گروه دفاعی امنیتی دفاعپرسـ رحیم محمدی؛ نیروهای مسلح هر کشوری واحدی به نام «مهندسی رزمی» دارند که فعالیتهای مورد نیاز مهندسی یگانها و لشکرها را در شرایط مختلف انجام میدهند؛ حال چنانچه جنگی رخ دهد، عملکرد این بخش از نیروهای مسلح در روند جنگ تأثیر مستقیمی دارد؛ بدینصورت که نیروهای نظامی در صحنه نبرد برای در امان ماندن از تیر و ترکش، و یا برای عبور و مرور وسایل نقلیه و یا حتی برای متوقف کردن و سخت کردن حملات دشمن، با استفاده از ظرفیت مهندسی رزمی باید تدابیر ویژهای را اتخاذ کنند.
حال چنانچه در شرایط جنگی، نیرویی بخواهد از عرض رودخانهای عبور کند، نیاز به اقدامات مهندسی رزمی بهمنظور احداث پل ثابت یا شناور دارد؛ یعنی برای احداث پل یا باید از خودروهای پلگذار استفاده کرد و یا با وسایل موجود پلی موقت ساخت تا نیاز اولیه رفع شود و پس از آن نسبت به ساختن پلی با استحکام بالا اقدام لازم صورت گیرد.
بهعنوان مثال، اوایل جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به واسطه اینکه سپاه تازهتأسیس فاقد واحد مهندسی رزمی بود از هر ابتکاری برای احداث پل بر روی رودخانههای خوزستان استقبال میکرد؛ در همین رابطه میتوان به احداث پلی ابتکاری آن هم در چهلمین روز آغاز جنگ اشاره کرد.
زمانی که ارتش عراق در ماه دوم جنگ، عملیاتی را در «کوی ذوالفقاریه» انجام داد، ولی با شکست مواجه شد، نیروهای مستقر در منطقه بهمنظور تعقیب و تنبیه متجاوز قصد عبور از رودخانه بهمنشیر را داشتند که به دلیل نبودِ واحد مهندسی رزمی در سپاه و امکانات احداث پل مکانیزه در ارتش، سپاه از جهاد سازندگی آبادان درخواست کرد در صورت امکان پلی برای عبور نفرات بر روی روخانه بهمنشیر احداث کند.
لذا با جمع شدن تمام بچههای سازندگی هر کس ایدهای برای ساخت پل ارائه داد که از بین ایدههای مطرحشده، ایده فردی به نام «بویری» از جوشکاران شاغل در پالایشگاه آبادان، مورد توجه و تأیید قرار گرفت؛ براساس این ایده ۱۲ بشکه ۲۲۰ لیتری بهصورت جعبهای کنار هم قرار میگرفت و برای اینکه فشار مستقیمی روی بشکهها هنگام عبور و مرور وارد نشود، اطراف این ۱۲ بشکه، نبشی آهنگی گذاشته و روی آنها را هم با تخته چوب پوشانده شد.
بدین ترتیب با کنار هم قرار دادن این جعبههای حاوی بشکههای ۲۲۰ لیتری پلی موقت بر روی رودخانه بهمنشیر در منطقه خیابان «کریمی» آبادان ساخته شد و بدین شکل اولین پل ابتکاری در جنگ ایران و عراق ساخته شد؛ اگرچه این پل که به نام پل بشکهای شهید «مصطفی هزاردستان» شناخته شد و فقط برای عبور نفرات بود، ولی به دلیل مستحکم بودن پل، امکان عبور خودروهای سبک از روی آن هم وجود داشت که برای اطمینان از استحکام پل یک دستگاه جیپ ارتش از روی آن عبور کرد و به سلامت به آن طرف رودخانه رسید.
البته بعدها برای عبور از رودخانه، پلهای شناور دیگری نیز توسط رزمندگان کشورمان ساخته شد که پلهای «بعثت» و «خیبر» از مهمترین و معروفترین این پلها هستند؛ پلهایی که نقش مهمی در پیروزیهای رزمندگان کشورمان داشتند.
انتهای پیام/ 231