گروه استانهای دفاعپرس ـ «مهدی رحیمآبادی» مدیر اسناد ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خراسان جنوبی؛ سردار سرلشکر شهید «محمد ناصر ناصری» سال ۱۳۴۰ در روستای سیستانک شهرستان قاین به دنیا آمد و از دوران متوسطه و همزمان با تحصيل در دبيرستان حرفه و فن بيرجند به مبارزه عليه رژيم پهلوی پرداخت و سرمنشأ اقدامات جمعی بسياری مثل تظاهرات، حمله به يگانهای نظامی و غیره شد.
پس از پيروزی انقلاب اسلامی در تأسيس كميته انقلاب اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بيرجند نقش كليدی ايفا كرد و به عضويت سپاه در آمد و مدرک ديپلم را نيز اخذ كرد. همزمان با تجاوز شوروی سابق به كشور افغانستان در جبهه خدمت به مردم محروم و مجاهدين افغانی به فعاليت مشغول شد.
شهید «ناصری» به شكل گستردهای به حمايت از نهضت جهادی رهبران افغانی و ملت محروم اين كشور پرداخت و همزمان به شورش منافقين در شهرهای بيرجند، قائن و نواحی اطراف زادگاهش پايان داد و در سال ١٣۵٩ ضمن پذيرش مسئوليت سپاه زيركوه، به دو شهر «شيندند» و «فراه» سفر كرد و راهكارهایی را برای كمک به مردم و مسئولان افغانی ارائه داد.
پس از آغاز جنگ تحميلی عراق عليه ايران، عازم مناطق جنگی شد و به جهت ضرورت حضور فيزيكی او در محل كارش، مسئولان مانع اعزام او میشدند ولی او به جبهه غرب و جنوب میرفت و چهار بار دچار مجروحيت از ناحيه كمر و پا شد، ضمن پشتيبانیهای تداركاتی در شهرهای بيرجند، قاین و گناباد نقش بسيار مهمی را در بسيج نيروهای مردمی و اعزام آنها به جبهه ايفا میكرد.
در سال ١٣۶٣با حفظ سمت قبلیاش فرماندهی سپاه بيرجند را پذيرفت؛ ضمن اينكه مسئوليت يكی از محورهای اطلاعات و عمليات تيپ بيست و یک امام رضا(ع) در عمليات عاشورا(ميمک) را نيز به عهده گرفت كه در اين عمليات به شدت از ناحيه كتف و پا مجروح شد و در سال ١٣۶۴ با شهید «محمود كاوه» آشنا شد و «كاوه» كه استعداد و پشتكار او را میديد، ايشان را به تيپ ويژه شهدا جذب كرد و رياست ستاد را به او سپرد.
ارتباط صميمی و رابطه مريد و مرادی بين آن دو سبب موفقيت بيشتر آن دو و نيز تيپ ويژه شهدا میشد. او در فرصت كمی كه در حاشيه وظايف و مسئوليتهای متعددش داشت مشغول ادامه تحصيل شد و در رشته مديريت دولتی مدرک كارشناسی را اخذ كرد.
همسرش همواره به او آرامش میداد و امور منزل و سه فرزندش «سعيد، مريم و زهرا» را به تنهايی اداره میكرد و برای آنان هم مادر بود و هم پدر. «محمدناصر ناصری» كه مسئوليت كنسولگری جمهوری اسلامی ايران در مزار شريف افغانستان را به عهده داشت و در راستای ايجاد انسجام و وحدت بين مسلمانان شيعه و سنی خدمت میكرد، در روز هفدهم مرداد١٣٧٧ به دست نيروهای طالبان در زيرزمين كنسولگری به طرز بیرحمانهای به شهادت رسيد.
انتهای پیام/