به گزارش خبرنگار دفاعپرس از اراک، تازه سال ۱۳۴۸ آغاز شده بود و همه در شلوغیهای میهمانی بودند و رفت و آمدها زیاد بود، ولی در خانه مشهدی رحمان این رفت و آمدها بیشتر بود و تنها دلیلش جویا شدن از حال و روز فاطمه خانم مادر احمد بود که باردار بود و زمان ولادت فرزندش نزدیک. سوم فروردین ماه بود که صدای گریه کودک فضای خانه را پر کرد و به همراه صدای گریه، صدای خنده اهالی خانه بود. به شکرانه سلامت مادر و کودک سر به سجده گذاشتند و گوسفندی ذبح و بین اهالی روستای شهرجرد پخش کردند تا همه را میهمان احمد کنند در زمان ورودش به این کره خاکی.
مروری بر وصیت نامه شهید «احمد آجرلی»
به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا و با درود بی کران به امام (قدس سره) امت، این روشنگر راه حق و حقیقت.ای دوستان و برادران هیچ گاه سنگرتان را خالی نکنید و هیچ گاه دست از حمایت امام (قدس سره) برندارید که چنین مجتهدی تا به حال نبوده و از این به بعد نیز نخواهد آمد. بهترین موقعیت است. بیایید از این موقعیت استفاده کنیم و برای رضای خدا کار کنیم تا در نزد خدا رو سفید باشیم.
برادرانی که در جبهه مدارس با جهل و نادانی جنگ میکنید و با قلم، چون خنجری بر سینه دشمن میزنید، هیچ گاه دست از یاری امام (قدس سره) برندارید. برادران راه شهدا را ادامه دهید و از یاری حق دست بر ندارید. خدا نگهدار حق و نگهدار حق طلبان باشد. پدر گرامی اگر من شهید شدم هیچ ناراحت نشو بلکه باید خوشحال شوی که چنین فرزندی داشتی که در راه آقا علی (ع) شهید شد و اگر صبر کنی پاداش بزرگی دارد.
پدر جان مرا حلال کن. میدانم که برایم زحمت فراوانی کشیدی ولی چه کنم که خدا را بیشتر دوست داشتم و از برادران عزیزم و خانوادههای گرامیشان و از رحیم و دیگرآشنایان طلب بخشش میکنم و از تک تک شما امید دارم که مرا ببخشید و مورد لطف خود قرار دهید. اگر من شهید شدم تک تک شما را شفاعت میکنم.
انتهای پیام/