گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ ۲۸شهریور ۱۳۷۴ هجری خورشیدی، ساعت ۹ صبح هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ کیش‌ایر مهرآباد تهران را به قصد کیش ترک کرد. دقایقی بعد هواپیما مسیرش منحرف شد. هواپیماربایی صورت گرفته بود. یکی از مهمانداران به نام «رضا جباری» خلبان را مجبور کرد تا به سمت عربستان و فرودگاه ظهران برود، اما برج مراقبت عربستان هرگز اجازه‌ی فرود نداد. مقصد بعدی هواپیمای ربوده شده اردن اعلام شد. برج مراقبت اردنی نیز اجازه‌ی فرود به این هواپیما را نداد. دلهره و اضطراب تمامی مسافران هواپیما را فرا گرفته بود. آن‌ها که به قصد تفریح و سیاحت به کیش می‌رفتند حال بدون آن که بخواهند باید منتظر برج مراقبت کشور‌های مختلف بمانند تا ساعتی به آن‌ها اجازه‌ی فرود بدهند. خلبان و خدمه‌ی پرواز نیز گرفتار خیانت مهماندار شده بودند. از سویی دیگر سوخت هواپیما رو به پایان بود.
«ملک‌حسین» پادشاه وقت اردن قضیه را به «اسحاق‌رابین» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی اطلاع داد. مقصد بعدی «رضا جباری» کجا بود؟ قطعاً اسرائیل. فرودگاه بن گوریون نیز به هواپیما اجازه‌ی فرود نداد، اما خلبان چاره‌ی دیگری نداشت و در تل آویو به زمین نشست. رضا جباری از هواپیما پیاده شد، اما بلافاصله توسط نیرو‌های اسرائیلی محاصره و بازداشت شد. او ادعا کرد قصد پناهندگی به آمریکا را داشته، اما ناگزیر به اسرائیل آمده است. دادگاه اسرائیلی وی را به اتهام دزدی هوایی، هواپیماربایی، حمل غیرمجاز اسلحه و نهایتا ورود غیرقانونی به اسرائیل به ۸ سال زندان محکوم کرد. سایر مسافرین و خدمه‌ی پرواز خواهان بازگشت به خاک ایران شدند.
۱۲ سال پس از این ماجرا «رضا جباری» شهروند قانونی اسرائیل شناخته شد. منابع خبری اعلام کردند دولت کانادا در سال ۱۹۹۸ به او پناهندگی داده است. مجله‌ی هاآرتص اسرائیل در سال ۲۰۰۸ مدعی شد او با هویت جدید خود با نام «ریدا گراری» کلیمی شده و تغییر دین داده است. این در حالی که ورود به دین کلیمی (یهود) امکان‌پذیر نیست مگر فرد دارای اجداد یهودی باشد. سرهنگی ارتش و کارمندی برای نفت گچساران از مشاغلی هستند که ادعا شده او در ایران در آن‌ها مشغول به کار بوده است.
در سال ۱۳۸۵ رسانه‌های ایران به نقل از وزارت اطلاعات خبر دستگیری «رضا جباری» یا «ریدا گراری» را در مرز ایران و ترکیه منتشر کردند و پرونده‌ی این شخص برای همیشه بسته شد.
فیلم سینمایی «زندانی ۷۰۷» با کارگردانی «حبیب‌الله بهمنی» بازتابی از این رخداد در دهه‌ی هفتاد خورشیدی بود. بازخوانی این‌گونه پرونده‌ها در رسانه‌های مختلف کشور می‌تواند درس‌آموز و پندآمیز برای نسل‌های بعدی و حتی اشخاصی باشد که در حین وقوع این‌گونه وقایع به علت امنیتی بودن ذات خبر، چندان در جریان امر قرار نگرفتند.
انتهای پیام/ 133
