گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس - حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ آغاز ورود استکبار جهانی به هزار توی مقاومت بود تا هر روز با شگفتی‌های جدید و البته ضربه‌هایی اساسی مواجه شود. حذف رژیمی که قرار بود پاسبان طمع‌ورزی‌ها و مستعمرات قلدران جهانی خصوصا آمریکا باشد خود به تنهایی کمر غرب را برای حضور بلندمدت و استثمار حداکثری غرب آسیا شکست.
حضور بلندمدت، بدان معناست که غرب قصد داشت دهه‌ها در این منطقه با گماشتن ایران بالای سر کشورک‌های جنوبی و در قلب راه‌های مواصلاتی و البته کانون پمپاژ انرژی یه جهان، خیال خود را از تامین خواسته‌هایش راحت کند.
انقلاب اسلامی، اما با آمدنش بساط استکباری غرب را در ایران برچید و به همگان آموخت که برای آزاده زیستن اول باید خانه خود را از لوث وجود مستکبرین پاک کنند، به قول حضرت حافظ این دیر خراب نباید آلوده شود آن هم با اوامر متفرعنانه قدرت‌های جهانی.
مع الوصف انقلاب اسلامی آمد و بزرگ‌ترین و جدی‌ترین ترک را بر شیشه عمر استکبار زد و این ترک با تقویت جبهه مقاومت در منطقه بیشتر و عمیق‌تر شد به طوریکه انتفاضه‌های فلسطینی از بارش سنگ به بارش موشک رسیدند و با همین قدرت بر دشمن صهیونی تاختند تا پس از چند دهه، یک‌بار هم چوب خدا علیه صهیونیزم از فلسطین بلند شود.
۱۳ آبان انقلاب اسلامی یکی از کلاس‌های درس است برای نسل جوان مقاومت. نسلی که با قیام لله خود به کانون فساد و تباهی یعنی موجودیت صهیونیزم حمله کرد تا ریشه‌های محکم شده خود را به رخ مستکبرین بکشد. ۱۳ آبان ما سرآغاز افول آمریکا برای محو شدن در تاریخی شد که سعی داشت فاتحانه آن را به نفع خود بنویسد و هفتم اکتبر مقاومت نیز سرآغاز سقوط جدی رژیمی شد که هفتاد سال است از کشتار و نسل کشی فلسطینیان ابایی ندارد.
۱۳ آبان و ۷ اکتبر، دو تاریخ از دفتر مقاومتند که چونان دو شعاع نور از یک منبع درخشیدند تا هر دو نویدبخش آینده‌ای روشن برای آزادگان عالم باشند.
انتهای پیام/ 112
