به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید خلبان آزاده حسین لشگری، ملقب به سیدالاسراء ایران، در سال ۱۳۳۱ در روستای ضیاءآباد شهرستان قزوین به دنیا آمد. سال ۱۳۵۴ پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ایران، برای تکمیل دوره خلبانی به خارج از کشور اعزام شد و با درجه ستوان دومی به ایران بازگشت و به عنوان خلبان هواپیمای شکاری اف - ۵ مشغول به خدمت شد.
در جنگ تحمیلی پس از انجام ۱۲ مأموریت، هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و مجبور به ترک هواپیما شد که نهایتاً در خاک دشمن به اسارت نیروهای بعث عراق درآمد و مدت هشت سال از ۱۶ سال اسارت خود را با حدود ۶۰ نفر دیگر از هم‌رزمانش در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد.
لقب سید الاسرای ایران را رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با این آزاده سرافراز به ایشان دادند. این خلبان سرافراز سرانجام روز ۱۹ مرداد سال ۱۳۸۸ بر اثر عارضه‌های ناشی از دوران اسارت در سال‌های جنگ تحمیلی به شهادت رسید.
روایت همسر شهید از لحظه شهادت
لحظه شهادتش تلخ‌ترین لحظه زندگی ام بود. نوزدهم مرداد سال ۸۸ بود. شام خورده بودیم و حسین می‌خواست نوه مان محمد رضا را به بیرون ببرد. حالش خوب بود و ظاهرا مشکلی نداشت. رفت و بعد از دقایقی به خانه بازگشت. گفت می‌خواهم توی سالن کنار محمد رضا بخوابم. من هم شب بخیر گفتم و از پله‌ها بالا رفتم. آخرین پله که رسیم دیدم صدای سرفه اش بلند شد. بخاطر شکنجه‌هایی که شده بود حالش بدی داشت و همیشه سرفه می‌کرد، اما این دفعه صدایش متفاوت بود. پایین را نگاه کردم دیدم به پشت افتاده. نمی‌دانم چطور خودم را به او رساندم. حالت خفگی پیدا کرده بود. به سختی نفس می‌کشید. دستش در دستم بود و نگاهمان بهم گره خورده بود. دنیا برایم تیره و تار شد. چشمان حسین دیگر نگاهم را نمی‌دید و لحظاتی بعد دستانم از آن وجود گرم، جسمی سرد را حس لمس می‌کرد.
انتهای پیام/ 112
