گروه استان‌های دفاع‌پرس - جواد بیگدلی؛ صدای نوحه‌خوانی همیشه در این دو ماه توی سنگر می‌پیچید انگار قوت قلب و نور امید بود، حسین (ع) را از کودکی می‌شناختند از روزی که زبان باز کرده بودند کنار نام مادر و پدرشان نام حسین را تمرین کرده بودند تا بیاموزند از رسم از خود گذشتگی را چرا که از عشقش، از راهش و از ایثارش بسیار شنیده بودند.
حسین برایشان تنها یک امام نبود یک راه بود و یک منش برای همین ارادت به حسین (ع) برایشان یک رنگ و بوی دیگر داشت. حالا خودشان گر چه گمنام هستند اما میزبانی دلدادگانی را دارند که مثل خودشان عشق به امام را در دل دارند.
اینجا هر کس با هر چه دارد پذیرایی می‌کند، یکی با آب خنک یک نفر با یک خوشه انگور و دیگری با یک لقمه نان اینجا همه به عشق آمده‌اند، آنهایی که جامانده‌اند با قلبی آکنده از غم برای عرض ارادات آمده بودند
اینجا همه آنهایی که جسمشان جامانده و قلبشان در راه کربلاست آمده بودند تا تسلی به قلب شکسته خود دهند، از روزها قبل همه عاشقان برای برپایی این ضیافت تلاش کردند تا به نیابت از شهدا میزبان خوبی برا زائران باشند.
سه سالی است که پیاده‌روی جاماندگان اربعین از مسیر تاج سد گاوازنگ تا مزار شهدای گمنام برگزار می‌شود و مزار شهدایی که نام و نشانش خوش‌نامی است یک نشانه برای گرد هم جمع شدن همه عاشقان شده همه آمده بودند از پیر تا جوان از زن تا مرد و همه یک مقصد داشتند.
انتهای پیام/
