به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، «فرزاد بهزاد بخت‌قمیصی»، چهاردهم تیر ۱۳۳۳، در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. پدرش محمدباقر، ارتشی بود و مادرش نجیبه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته ادبیات درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم مهر ۱۳۵۹، با سمت مسئول تبلیغات در سرپل ذهاب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش مواد منفجره به شهادت رسید. پیکر او در گلزار شهدای علی آباد شهرستان اردبیل واقع است.
فرازی از وصیت‌نامه شهید«فرزاد بهزاد بخت قمیصی»:
این وصیت‌نامه را وقتى مى‌نویسم که همراه برادرانم، عازم جبهه جنگ هستیم، جنگى که ابرقدرت‌های خون آشام همراه جیره خواران داخلى موجود کشور که در غیر خط امام غوطه ورند، شعله ور شد.
جنگی که جیره خوران خارجی شان امثال عراق تجاوزگر کفرپیشه این دست نشانده دیروز شوروى و مزدور آمریکا بر انقلاب خونبار اسلامیان که می‌رود حکومت واحد اسلامى را در جهان پى‌ریزى کند و به حکومت‌هاى فاسد ضد انسانى سوسیال- امپریالیست روسى و امپریالیزم آمریکا براى همیشه از صحنه جهان خاتمه بخشد و من دیگر تحمل ضربات آشکار و پنهان آن‌ها را نسبت به انقلاب اسلامی نداشتم و به حکم آیه قرآن: چه شد بر شما که در راه خدا و بندگان مستضعف او نمى‌جنگید.
من نیز قرآن در قلب، سلاح در دست و جان بر کف، پا به میدان جهاد نهاده‌ام، من مسئولیت شرعى در مقابل پیشگاه جبروت خداوند یکتاى قادر و دین پاک او داشتم من تعلق به خود نداشتم، من امانتى بودم در دست شما و تعلق واقعى‌ام به فطرت که همان توحید هست است.
از طرفى امامم، رهبرم، تمام وجودم خمینى بزرگ آن پیشواى دور اندیش به حق اسلام آن نادر زمانمان آن مبشر و نویددهنده مستضعفین امر فرموده بود که از دین پاسدارى کنم.
انگیزه حرکت و شهادتم مسئولیت انسانی در پیشگاه خدا و اطاعت از رهبرم بود. حال چند تذکر دارم که امیدوارم شما والدین گرامى‌ام به آن‌ها جامه عمل بپوشانید.
۱- پدر و مادر و خواهرم و برادرانم شما را به ایمان به خدا و پاسدارى از اسلام عزیز و نماز و دورى از نافرمانى بخدا و اطاعت از رهبر عظیم‌الشان خمینى بت شکن (ارواحناله الفدا) توصیه مى‌کنم.
۲- حیاطى که در تهران هست به خانواده‌هایى که عده شان زیاد، بدون درآمد، یا کم درآمد، که احتیاج مبرم به مسکن دارند، کلا به آن خانواده اى که حلبى نشین باشد و نمونه‌اش را تلویزیون گهگاهى نشان می‌دهد بدهید.
۳- تمام کتابهاى موجودم را به مسجدى که کتابخانه ندارد و در آن جانماز و عبادت بر قرار هست اهدا کنید.
۴-مدال‌های کشتی‌ام را به فقیرای عزیز بعنوان یادگار و مدال الله را به مادرم و به پدرم مشترکا به عنوان سمبل یادگاری تقدیم می‌کنم.
پروردگارا تو شاهد باش من فقط برای دین تو بپا خاستم و هدفی جز استقرار دین توحیدت نداشتم.
انتهای پیام/
