به گزارش خبرنگار دفاعپرس از بیرجند، «حبیبالله زنگویی» فرزند «حسن» روز هشتم آذر ۱۳۴۴ در روستای «ماهیزرد» از توابع شهرستان نهبندان دیده به جهان گشود. روزهای کودکی و طفولیت را پشت سر میگذاشت و هر روز در آغوش پر مهر و محبت خانوادهاش چیزهای تازهای یاد میگرفت.
او یاد گرفت که چگونه با مشکلات پیش رو دست و پنجه نرم کند. خود را برای دورانی سخت آماده میکرد و سپس راهی مدرسه شد و توانست تا سال سوم راهنمایی درس بخواند ولی به خاطر پارهای از مشکلات از تحصیل باز ماند و به کار قالیبافی مشغول شد.
لحظههای پر تلاطم نبرد رژیم بعث عراق و ایران و تهاجم همهجانبه استکبار جهانی به ایران اسلامی، سرآغاز دوران سخت زندگی جوانانی بود که با جان و دل حجله دامادی را رها کرده و در معرکه خون و آتش مردانه جنگید.
«حبیبالله زنگویی» نیز همچون سایر جوانان این مرز و بوم به استقبال لحظههای پر تلاطم زندگی و لحظات شیرین با خدابودن رفت تا جهت دفاع از انقلاب بنا به احساس وظیفه شرعی و ملی، حرکتی عالمانه کند.
او از طریق بسیج سپاه پاسداران عازم میادین نبرد شد و سرانجام پس از رشادتهای بسیار روز شانزدهم فروردین ۱۳۶۴ در شرق دجله عراق با عنوان خدمه توپ، به فیض شهادت نائل گشت و پیکر پاکش مدتها در منطقه باقی ماند و روز بیستم بهمن ۱۳۷۳ پس از تفحص و جستوجو در زادگاهش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/