«جنگ نفتکش‌ها»؛ فیلمی برای ادای دین به کسانی که به صادرات نفت کمک می‌کردند

به گزارش دفاع‌پرس از مشهد، سومین روز از هفته نمایش فیلم‌های دفاع مقدس که به همت انجمن تهیه کنندگان فیلم بلند مشهد و با همراهی اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خراسان رضوی در حال برگزاری است، فیلم «جنگ نفتکش‌ها» ساخته «محمد بزرگ‌نیا» و با تهیه‌کنندگی «سید غلامرضا موسوی» محصول سال ۱۳۷۲ در پردیس سینمایی هویزه مشهد اکران شد.

در پایان نمایش این فیلم، «سید غلامرضا موسوی» تهیه‌کننده فیلم که در کارنامه کاری خود در گفت‌وگو با جمعی از علاقمندان به سینما، اظهار داشت: دوره جنگ، دوره فوق‌العاده ویژه‌ای بود. دوره‌ای بود که همه تقریبا همسان بودند و از یک امکانات استفاده می‌کردند. تعداد زیادی در آن دوران تلاش کردند که این مملکت را حفظ کنند. یکی از این گروه‌ها هم که این فیلم برای ادای دین به بخشی از زحمات آن‌ها ساخته شد، افرادی بودند که با زحمت بسیار، نفت را صادر می‌کردند. آن هم در شرایطی که هیچ کس به ما کمک نمی‌کرد. تا آن زمان کسی از این افراد تشکر نکرده بود.

وی افزود: البته شان آن‌ها خیلی بیش از این بود. اما در قالب یک فیلم سینمایی بیش از این نمی‌شد به آن پرداخت.

موسوی خاطرنشان کرد: البته ساخت این فیلم کار مشکلی بود. در شرایطی که یک فیلم سینمایی بین ۴۰ تا ۶۰ روز تولید می‌شد، تولید این فیلم یک سال زمان برد. با مشکلات عدیده‌ای هم روبرو بودیم. گرمای شدید هوا در خارک از جمله این موارد بود. از سوی دیگر، در ساخت این فیلم، ارتش بسیار موثر بود و آن زمان، افرادی بودند که دوست نداشتند نامی از ارتش برده شود. حتی ارتش با همه کمک‌هایی که به ما کرد، بنا به دلایلی که هنوز هم برای ما روشن نیست، نتوانست به ما مواد منفجره بدهد و مجبور شدیم به گونه‌ای مواد منفجره را وارد کنیم تا بتوانیم صحنه‌های انفجار را بسازیم!

این هنرمند در ادامه گفت: جرقه اصلی این فیلم با «محمد بزرگ‌نیا» نویسنده و کارگردان آن بود. ضمن این که ساخت آن بدون کمک شرکت ملی نفتکش هم امکان‌پذیر نبود؛ لذا من به‌عنوان تهیه کننده وارد شدم و بخشی از مسائل فیلم را به عهده گرفتم.

موسوی با تشکر از همراهی «محمد سوری» مدیرعامل وقت شرکت ملی نفتکش در ساخت این فیلم خاطرنشان کرد: آن‌ها خیلی برای این پروژه همراهی کردند. مدیران شرکت ملی نفتکش در زمان ساخت این فیلم مانند برادران و خواهران ما بودند. در غیر این صورت، این فیلم ساخته نمی‌شد.

وی افزود: با وجود این که هزینه‌های این فیلم ۲ برابر فیلم‌های آن زمان بود، اما مدیرعامل شرکت نفتکش به من گفت که از این فیلم سود هم برده است. او کپی فیلم را به همه شرکت‌های نفتکش دنیا فرستاده بود و از آن‌ها خواسته بود مبالغی را به عنوان کپی رایت به حساب شرکت ملی نفتکش واریز کنند. همین کار هم تراز این فیلم را به اصطلاح «سوپر مثبت» کرده بود.