گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: رژیم بعث عراق درحالی تجاوز همه‌جانبه نظامی خود به جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد که از همان ابتدا حمایت و پشتیبانی بسیار گسترده و نامحدود منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شامل کشور‌های اروپایی به‌خصوص آمریکا و شوروی را با خود داشت؛ البته همانطور که در اسناد و مدارک موجود است این حمایت‌ها فقط محدود به تامین و تجهیز ارتش صدام نبود و برخی از کشور‌های اروپایی و غربی ازجمله کشور آلمان غربی پای خود را از این هم فراتر گذاشته و در حوزه سلاح‌های شیمیایی نیز کمک‌های فراوانی به رژیم بعث صدام کردند.
این در حالی بود که بر اساس معاهدات بین‌المللی هیچ یک از طرفین درگیر چه در جنگ ایران و عراق و چه در تمامی جنگ‌ها نباید از سلاح‌های کشتار جمعی ازجمله سلاح‌های شیمیایی و میکروبی علیه غیرنظامیان استفاده کنند؛ اما متاسفانه در طول جنگ تحمیلی صدام علیه ایران که هشت سال هم به طول انجامید، رژیم بعث صدام بالغ بر ۲۰۰ مورد از سلاح‌های شیمیایی علیه مردم غرب و شمالغرب ایران و حتی یکی از شهرهای خود به نام «حلبچه» استفاده کرده است.
حال در این میان کشور آلمان را می‌توان یکی از حامیان برتر و اصلی رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی به‌شمار آورد که با تجهیز آن به سلاح‌های شیمایی، دست خود را به خون هزاران نفر از ایرانی‌ها، خصوصاً زنان و کودکان آغشته کرده است. حتی امروز هم شاهد هستیم که جانبازان شیمیایی زیادی در کشور وجود داشته و زندگی می‌کنند.
در واقع باید گفت صدام با استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی که آلمان در اختیار این دیکتاتور خشن و جنایتکار قرار داده بود، جنایات فجیعی را هم در جبهه‌های جنگ و هم در مناطق غیرنظامی و مسکونی ایران رقم زد که در رأس این جنایات می‌توان به بمباران شیمایی سردشت اشاره کرد که در پی آن صد‌ها نفر به شهادت رسیده و هزاران نفر جانباز شدند.
از طرف دیگر اسناد و مدارک موجود، نشان می‌دهد کشور‌های اروپایی نظیر آلمان، هلند، سوئد، دانمارک، انگلیس و فرانسه در ارسال سلاح شیمیایی به رژیم صدام نقش داشتند و ایران بار‌ها این مدارک را در اختیار شورای امنیت و نهاد‌های مدافع حقوق بشر قرار داده، ولی عدم پرداختن به این موضوع نشان می‌دهد که در حقیقت غرب با صدام هماهنگ بوده است.
اگر بخواهیم یه نگاهی کلی و آماری به حملات و جنایات صدام در استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران داشته باشیم باید به این نکته توجه کنیم که برای اولین بار در سال ۱۳۵۹ بود که در آغاز جنگ مناطق جنوب کشور چهار بار از گاز خردل هدف قرار گرفتند. متاسفانه در جریان این حمله شیمیایی شهدای فراوانی آسمانی شدند.
حمله شیمیایی دیگری که صدام جنایتکار علیه کشورمان انجام داد در سال ۱۳۶۰ بود که در جریان این حمله ناجوانمردانه که با استفاده از گاز‌های شیمیایی انجام شد چیزی در حدود ۱۰۱ نفر از رزمندگان و مردم کشور به شهادت رسیدند. اما در سال ۱۳۶۱ بود که رژیم بعث صدام مناطق غرب و جنوب کشور را ۱۲ بار با سلاح‌های شیمیایی مورد حمله قرار داد که در اثر این حملات شمار فراوانی از مردم و رزمندگان کشور مجروح شده و یا به شهادت رسیدند.
موضوع مهم دیگر اینکه متاسفانه شاهد بودیم که در سال ۱۳۶۲ جبهه میانی، غرب، شمال غرب و بخشی از استان‌های ایلام، آذربایجان غربی، اردبیل، باختران، کردستان و سلیمانیه در عملیات‌های والفجر دو و چهار ناجوانمردانه ۶۴ بار مورد اصابت بمب‌های شیمیایی از نوع تاول زا (خردل) و اعصاب (تابون) قرار گرفت و صد‌ها نفر شهید و هزاران نفر مجروح شیمیایی شدند.
دیگر آمار دردناک و جنایتکارانه صدام در حمله شیمیایی به رزمندگان اسلام، شامل دو هزار و ۲۲۵ مصدوم و ۴۰ شهید بود که حاصل ۵۸ مرتبه بمباران شیمیایی با بمب‌های تاول زا، اعصاب، خفه کننده و آلوده کننده خون در عملیات‌های خیبر و بدر در سال ۱۳۶۳ بود.
یکی دیگر از آمار‌های حملات شیمیایی صدام به ایران مربوط به عملیات والفجر ۸ و ابتدای والفجر ۹ در مناطق جنوب کشور بود. در این حملات جنایتکارانه مجموعا ۷۶ بار بمباران با سلاح شیمیایی انجام شد که حاصل آن ۷۷ شهید و ۱۱ هزار و ۶۴۴ نفر مصدوم بود.
از طرف دیگر باید گفت رژیم بعث صدام در پاسخ به حملات رزمندگان اسلام و به خاطر شکست سنگین در عملیات کربلای دو، چهار، پنج و شش جمعا ۱۰۲ بار از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرد که چهار هزار و ۷۲۰ نفر مصدوم برجای گذاشت و ۱۰۷ نفر نیز به شهادت رسیدند.
در پایان باید به این مهم اشاره کرد که حمایت و پشتیبانی کشور‌های غربی از صدام از یک طرف و تامین و تجهیز ارتش متجاوز صدام به آخرین و جدیدترین تجهیزات و سلاح‌های نظامی و شیمیایی از سوی دیگر موجب شده بود تا صدام جنایتکار بدون کوچکترین دغدغه و نگرانی از انواع و اقسام سلاح‌های شیمیایی علیه مردم و رزمندگان ما استفاده کند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
