ناحیه عملی، سیر بشر همراه با تعلیمات انبیا، مردم را آماده فداکاری برای پیاده کردن اهداف آنان نماید.

انبیای الهی در ضمن انجام وظیفه خود در این دو مورد، مردم را به هدف اساسی از خلقت که در روز موعود تحقق پیدا می‌کند گوشزد کرده‌اند. انبیای الهی گرچه سعی بلیغ برای تحقق این دو شرط اساسی به جهت نزدیک شدن به هدف نمودند ولی به جهت بلندی و ارزش هدف و پایین سطح فکری مردم عصر خود نتوانستند مردم را نسبت در آن دو امر به فعلیّت برسانند.

در مورد امر اول مشاهده می‌کنیم که، چون مردم معنای صحیح عدل کلی را نمی‌فهمیدند لذا انبیاء طرحی جامع برای پیاده شدن آن از خود به جای نگذاشته‌اند و بدین جهت، هدف انبیای الهی قبل از حضرت موسی (ع) تنها نهادینه کردن اصل این عقیده بوده و چندان تعالیم عملی و شرعی از خود به جای نگذاشته‌اند.

آری، از زمان حضرت موسی (ع) شروع تبیین و توضیح شرایع تفصیلی است که اوج آن در شریعت اسلامی محمدی (ص) است تا سطح فکر بشر را بالا برده و شرط اساسی اول را بفهمند. در تأیید این مطلب مشاهده می‌کنیم که شرایع قبل از اسلام عموماً یا غالباً شرایع اقلیمی و قومی بوده است برخلاف دین اسلام که برای عموم بشر فرستاده شده است.

در مورد شرط دوم نیز ملاحظه می‌کنیم که بشریت تاکنون اعلام آمادگی برای پیاده شدن حکومت عدل جهانی را از خود نشان نداده‌اند، همان گونه که از عملکرد و پرونده بشریت در طول تاریخ استفاده می‌شود. قبل از اسلام، کوشش فراوانی در راه نزدیک شدن اهداف خلقت و حکومت عدل جهانی شد ولی این کوشش به سرانجام نرسید ولی با اسلام ادامه پیدا کرد.

منبع: منجی از دیدگاه ادیان/ علی‌اصغر رضوانی

انتهای پیام/ 161

نظر شما
پربیننده ها