به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، هرجایی که می‌توانست کاری برای نظام جمهوری اسلامی دهد، پیشقدم می‌شد. به گفته همرزمانش در بعضی از عملیات‌ها جرأت نداشتیم پیشروی کنیم، اما شهید چند قدم جلوتر از ما بود و شاید همین پیشقدم بودن برای دفاع از امنیت بود که شهید «داوود عبداللهی» را عاقبت بخیر کرد و او سرانجام روز دهم مهر ماه ۱۴۰۱ با مسئولیت فرمانده یگان امداد مریوان به شهادت رسید.
برادر شهید عبداللهی درباره روحیات این شهید مدافع امنیت می‌گوید: «از همان ابتدا که برادرم وارد نیروی انتظامی شد، در مسیر خدمت به نظام جمهوری اسلامی و مردم کشورمان کم نگذاشت. بعد از دوره آموزشی‌اش ۷ سال به همراه همسرش در سوسنگرد خدمت کرد و اولین فرزندش هم در آنجا به دنیا آمد. او دو سال هم در نورآباد استان لرستان مشغول به خدمت شد و بعد به مدت ۱۳ سال تا شهادتش در شهر مریوان استان کردستان حضور داشت. او وقتی هم به مرخصی می‌آمد، به روستای بسطام که محل تولدش بود، می‌رفت و چند روزی هم به اقوام و دوستان سر می‌زد.»
شهید مدافع امنیت «داوود عبداللهی» و فرزندش
وی درباره حضور برادرش در استان کردستان بیان می‌کند: «وقتی که به داوود مأموریت دادند برای ادامه خدمت به استان کردستان برود، خودش شهر مریوان را انتخاب کرد. چون آب و هوای مریوان مثل لرستان است، ضمن اینکه زبان کردی و لک و لری کمی به هم نزدیک است. به همین خاطر شهر مریوان و مردمش را دوست داشت. او می‌توانست ۴ سال در مریوان بماند، اما ۱۳ سال در آنجا خدمت کرد. برادرم در مریوان احساس غربت نمی‌کرد و می‌گفت مردم مریوان برای نظامی‌ها ارزش و احترام قائل هستند.»
با آغاز ناامنی‌هایی که در نقاط مختلف کشور اتفاق افتاد، شهید «داوود عبداللهی» مقابل اغتشاشگران ایستاد و بر اثر اصابت گلوله در روز نهم مهرماه مجروح شد و یک روز بعد به شهادت رسید. برادر شهید، خبر شهادت داوود را اینگونه روایت می‌کند: «روز نهم مهرماه به برادرم بی‌سیم زدند که داخل شهر اغتشاشگران فعال شده‌اند. او به همراه دیگر نیرو‌ها به سمت میدان سپاه مریوان رفتند. در آن منطقه که درگیری بود، داوود مانع ورود اغتشاشگران به داخل سپاه شده بود. در جریان این درگیری‌ها یک گلوله به برادرم اصابت کرد. با پیگیری اورژانس او را به بیمارستان مریوان منتقل کردند. عمل جراحی روی برادرم انجام شد. بعد از عمل جراحی اوضاع برادرم خوب نبود و او را به بیمارستان کوثر سنندج منتقل کردند و سرانجام او ساعت ۳ بعدازظهر روز دهم مهرماه به شهادت رسید. خبر گلوله خوردن برادرم را خیلی از اهالی خرم‌آباد می‌دانستند، اما با توجه به شرایط پدر و مادرم به ما نمی‌گفتند. جریان مجروحیت برادرم را روز بعد به ما اطلاع دادند و ما از خرم‌آباد به سمت کردستان رفتیم و ۲۰ دقیقه بعد از رسیدن ما به بیمارستان، برادرم شهید شد.»
شهید «داوود عبداللهی»
درباره شهید
شهید مدافع امنیت سرهنگ «داوود عبداللهی» اولین فرزند خانواده و متولد اول مهر ۱۳۶۰ در روستای بسطام خرم‌آباد بود. او دوران خدمتش را در سوسنگرد، خرم‌آباد و مریوان گذراند و سرانجام در ۱۰ مهرماه ۱۴۰۱ با مسئولیت فرمانده یگان امداد مریوان بر اثر اصابت تیر سلاح جنگی به شهادت رسید. از این شهید دو فرزند به یادگار مانده است.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴
